Isaias 10:5-34
Ang Biblia, 2001
5 Hoy,(A) taga-Asiria, ang pamalo ng aking galit,
siyang tungkod ng aking poot!
6 Aking susuguin siya laban sa isang masamang bansa,
at laban sa bayan na aking kinapopootan ay inuutusan ko siya,
upang manamsam at manunggab,
at yapakan sila na parang putik ng mga lansangan.
7 Gayunma'y hindi niya inaakalang gayon,
at hindi gayon ang iniisip ng kanyang puso;
ngunit ang nasa kanyang puso ang mangwasak,
at lipulin ang mga bansa na hindi kakaunti.
8 Sapagkat kanyang sinasabi,
“Hindi ba ang aking mga punong-kawal ay haring lahat?
9 Hindi ba ang Calno ay gaya ng Carquemis?
Hindi ba ang Hamat ay gaya ng Arpad?
Hindi ba ang Samaria ay gaya ng Damasco?
10 Kung paanong nakaabot ang aking kamay hanggang sa mga kaharian ng mga diyus-diyosan,
na ang mga larawan nilang inanyuan ay mas marami kaysa Jerusalem at sa Samaria;
11 hindi ko ba gagawin sa Jerusalem at sa kanyang mga diyus-diyosan,
ang gaya ng ginawa ko sa Samaria at sa kanyang mga diyus-diyosan?”
12 Kaya't kapag naisagawa ng Panginoon ang lahat niyang gawain sa Bundok ng Zion at sa Jerusalem, kanyang parurusahan ang palalong paghahambog ng hari ng Asiria, at ang kanyang mga mapagmataas na kapalaluan.
13 Sapagkat kanyang sinabi:
“Aking ginawa ito sa kalakasan ng aking kamay
at sa aking karunungan, sapagkat ako'y may pang-unawa;
aking inalis ang mga hangganan ng mga tao,
at ninakaw ko ang kanilang mga kayamanan,
at parang matapang na toro na ibinaba ko ang mga nakaupo sa mga trono.
14 At natagpuan ng aking kamay na parang pugad
ang mga kayamanan ng mga tao;
kaya't aking pinulot ang buong lupa
na parang namumulot ng mga itlog na napabayaan,
at walang nagkilos ng pakpak,
o nagbuka man ng bibig o sumiyap.”
15 Magmamapuri ba ang palakol laban sa gumagamit niyon?
O magmamalaki ba ang lagari laban sa humahawak niyon?
Na parang dapat itaas ng pamalo ang nagtataas niyon,
o na parang dapat itaas ng tungkod siya na hindi kahoy.
16 Kaya't ang Panginoon, ang Panginoon ng mga hukbo,
ay magpaparating ng nakapanghihinang karamdaman sa kanyang matatabang mandirigma
at sa ilalim ng kanyang kaluwalhatian ay magkakaroon ng pagniningas
na gaya ng ningas ng apoy.
17 At ang liwanag ng Israel ay magiging apoy,
at ang kanyang Banal ay pinakaliyab;
at susunugin at lalamunin nito
ang kanyang mga tinikan at mga dawag sa isang araw.
18 At kanyang wawasakin ang kaluwalhatian ng kanyang gubat,
at ng kanyang mabungang lupain,
ang kaluluwa at gayundin ang katawan; at magiging gaya ng maysakit na nanghihina.
19 At ang nalabi sa mga punungkahoy ng kanyang gubat ay mangangaunti,
na ang mga iyon ay kayang bilangin ng bata.
20 At sa araw na iyon, ang nalabi sa Israel at ang nakatakas sa sambahayan ni Jacob, hindi na magtitiwala pa uli sa kanya na nanakit sa kanila; kundi magtitiwala sa Panginoon, sa Banal ng Israel, sa katotohanan.
21 Ang isang nalabi ay babalik, ang nalabi ng Jacob, sa makapangyarihang Diyos.
22 Sapagkat(B) bagaman ang iyong bayang Israel ay magiging parang buhangin sa dagat, tanging ang nalabi lamang sa kanila ang babalik. Ang pagkawasak ay naiutos na, na inaapawan ng katuwiran.
23 Sapagkat ang Panginoon, ang Panginoon ng mga hukbo, ay gagawa ng lubos na kawakasan, gaya ng inuutos, sa gitna ng buong lupa.
Sumama rin ang Asiria
24 Kaya't ganito ang sabi ng Panginoon, ng Panginoon ng mga hukbo, “O bayan kong tumatahan sa Zion, huwag kayong matakot sa taga-Asiria kapag kayo ay sinaktan ng pamalo at itaas ang kanyang tungkod laban sa iyo, gaya ng ginawa ng mga Ehipcio.
