²⁰ At sinabi ng Panginoon, “Ako'y nagpatawad ayon sa iyong salita;

²¹ gayunman,^(A) na kung paanong ako'y buháy at kung paanong mapupuno ng kaluwalhatian ng Panginoon ang buong lupa,

²² wala sa mga taong iyon na nakakita ng aking kaluwalhatian at ng aking mga tanda na aking ginawa sa Ehipto at sa ilang, ngunit tinukso pa rin ako nitong makasampung ulit, at hindi dininig ang aking tinig,

²³ ang makakakita sa lupain na aking ipinangako sa kanilang mga ninuno, at walang sinuman sa kanila na humamak sa akin ang makakakita nito.

Pinarusahan ng Panginoon ang Israel^(A)

³⁴ “Nang^(B) marinig ng Panginoon ang inyong mga salita, siya ay nagalit at sumumpa na sinasabi,

³⁵ ‘Wala ni isa man sa mga taong mula sa masamang salinlahing ito ang makakakita ng mabuting lupain na aking ipinangakong ibibigay sa inyong mga ninuno,

³⁶ maliban kay Caleb na anak ni Jefone. Makikita niya iyon at ibibigay ko sa kanya at sa mga anak niya ang lupain na kanyang nilakaran, sapagkat siya'y lubos na sumunod sa Panginoon.’

³ Sapagkat^(A) tayong sumasampalataya ay pumapasok sa kapahingahang iyon, gaya ng sinabi ng Diyos,^[a]

bagama't ang mga gawa niya mula nang itatag ang sanlibutan ay natapos na.

⁵ At^(A) sa dakong ito ay muling sinabi, “Sila'y hindi papasok sa aking kapahingahan.”

⁹ sapagkat hindi pa kayo nakakarating sa kapahingahan at sa pamana na ibinibigay sa iyo ng Panginoon ninyong Diyos.

¹⁰ Ngunit pagtawid ninyo ng Jordan, at pagtira sa lupain na ipinamamana sa inyo ng Panginoon ninyong Diyos, at pagkabigay niya sa inyo ng kapahingahan sa lahat ng inyong mga kaaway sa palibot, upang kayo'y makapanirahan nang tiwasay;