Job 32
Ang Biblia, 2001
Ang Pagsasalita ni Elihu
32 Kaya't ang tatlong lalaking ito ay huminto na sa pagsagot kay Job, sapagkat siya'y matuwid sa kanyang sariling paningin.
2 Nang magkagayo'y nagalit si Elihu, na anak ni Barakel na Buzita, mula sa angkan ni Ram. Nagalit siya kay Job sapagkat binigyang-katuwiran niya ang sarili sa halip na ang Diyos.
3 Galit din siya sa tatlong kaibigan ni Job, sapagkat sila'y hindi nakatagpo ng sagot, bagaman ipinahayag nilang mali si Job.
4 Si Elihu nga ay naghintay upang magsalita kay Job, sapagkat sila'y matanda kaysa kanya.
5 At nagalit si Elihu nang makita niya na walang kasagutan sa bibig ng tatlong lalaking ito.
6 Si Elihu na anak ni Barakel na Buzita ay sumagot at nagsabi:
“Ako'y bata pa,
at matatanda na kayo,
kaya't ako'y nahihiya at natakot
na ipahayag sa inyo ang aking kuru-kuro.
7 Aking sinabi, ‘Hayaang magsalita ang mga araw,
at ang maraming mga taon ay magturo ng karunungan.’
8 Ngunit ang espiritu na nasa tao,
ang hininga ng Makapangyarihan sa lahat ang nagbibigay sa kanya ng unawa.
9 Hindi ang dakila ang siyang matalino,
ni ang matanda man ang siyang nakakaunawa ng wasto.
10 Kaya't aking sinasabi, ‘Pakinggan ninyo ako;
hayaan ninyong ipahayag ko rin ang aking kuru-kuro.’
11 “Narito, aking hinintay ang inyong mga salita,
pinakinggan ko ang inyong matatalinong pananalita,
samantalang kayo'y naghahagilap ng masasabi.
12 Ang aking pansin sa inyo'y aking ibinigay,
at narito, kay Job ay walang nakapagpabulaan,
o sa inyo'y may nakasagot sa kanyang mga tinuran.
13 Mag-ingat nga kayo, baka sabihin ninyo, ‘Kami ay nakatagpo ng karunungan;
madadaig siya ng Diyos, hindi ng tao.’
14 Hindi niya itinukoy sa akin ang kanyang mga salita,
at hindi ko siya sasagutin ng inyong mga pananalita.
15 “Sila'y nalito, sila'y hindi na sumagot pa;
sila'y walang masabi pang salita.
16 At ako ba'y maghihintay, sapagkat sila'y hindi nagsasalita,
sapagkat sila'y nakatigil doon, at hindi na sumasagot?
17 Ibibigay ko rin naman ang sagot ko,
ipahahayag ko rin ang aking kuru-kuro.
18 Sapagkat sa mga salita ako'y punung-puno,
ako'y pinipilit ng espiritung nasa loob ko.
19 Narito, ang aking puso ay parang alak na walang pasingawan,
parang mga bagong sisidlang-balat na malapit nang sumambulat.
20 Ako'y dapat magsalita, upang ako'y maginhawahan;
dapat kong buksan ang aking mga labi at magbigay kasagutan.
21 Sa kaninumang tao'y wala akong kakampihan,
o gagamit ng papuring pakunwari sa kaninuman.
22 Sapagkat hindi ako marunong sumambit ng mga pakunwaring salita;
kung hindi ay madali akong wawakasan ng sa akin ay Lumikha.
Job 32
Ang Biblia (1978)
Ang salita ni Eliu.
32 Sa gayo'y ang tatlong lalaking ito ay nagsitigil ng pagsagot kay Job, sapagka't siya'y (A)matuwid sa kaniyang sariling paningin.
2 Nang magkagayo'y nagalab ang poot ni Eliu, na anak ni Barachel na (B)Bucita, na angkan ni Ram: laban kay Job ay nagalab ang kaniyang poot, sapagka't siya'y nagpapanggap na ganap kay sa Dios.
3 Laban din naman sa kaniyang tatlong kaibigan ay nagalab ang kaniyang poot, sapagka't sila'y hindi nakasumpong ng sagot, at gayon man ay nahatulan si Job.
4 Si Eliu nga ay naghintay upang magsalita kay Job, sapagka't sila'y matanda kay sa kaniya.
5 At nang makita ni Eliu na walang kasagutan sa bibig ng tatlong lalaking ito, ay nagalab ang kaniyang poot.
6 At si Eliu na anak ni Barachel na Bucita ay sumagot at nagsabi,
Ako'y (C)bata, at kayo'y totoong matatanda;
Kaya't ako'y nagpakapigil at hindi ako nangahas magpatalastas sa inyo ng aking haka.
7 Aking sinabi, Ang mga kaarawan ang mangagsasalita,
At ang karamihan ng mga taon ay mangagtuturo ng karunungan.
8 Nguni't may (D)espiritu sa tao,
At ang (E)hinga ng Makapangyarihan sa lahat ay nagbibigay sa kanila ng unawa.
9 (F)Hindi ang dakila ang siyang pantas,
Ni ang matanda man ang siyang nakakaunawa ng kahatulan.
10 Kaya't aking sinabi, Dinggin ninyo ako;
Akin namang ipakikilala ang aking haka.
11 Narito, aking hinintay ang inyong mga salita,
Aking dininig ang inyong mga pangangatuwiran,
Samantalang kayo'y naghahagilap ng masasabi.
12 Oo, aking inulinig kayo,
At, narito, walang isang makahikayat kay Job,
O sa inyo'y may makasagot sa kaniyang mga salita.
13 Magbawa nga kayo, baka kayo'y magsabi, Kami ay nakasumpong ng karunungan;
Madadaig ng Dios siya, hindi ng tao;
14 Sapagka't hindi itinukoy ang kaniyang mga salita sa akin;
Ni hindi ko sasagutin siya ng inyong mga pananalita.
15 Sila'y nangalito, sila'y hindi na nagsisagot pa;
Sila'y walang salitang masabi,
16 At ako ba'y maghihintay, sapagka't sila'y hindi nangagsasalita,
Sapagka't sila'y nangakatigil, at hindi na nagsisisagot?
17 Ako nama'y sasagot ng ganang akin,
Akin namang ipakikilala ang aking haka.
18 Sapagka't ako'y puspos ng mga salita;
Ang diwa na sumasaloob ko ay pumipigil sa akin,
19 Narito, ang aking dibdib ay parang alak na walang pahingahan:
Parang mga bagong sisidlang-balat na handa sa pagkahapak.
20 Ako'y magsasalita, upang ako'y maginhawahan:
Aking ibubuka ang aking mga labi at sasagot ako.
21 Huwag itulot sa akin na pakundanganan ko, isinasamo ko sa inyo, ang pagkatao ninoman;
Ni gumamit man sa kanino man ng mga pakunwaring papuring salita.
22 Sapagka't hindi ako marunong sumambit ng mga pakunwaring papuring salita;
Na kung dili ay madaling papanawin ako ng Maylalang sa akin.
Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version, Copyright © Philippine Bible Society 2009.
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 1905, 1915, 1933, 1978