4 Dinggin ninyo, ^(A)mga anak ko, ang turo ng ama,
At makinig kayo upang matuto ng kaunawaan:
² Sapagka't bibigyan ko kayo ng mabuting aral;
Huwag ninyong bayaan ang aking kautusan.
³ Sapagka't ako'y anak sa aking ama,
^(B)Malumanay at bugtong sa paningin ng aking ina.
^4 (C)At tinuruan niya ako, at nagsabi sa akin:
Pigilan ng iyong puso ang aking mga salita;
^(D)Ingatan mo ang aking mga utos, at mabuhay ka:
^5 (E)Magtamo ka ng karunungan, magtamo ka ng kaunawaan;
Huwag mong kalimutan, ni humiwalay man sa mga salita ng aking bibig:
⁶ Huwag mo siyang pabayaan at iingatan ka niya;
^(F)Ibigin mo siya at iingatan ka niya.
⁷ Karunungan ay pinaka pangulong bagay; kaya't kunin mo ang karunungan:
Oo, sa lahat mong kukunin ay kunin mo ang unawa.
^8 (G)Iyong ibunyi siya, at kaniyang itataas ka:
Kaniyang dadalhin ka sa karangalan, pagka iyong niyakap siya.
⁹ Siya'y magbibigay sa iyong ulo ng ^(H)pugong na biyaya:
Isang putong ng kagandahan ay kaniyang ibibigay sa iyo.
¹⁰ Dinggin mo, Oh anak ko, at iyong tanggapin ang aking mga sinasabi;
^(I)At ang mga taon ng iyong buhay ay magiging marami.
¹¹ Aking itinuro ka sa daan ng karunungan;
Aking pinatnubayan ka sa landas ng katuwiran.
¹² Pagka ikaw ay yumayaon ^(J)hindi magigipit ang iyong mga hakbang;
At kung ikaw ay tumatakbo, hindi ka matitisod.
¹³ Hawakan mong mahigpit ang turo; huwag mong bitawan:
Iyong ingatan: sapagka't siya'y iyong buhay.
^14 (K)Huwag kang pumasok sa landas ng masama,
At huwag kang lumakad ng lakad ng mga masasamang tao.
¹⁵ Ilagan mo, huwag mong daanan;
Likuan mo, at magpatuloy ka.
^16 (L)Sapagka't hindi sila nangatutulog, malibang sila'y nakagawa ng kasamaan;
At ang kanilang tulog ay napapawi, malibang sila'y makapagpabuwal.
¹⁷ Sapagka't sila'y nagsisikain ng tinapay ng kasamaan,
At nagsisiinom ng alak ng karahasan.
^18 (M)Nguni't ang landas ng matuwid ^(N)ay parang maliyab na liwanag,
Na sumisilang ng higit at higit sa sakdal na araw.
^19 (O)Ang lakad ng masama ay parang kadiliman:
Hindi nila nalalaman kung ano ang kanilang kinatitisuran.
²⁰ Anak ko, makinig ka sa aking mga salita;
Ikiling mo ang iyong pakinig sa aking mga sabi.
^21 (P)Huwag mangahiwalay sa iyong mga mata;
^(Q)Ingatan mo sa kaibuturan ng iyong puso.
²² Sapagka't ^(R)buhay sa nangakakasumpong,
At kagalingan sa buo nilang katawan.
²³ Ingatan mo ang iyong puso ng buong sikap;
^(S)Sapagka't dinadaluyan ng buhay,
²⁴ Ihiwalay mo sa iyo ang masamang bibig,
At ang mga suwail na labi ay ilayo mo sa iyo.
²⁵ Tuminging matuwid ang iyong mga mata,
At ang iyong mga talukap-mata ay tuminging matuwid sa harap mo.
²⁶ Papanatagin mo ang landas ng iyong mga paa,
At mangatatag ang lahat ng iyong lakad.
^27 (T)Huwag kang lumiko sa kanan o sa kaliwa man:
Ihiwalay mo ang iyong paa sa kasamaan.

4 Dinggin ninyo, mga anak, ang turo ng ama,
    at makinig kayo upang magkamit kayo ng unawa;
² sapagkat binibigyan ko kayo ng mabubuting panuntunan:
    huwag ninyong talikuran ang aking aral.
³ Noong ako'y isang anak sa aking ama,
    bata pa at tanging anak sa paningin ng aking ina,
⁴ tinuruan niya ako, at sa akin ay nagwika,
    “Panghawakan ng iyong puso ang aking mga salita.
    Tuparin mo ang aking mga utos, at mabubuhay ka.
⁵ Kunin mo ang karunungan, kunin mo ang kaunawaan,
    huwag kang lumimot, ni sa mga salita ng aking bibig ay humiwalay.
⁶ Huwag mo siyang pabayaan at ikaw ay kanyang iingatan;
    ibigin mo siya at ikaw ay kanyang babantayan.
⁷ Ang pasimula ng karunungan ay ito: Kunin mo ang karunungan,
    sa lahat mong kukunin ay kunin mo ang unawa.
⁸ Pahalagahan mo siya, at itataas ka niya;
    pararangalan ka niya kapag niyakap mo siya.
⁹ Isang kaaya-ayang putong sa ulo mo'y kanyang ilalagay,
    isang magandang korona sa iyo'y kanyang ibibigay.”