⁷ At sinabi ni David sa kaniya, Huwag kang matakot: sapagka't aking tunay na pagpapakitaan ka ng kagandahang loob dahil kay Jonathan na iyong ama, at aking isasauli ang buong lupa ni Saul na iyong ama, sa iyo; at ikaw ay parating kakain ng pagkain sa aking dulang.

¹⁰ At iyong bubukirin ang lupain para sa kaniya, ninyo ng iyong mga anak, at ng iyong mga bataan at iyong dadalhin dito ang mga bunga, upang ang anak ng iyong panginoon ay magkaroon ng tinapay na makakain: nguni't si Mephiboseth na anak ng iyong panginoon ay kakain ng tinapay ^(A)kailan man sa aking dulang. Si Siba nga ay may ^(B)labing limang anak at dalawang pung bataan.

²⁸ Sapagka't ang buong sangbahayan ng aking ama ay mga patay na lalake lamang sa harap ng panginoon kong hari: ^(A)gayon ma'y inilagay mo ang iyong lingkod sa kasamahan ng nagsisikain sa iyong sariling dulang. Ano pa ngang matuwid mayroon ako, na aking maisisigaw pa sa hari?

²⁷ At nangyari, ng si David ay dumating sa Mahanaim, na si ^(A)Sobi na anak ni Naas na taga Rabba sa mga anak ni Ammon, at si ^(B)Machir na anak ni Ammiel na taga Lodebar, at si ^(C)Barzillai na Galaadita na taga Rogelim.