25 Sapagkat kaunting panahon na lamang at ang aking pagkagalit ay matatapos na, at ang aking galit ay matutuon sa kanilang ikawawasak.
26 Ang Panginoon ng mga hukbo ay hahawak ng panghampas laban sa kanila, gaya nang kanyang paluin ang Midian sa bato ng Oreb. At ang kanyang panghampas ay aabot sa dagat, at kanyang itataas na gaya ng kanyang ginawa sa Ehipto.
27 At sa araw na iyon, ang pasan niya ay mawawala sa iyong balikat, at ang kanyang pamatok ay mawawasak mula sa iyong leeg.”
Siya ay umahon mula sa Rimon.
28 Siya'y dumating sa Ajad,
siya'y nagdaan sa Migron;
itinabi niya sa Micmash ang kanyang mga dala-dalahan.
29 Sila'y nakatawid sa landas;
sila'y nagpalipas ng gabi sa Geba.
Ang Rama ay nanginginig;
ang Gibea ni Saul ay tumakas.
30 Sumigaw ka nang malakas, O anak na babae ng Galim!
Makinig ka, O Lais!
Sagutin mo siya, O Anatot!
31 Ang Madmena ay nasa pagtakas,
ang mga nananahan sa Gebim ay nagsisitakas upang maligtas.
32 Sa araw ding ito ay titigil siya sa Nob;
kanyang kakalugin ang kanyang kamao
sa bundok ng anak na babae ng Zion,
na burol ng Jerusalem.
33 Tingnan mo, puputulin ng Panginoon, ng Panginoon ng mga hukbo,
ang mga sanga sa pamamagitan ng kakilakilabot na kapangyarihan,
at ang napakataas ay ibubuwal
at ang matatayog ay ibababa.
34 Kanyang puputulin ang mga sukal ng gubat sa pamamagitan ng palakol,
at ang Lebanon at ang maharlika nitong mga puno ay babagsak.
Isaias 14:24-27
Ang Biblia, 2001
Babala Laban sa Asiria
24 Ang(A) Panginoon ng mga hukbo ay sumumpa:
“Gaya ng aking binalak,
gayon ang mangyayari;
at gaya ng aking pinanukala,
gayon ang mananatili.
25 Aking lalansagin ang taga-Asiria sa aking lupain,
at sa aking mga bundok ay yayapakan ko siya sa ilalim ng paa;
kung magkagayo'y maaalis ang kanyang pamatok sa kanila,
at ang ipinasan niya sa kanilang balikat.”
26 Ito ang panukala na ipinanukala tungkol sa buong lupa;
at ito ang kamay na iniunat
sa lahat ng mga bansa.
27 Sapagkat pinanukala ng Panginoon ng mga hukbo,
at sinong magpapawalang-bisa nito?
Ang kanyang kamay ay nakaunat,
at sinong mag-uurong nito?
Nahum 1-3
Ang Biblia, 2001
Ang Galit ng Panginoon Laban sa Ninive
1 Isang(A) pahayag tungkol sa Ninive. Ang aklat ng pangitain ni Nahum na taga-Elkos.
2 Ang Panginoon ay mapanibughuin at naghihiganting Diyos,
ang Panginoon ay naghihiganti at punô ng poot;
ang Panginoon ay naghihiganti sa kanyang mga kaaway,
at siya'y naglalaan ng poot sa kanyang mga kaaway.
3 Ang Panginoon ay banayad sa galit ngunit may dakilang kapangyarihan,
at sa anumang paraan ay hindi pawawalang-sala ng Panginoon ang nagkasala.
Ang kanyang daan ay sa ipu-ipo at sa bagyo,
at ang mga ulap ay siyang alabok ng kanyang mga paa.
4 Kanyang sinasaway ang dagat at ito'y tinutuyo,
at tinutuyo niya ang lahat ng ilog,
ang Basan at Carmel ay natutuyo,
at ang bulaklak ng Lebanon ay nalalanta.
5 Ang mga bundok ay nanginginig sa harapan niya,
ang mga burol ay natutunaw;
ang lupa'y nawawasak sa kanyang harapan,
ang sanlibutan at ang lahat ng naninirahan doon.
6 Sino ang makakatayo sa harap ng kanyang galit?
Sinong makakatagal sa bangis ng kanyang galit?
Ang kanyang poot ay ibinubuhos na gaya ng apoy,
at ang malalaking bato ay binabasag niya.
7 Ang Panginoon ay mabuti,
isang muog sa araw ng kaguluhan;
at nakikilala niya ang mga nanganganlong sa kanya.
