24 Öfunda ekki vonda menn og lát þig ekki langa til að vera með þeim,

² því að hjarta þeirra býr yfir ofríkisverkum, og varir þeirra mæla ógæfu.

³ Fyrir speki verður hús reist, og fyrir hyggni verður það staðfast,

⁴ fyrir þekking fyllast forðabúrin alls konar dýrum og yndislegum fjármunum.

⁵ Vitur maður er betri en sterkur og fróður maður betri en aflmikill,

⁶ því að holl ráð skalt þú hafa, er þú heyr stríð, og þar sem margir ráðgjafar eru, fer allt vel.

⁷ Viskan er afglapanum ofviða, í borgarhliðinu lýkur hann ekki upp munni sínum.

⁸ Þann sem leggur stund á að gjöra illt, kalla menn varmenni.

⁹ Syndin er fíflslegt fyrirtæki, og spottarinn er mönnum andstyggð.

¹⁰ Látir þú hugfallast á neyðarinnar degi, þá er máttur þinn lítill.

¹¹ Frelsaðu þá, sem leiddir eru fram til lífláts, og þyrm þeim, sem ganga skjögrandi að höggstokknum.

¹² Segir þú: "Vér vissum það eigi," _ sá sem vegur hjörtun, hann verður sannarlega var við það, og sá sem vakir yfir sálu þinni, hann veit það og mun gjalda manninum eftir verkum hans.

¹³ Et þú hunang, son minn, því að það er gott, og hunangsseimur er gómi þínum sætur.

¹⁴ Nem á sama hátt speki fyrir sálu þína, finnir þú hana, er framtíð fyrir hendi, og von þín mun eigi að engu verða.

¹⁵ Sit eigi, þú hinn óguðlegi, um bústað hins réttláta og eyðilegg ekki heimkynni hans,

¹⁶ því að sjö sinnum fellur hinn réttláti og stendur aftur upp, en óguðlegir steypast í ógæfu.

¹⁷ Gleð þig eigi yfir falli óvinar þíns, og hjarta þitt fagni eigi yfir því að hann steypist,

¹⁸ svo að Drottinn sjái það ekki og honum mislíki, og hann snúi reiði sinni frá honum til þín.

¹⁹ Reiðst ekki vegna illgjörðamanna, öfunda eigi óguðlega,

²⁰ því að vondur maður á enga framtíð fyrir höndum, á lampa óguðlegra slokknar.

²¹ Son minn, óttastu Drottin og konunginn, samlaga þig ekki óróaseggjum,

²² því að ógæfa þeirra ríður að þegar minnst varir, og ófarir beggja _ hver veit um þær?

²³ Þessir orðskviðir eru líka eftir spekinga. Hlutdrægni í dómi er ljót.

²⁴ Þeim sem segir við hinn seka: "Þú hefir rétt fyrir þér!" honum formæla menn, honum bölvar fólk.

²⁵ En þeim sem hegna eins og ber, mun vel vegna, yfir þá kemur ríkuleg blessun.

²⁶ Sá kyssir á varirnar, sem veitir rétt svör.

²⁷ Annastu verk þitt utan húss og ljúk því á akrinum, síðan getur þú byggt hús þitt.

²⁸ Vertu eigi vottur gegn náunga þínum að ástæðulausu, eða mundir þú vilja svíkja með vörum þínum?

²⁹ Seg þú ekki: "Eins og hann gjörði mér, eins ætla ég honum að gjöra, ég ætla að endurgjalda manninum eftir verkum hans!"

³⁰ Mér varð gengið fram hjá akri letingja nokkurs og fram hjá víngarði óviturs manns.

³¹ Og sjá, hann var allur vaxinn klungrum, hann var alþakinn netlum, og steingarðurinn umhverfis hann var hruninn.

³² En ég varð þess var, veitti því athygli, sá það og lét mér það að kenningu verða:

³³ Sofa ögn enn, blunda ögn enn, leggja saman hendurnar ögn enn til að hvílast,

³⁴ þá kemur fátæktin yfir þig eins og ræningi og skorturinn eins og vopnaður maður.