127 Malibang ang Panginoon ang magtayo ng bahay,
    ang mga nagtatayo nito ay walang kabuluhang nagpapagod.
Malibang ang Panginoon ang magbantay sa lunsod,
    ang bantay ay nagpupuyat nang walang kabuluhan.
² Walang kabuluhan na kayo'y bumabangon nang maaga,
    at malalim na ang gabi kung magpahinga,
na kumakain ng tinapay ng mga pagpapagal;
    sapagkat binibigyan niya ng tulog ang kanyang minamahal.
³ Narito, ang mga anak ay pamanang sa Panginoon nagmula,
    ang bunga ng sinapupunan ay isang gantimpala.
⁴ Gaya ng mga palaso sa kamay ng mandirigma,
    ay ang mga anak sa panahon ng pagkabata.
⁵ Maligaya ang lalaki na ang kanyang lalagyan ng pana
    ay punô ng mga iyon!
Siya'y hindi mapapahiya,
    kapag siya'y nakipag-usap sa kanyang mga kaaway sa pintuang-bayan.

127 Malibang itayo ng Panginoon ang bahay,
Walang kabuluhang nagsisigawa ang nagtatayo:
^(A)Malibang ingatan ng Panginoon ang bayan,
Walang kabuluhang gumigising ang bantay.
² Walang kabuluhan sa inyo na kayo'y magsibangong maaga,
At magpahingang tanghali,
^(B)At magsikain ng tinapay ng kapagalan:
Sapagka't binibigyan niyang gayon ng pagkakatulog ang kaniyang minamahal.
^3 (C)Narito, ang mga anak ay mana na mula sa Panginoon:
At ang bunga ng bahay-bata ay kaniyang ganting-pala.
⁴ Kung paano ang mga pana sa kamay ng makapangyarihang lalake,
Gayon ang mga anak ng kabataan.
⁵ Maginhawa ang lalake na pumuno ng kaniyang lalagyan ng pana ng mga yaon:
Sila'y hindi mapapahiya,
Pagka sila'y ^(D)nakikipagsalitaan sa kanilang mga kaaway sa ^(E)pintuang-bayan.