8 Ngunit sa pamamagitan ng umaapaw na baha
kanyang lubos na wawakasan ang kanyang mga kaaway,
at hahabulin ang kanyang mga kaaway sa kadiliman.
9 Ano ang inyong binabalak laban sa Panginoon?
Siya'y gagawa ng lubos na kawakasan;
ang pagdadalamhati ay hindi titindig ng dalawang ulit.
10 Gaya ng mga tinik, sila'y nagkakabuhol-buhol,
gaya ng mag-iinom, sila'y naglalasing;
gaya ng tuyong dayami, sila'y natutupok.
11 Hindi ba lumabas ang isa sa iyo na
nagpanukala ng kasamaan laban sa Panginoon,
at nagpapayo ng masama?
12 Ganito ang sabi ng Panginoon,
“Bagaman sila'y malakas at marami,
sila'y puputulin at lilipas.
Bagaman pinahirapan kita,
hindi na kita pahihirapan pa.
13 At ngayo'y babaliin ko ang kanyang pamatok na nasa iyo,
at aking lalagutin ang iyong mga gapos.”
14 Ang Panginoon ay nagbigay ng utos tungkol sa iyo:
“Hindi na magpapatuloy ang iyong pangalan,
mula sa bahay ng iyong mga diyos ay aking ihihiwalay
ang larawang inanyuan at ang larawang hinulma.
Aking gagawin ang iyong libingan, sapagkat ikaw ay walang halaga.”
15 Narito,(B) nasa ibabaw ng mga bundok ang mga paa niya
na nagdadala ng mabubuting balita,
na nagpapahayag ng kapayapaan!
Ipagdiwang mo ang iyong mga kapistahan, O Juda,
tuparin mo ang iyong mga panata;
sapagkat ang masama ay hindi na dadaan pa sa iyo;
siya'y lubos na ititiwalag.
Ang Pagbagsak ng Ninive
2 Ang tagapangalat ay umahon laban sa iyo.
Magtalaga ka ng tao sa mga kuta;
bantayan mo ang daan,
bigkisan mo ang iyong mga balakang,
tipunin mo ang lahat mong lakas.
2 Sapagkat ibinabalik ng Panginoon ang karilagan ng Jacob,
gayundin ang karilagan ng Israel,
sapagkat hinubaran sila ng mga mandarambong
at sinira ang mga sanga ng kanilang mga puno ng ubas.
3 Ang kalasag ng kanyang mga mandirigma ay pula,
ang kanyang mga kawal ay nakadamit ng matingkad na pula.
Ang mga bakal ng karwahe ay kumikislap
nang kanyang inihahanda sa pakikipaglaban;
ang mga sibat na abeto ay iwinasiwas.
4 Ang mga karwahe ay humahagibis sa mga lansangan,
sila'y paroo't-parito sa mga liwasan;
ang mga anyo ng mga ito ay gaya ng mga sulo;
ang mga ito'y humahagibis na parang kidlat.
5 Naaalala niya ang kanyang mga pinuno,
sila'y natitisod sa kanilang paglakad;
sila'y nagmamadali sa pader,
ang panakip ay inihanda.
6 Ang mga pintuan ng mga ilog ay bukas,
at ang palasyo ay nalansag.
7 At ito'y nakatakda na, siya'y hinubaran at dinala;
at ang kanyang mga alilang babae
ay nananaghoy na parang huni ng mga kalapati,
at dinadagukan ang kanilang mga dibdib.
8 Ang Ninive ay gaya ng lawa ng tubig sa lahat ng mga araw niya, gayon may nagsisitakas,
“Tigil! Tigil!”—ngunit walang lumilingon.
9 Samsamin ninyo ang pilak,
samsamin ninyo ang ginto!
Walang katapusan ang kayamanan,
o kayamanan ng bawat mahalagang bagay.
10 Siya'y walang laman, pinabayaan at wasak!
Ang mga puso ay nanghihina, at ang mga tuhod ay nanginginig,
ang lahat ng mga balakang ay nanginginig,
ang lahat ng mga mukha ay namumutla!
11 Nasaan ang yungib ng mga leon,
ang pastulan ng mga batang leon,
na pinagdadalhan ng leon ng kanyang biktima,
na kinaroroonan ng kanyang mga anak, na doo'y walang umaabala sa kanila?
12 Ang leon ay lumalapa nang sapat para sa kanyang mga anak,
at lumalapa ng biktima para sa kanyang mga babaing leon;
pinupuno niya ang kanyang yungib ng biktima
at ang kanyang mga yungib ng nilapang laman.
