Add parallel Print Page Options

Ang Pahayag tungkol sa Moab

15 Ang(A) pahayag tungkol sa Moab.

Sapagkat sa loob ng isang gabi ang Ar ng Moab ay nagiba,
    ang Moab ay wala na;
sapagkat sa loob ng isang gabi ay nagiba ang Kir ng Moab,
    ang Moab ay wala na.
Ang anak na babae ng Dibon ay umahon
    sa matataas na dako upang umiyak;
tinatangisan ng Moab ang Nebo at Medeba.
Ang lahat ng ulo ay kalbo,
    bawat balbas ay ahit.
Sa kanilang mga lansangan ay nagbibigkis sila ng damit-sako,
    sa mga bubungan at sa mga liwasan,
    tumatangis ang bawat isa at natutunaw sa pag-iyak.
Ang Hesbon at ang Eleale ay sumisigaw,
    ang kanilang tinig ay naririnig hanggang sa Jahaz.
Kaya't ang mga lalaking may sandata sa Moab ay sumigaw nang malakas;
    ang kanyang kaluluwa ay nanginginig.
Ang aking puso ay dumadaing para sa Moab;
    ang kanyang mga tao ay nagsisitakas sa Zoar,
    sa Eglat-shelishiya.
Sapagkat sa ahunan sa Luhith
    ay umaahon silang nag-iiyakan;
sa daan patungong Horonaim
    ay humahagulhol sila sa kapahamakan.
Ang mga tubig ng Nimrim
    ay natuyo,
ang damo ay natuyo, ang sariwang damo ay nalalanta,
    walang sariwang bagay.
Kaya't ang kasaganaan na kanilang tinamo,
    at ang kanilang tinipon
ay kanilang dinala
    sa Sapa ng Sauce.
Sapagkat ang daing ay nakarating
    sa paligid ng lupain ng Moab;
ang pagtangis ay nakakarating hanggang sa Eglaim,
    ang pagtangis ay nakakarating hanggang sa Beer-elim.
Sapagkat ang mga tubig ng Dimon ay punô ng dugo,
    gayunma'y magpapadala pa ako sa Dimon ng higit pa,
isang leon para sa nakatakas sa Moab,
    para sa nalabi sa lupain.

16 Nagpadala sila ng mga kordero
    sa pinuno ng lupain,
mula sa Sela, sa daan ng ilang,
    hanggang sa bundok ng anak na babae ng Zion.
Sapagkat gaya ng kalat na pugad,
    ng mga nagsisigalang ibon,
gayon ang mga anak na babae ng Moab
    sa mga tawiran ng Arnon.
“Magpayo ka,
    magbigay ka ng katarungan,
gawin mo ang iyong lilim na gaya ng gabi
    sa gitna ng katanghaliang-tapat;
ikubli mo ang mga itinapon,
    huwag mong ipagkanulo ang takas.
Patirahin mong kasama mo ang itinapon mula sa Moab,
maging kanlungan ka niya
    mula sa mangwawasak.

Kapag wala nang mang-aapi,
    at huminto na ang pagkawasak,
at ang yumayapak sa ilalim ng paa ay wala na sa lupain,
kung magkagayo'y matatatag ang trono sa tapat na pag-ibig,
    at uupo roon sa katapatan,
    sa tabernakulo ni David
ang isa na humahatol at humahanap ng katarungan,
    at mabilis na nagsasagawa ng katuwiran.”

