5 Kalla þú bara! Ætli nokkur svari þér? og til hvers af hinum heilögu viltu snúa þér?

² Því að gremjan drepur heimskingjann, og öfundin deyðir einfeldninginn.

³ Ég hefi að vísu séð heimskingjann festa djúpar rætur, en varð þó skyndilega að formæla bústað hans.

⁴ Börn hans eru fjarlæg hjálpinni, þau eru troðin niður í hliðinu, og enginn bjargar.

⁵ Uppskeru hans etur hinn hungraði, já, jafnvel inn í þyrna sækir hann hana, og hinir þyrstu þrá eigur hans.

⁶ Því að óhamingjan vex ekki upp úr moldinni, og mæðan sprettur ekki upp úr jarðveginum.

⁷ Nei, maðurinn fæðist til mæðu, eins og neistarnir fljúga upp í loftið.

⁸ En ég mundi snúa mér til hins Almáttka og bera málefni mitt upp fyrir Guði,

⁹ honum, sem gjörir mikla hluti og órannsakanlega, dásemdarverk, sem eigi verða talin,

¹⁰ sem gefur regn á jörðina og sendir vatn yfir vellina

¹¹ til þess að hefja hina lítilmótlegu hátt upp, og til þess að hinir sorgbitnu öðlist mikla sælu;

¹² honum, sem gjörir að engu áform hinna lævísu, svo að hendur þeirra koma engu varanlegu til leiðar,

¹³ sem veiðir vitringana í slægð þeirra, svo að ráð hinna slungnu kollsteypast.

¹⁴ Á daginn reka þeir sig á myrkur, og sem um nótt þreifa þeir fyrir sér um hádegið.

¹⁵ Þannig frelsar hann munaðarleysingjann úr gini þeirra og fátæklinginn undan valdi hins sterka.

¹⁶ Þannig er von fyrir hinn vesala, og illskan lokar munni sínum.

¹⁷ Sjá, sæll er sá maður, er Guð hirtir, lítilsvirð því eigi ögun hins Almáttka.

¹⁸ Því að hann særir, en bindur og um, hann slær, og hendur hans græða.

¹⁹ Úr sex nauðum frelsar hann þig, og í hinni sjöundu snertir þig ekkert illt.

²⁰ Í hallærinu frelsar hann þig frá dauða og í orustunni undan valdi sverðsins.

²¹ Fyrir svipu tungunnar ert þú falinn og þarft ekkert að óttast, er eyðingin kemur.

²² Að eyðing og hungri getur þú hlegið, og villidýrin þarft þú ekki að óttast.

²³ Því að þú ert í bandalagi við steina akurlendisins, og dýr merkurinnar eru í sátt við þig.

²⁴ Og þú munt komast að raun um, að tjald þitt er heilt, þú kannar bústað þinn og saknar einskis.

²⁵ Og þú munt komast að raun um, að niðjar þínir eru margir og afsprengi þitt sem gras á jörðu.

²⁶ Í hárri elli munt þú ganga inn í gröfina, eins og kornbundinið er látið í hlöðuna á sínum tíma.

²⁷ Sjá, þetta höfum vér útgrundað, þannig er það. Heyr þú það og set það vel á þig!