13 Narito, ako'y laban sa iyo, sabi ng Panginoon ng mga hukbo, at aking susunugin ang iyong mga karwahe sa usok, at lalamunin ng tabak ang iyong mga batang leon. Kukunin ko ang iyong biktima mula sa lupa, at ang tinig ng iyong mga sugo ay hindi na maririnig pa.
3 Kahabag-habag ang madugong lunsod!
punung-puno ng kabulaanan at samsam—
at sa kanya'y hindi nawawalan ng biktima!
2 Ang bagsak ng panghagupit, at ang pagragasa ng gulong,
nagdadambahang kabayo at lukso ng mga karwahe!
3 Sumusugod ang mga mangangabayo,
kumikislap na tabak at kumikinang na sibat,
at napakaraming patay,
bunton ng mga bangkay,
at walang katapusang mga bangkay;
sila'y natitisod sa mga bangkay—
4 Ang lahat ay dahil sa di mabilang na pagpapakasama ng bayarang babae,[a]
ang maganda at babaing dalubhasa sa pag-eengkanto,
na nagbibili ng mga bansa sa pamamagitan ng kanyang pagiging bayarang babae.[b]
at ang mga bayan sa pamamagitan ng kanyang mga pag-eengkanto.
5 Narito, ako'y laban sa iyo,
sabi ng Panginoon ng mga hukbo,
at aking itataas ang damit mo sa iyong mukha;
at ipapakita ko sa mga bansa ang iyong kahubaran
at sa mga kaharian ang iyong kahihiyan.
6 Tatapunan kita ng basura
at gagawin kitang hamak,
at gagawin kang katatawanan.
7 At ang lahat ng titingin sa iyo, ay lalayo sa iyo, at magsasabi,
“Ang Ninive ay sira, sinong tataghoy sa kanya?”
saan ako hahanap ng mga mang-aaliw para sa iyo?
8 Ikaw ba'y mas mabuti pa sa Noamon
na nakaupo sa tabi ng Nilo,
na may tubig sa palibot niya;
na ang kuta niya'y ang dagat,
at ang tubig ay kanyang pader?
9 Ang Etiopia ang kanyang lakas,
pati ang Ehipto, at iyon ay walang hangganan;
ang Put at Lubim ay kanyang naging mga katulong.
10 Gayunman siya'y ipinatapon,
siya'y dinala sa pagkabihag;
maging ang kanyang mga anak ay pinagputul-putol
sa dulo ng lahat ng mga lansangan;
pinagpalabunutan ang kanyang mararangal na tao,
at ang lahat ng kanyang mga dakilang tao ay ginapos ng mga tanikala.
11 Ikaw man ay malalasing,
ikaw ay itatago,
ikaw ay hahanap
ng kanlungan mula sa kaaway.
12 Lahat ng iyong kuta ay magiging parang puno ng igos
na may unang hinog na mga igos;
na kapag inuga ay nalalaglag sa
bibig ng kumakain.
13 Narito, ang iyong bayan
sila'y mga babae sa gitna mo.
Ang mga pintuan ng iyong lupain
ay bukas nang maluwang sa iyong mga kaaway;
nilamon ng apoy ang iyong mga halang.
14 Umigib ka ng tubig para sa pagkubkob;
tibayan mo ang iyong mga muog;
pumasok ka sa putikan,
magbayo ka sa lusong,
hawakan mo ang hulmahan ng tisa!
15 Doon ka sasakmalin ng apoy;
tatagpasin ka ng tabak.
Lalamunin ka nito na gaya ng balang.
Magpakarami kang gaya ng balang:
magpakarami kang gaya ng tipaklong!
16 Pinarami mo ang iyong mga mangangalakal
nang higit kaysa mga bituin sa langit.
Ibinuka ng balang ang kanyang mga pakpak at lumipad na papalayo.
17 Ang iyong mga pinuno ay gaya ng mga tipaklong,
at ang iyong mga tagapamahala ay parang kawan ng balang,
na dumadapo sa mga bakod
sa araw na malamig—
kapag ang araw ay sumikat, sila'y nagliliparan,
walang nakakaalam kung nasaan sila.
18 Ang iyong mga pastol ay natutulog,
O hari ng Asiria;
ang iyong mga maharlika ay nahihimbing.
Ang iyong bayan ay nakakalat sa mga bundok,
at walang magtitipon sa kanila.
19 Walang paggaling ang iyong sakit,
ang iyong sugat ay malubha.
Lahat ng makabalita sa iyo
ay pumapalakpak ng kanilang kamay sa iyo.
Sapagkat sino ang kailanma'y nakaligtas sa iyong walang tigil na kalupitan?