Aming nabalitaan ang pagyayabang ng Moab,
    na siya'y totoong mapagmataas;
ang kanyang kahambugan, at ang kanyang kapalaluan, at ang kanyang poot—
    ang kanyang paghahambog ay huwad.
Kaya't hayaang tumangis ang Moab,
    bawat isa'y tumangis para sa Moab.
Manangis kayong lubha
    dahil sa mga tinapay na pasas ng Kir-hareseth.
Sapagkat ang mga bukid ng Hesbon ay nanghihina,
    at ang ubasan ng Sibma;
sinira ng mga panginoon ng mga bansa ang mga piling pananim niyon;
na nakarating hanggang sa Jazer,
    at sa ilang ay lumaboy;
ang kanyang mga sanga ay kumalat,
    at nagsitawid sa dagat.
Kaya't iiyak ako ng iyak ng Jazer
    dahil sa puno ng ubas ng Sibma;
didiligin kita ng aking mga luha,
    O Hesbon at Eleale;
sapagkat ang sigawan sa iyong bunga
    at sa iyong pag-aani ay nahinto.
10 At ang kasayahan at kagalakan ay inalis
    mula sa mabungang lupain,
at sa mga ubasan ay hindi inawit ang mga awitin,
    walang ginawang mga pagsigaw,
walang manyayapak na gumagawa ng alak sa pisaan;
    aking pinatigil ang awitan sa pag-aani.
11 Kaya't ang aking kaluluwa ay tumataghoy na parang alpa para sa Moab,
    at ang aking puso para sa Kir-heres.

12 At kapag ang Moab ay humarap, kapag siya'y pagod na sa mataas na dako, kapag siya'y pumaroon sa kanyang santuwaryo upang manalangin, ay hindi siya mananaig.

13 Ito ang salita na sinabi ng Panginoon tungkol sa Moab noong nakaraan.

14 Ngunit ngayo'y nagsalita ang Panginoon, na nagsasabi, “Sa loob ng tatlong taon, na gaya ng mga taon ng isang upahan, ay mawawalang kabuluhan ang kaluwalhatian ng Moab, sampu ng lahat niyang karamihan; at ang mga nalabi ay magiging kakaunti at mahihina.”

10 Sapagkat(A) ang kamay ng Panginoon ay magpapahinga sa bundok na ito. Ang Moab ay mayayapakan sa kanyang dako, gaya ng dayami na nayayapakan sa tapunan ng dumi.

11 At kanyang iuunat ang kanyang mga kamay sa gitna niyon, gaya ng manlalangoy na nag-uunat ng kanyang mga kamay sa paglangoy; ngunit ibababa ng Panginoon ang kanyang kapalaluan kasama ng kakayahan ng kanyang mga kamay.

12 At ang matataas na muog ng kanyang mga kuta ay kanyang ibababa, ilulugmok, at ibabagsak sa lupa, hanggang sa alabok.

Read full chapter

Ang Pahayag Laban sa Moab

“Ganito(A) ang sabi ng Panginoong Diyos: Sapagkat sinabi ng Moab at ng Seir, Narito, ang sambahayan ni Juda ay gaya ng lahat ng ibang mga bansa;

kaya't narito, aking bubuksan ang tagiliran ng Moab mula sa mga bayan sa kanyang mga hangganan, ang kaluwalhatian ng bansa, ang Bet-jesimot, Baal-meon, at Kiryataim.

10 Ibibigay ko itong kasama ang mga anak ni Ammon sa mga tao sa silangan bilang ari-arian, upang ang mga ito ay huwag nang maalala sa gitna ng mga bansa,

11 at ako'y maglalapat ng hatol sa Moab. At kanilang malalaman na ako ang Panginoon.

Read full chapter

Ang Moab

Ganito(A) ang sabi ng Panginoon:
“Dahil sa tatlong pagsuway ng Moab,
    at dahil sa apat, hindi ko pawawalang-bisa ang parusa;
sapagkat kanyang sinunog upang maging apog ang mga buto ng hari ng Edom.
Kaya't ako'y magsusugo ng apoy sa Moab,
    at tutupukin nito ang mga tanggulan ng Kiryot;
at ang Moab ay mamamatay sa gitna ng pagkakagulo,
    na may sigawan at tunog ng trumpeta.
At aking ihihiwalay ang hukom sa gitna niyon,
    at papatayin ko ang lahat ng pinuno niyon na kasama niya,” sabi ng Panginoon.

Read full chapter