Salmo 73
Ang Pulong Sang Dios
Ang Matarong nga Paghukom sang Dios
73 Maayo gid ang Dios sa Israel,
labi na gid sa mga matinlo ang tagipusuon.
2 Pero ako, diutayan lang madulaan sang pagtuo,
3 kay nahisa ako sa bugalon kag malaot nga mga tawo sang makita ko nga nagauswag sila.
4 Maayo ang ila lawas kag indi masakit ang ila kamatayon.
5 Wala sila nagaantos kag wala sila sing mga kalisod pareho sa iban nga mga tawo.
6 Gani ginapakita-kita nila ang ila pagkabugalon kag pagpamintas.[a]
7 Ang ila mga tagipusuon puno sang kalautan,[b]
kag ang ila lang permi nga ginahunahuna amo ang paghimo sang malain.
8 Ginayaguta nila kag ginahambalan sang malain ang iban.
Sa ila nga pagkabugalon nagapamahog sila sa pagpamigos sa iban.
9 Nagahambal sila sang malain sa Dios sa langit kag sa mga tawo sa kalibutan.
10 Bisan ang katawhan sang Dios nagasunod sa ila,
kag nagabaton lang sa ila ginahambal.[c]
11 Nagasiling sila, “Paano makahibalo ang Dios?
Wala sing inalung-ong ang Labing Mataas nga Dios.”
12 Amo ina ang mga malaot, wala sing palaligban kag nagamanggaranon pa gid.
13 Gani wala bala sing pulos ang pagkabuhi ko nga matinlo kag wala sing sala?
14 Kay permi mo ako ginapaantos, O Dios;
halos kada aga ginasilutan mo ako.
15 Kon ginyaguta ko man ikaw pareho sang ginhambal sang mga malaot, mahimo nga ginluiban ko ang imo katawhan.
16 Karon gintinguhaan ko gid nga intiendihon ini nga mga butang
pero binudlayan ako,
17 hasta nga nagkadto ako sa imo templo,
kag dayon naintiendihan ko kon ano ang matabo sa mga malaot.
18 Matuod gid man nga ginabutang mo sila sa indi sigurado nga kahimtangan,
kag laglagon mo sila.
19 Gulpi lang sila nga malaglag;
magakalamatay sila tanan sa ila makahaladlok nga dangatan.
20 Pareho sila sa damgo nga pagkaaga wala na.
Indi na sila madumduman pa kon silutan mo na sila, O Ginoo.
21 Sang naglain sadto ang akon buot kag nasakitan ang akon balatyagon,
22 nangin pareho ako sa sapat sa imo panulok nga balingag kag wala nakaintiendi.
23 Pero sa gihapon nagapalapit ako sa imo kag ginatuytuyan mo ako.
24 Ginatuytuyan mo ako paagi sa imo mga paglaygay,
kag sa ulihi dal-on mo ako sa maayo gid nga kahimtangan.
25 Wala na sing iban pa sa langit nga akon ginakinahanglan kundi ikaw lang.
Tungod kay ikaw ari sa akon, wala na ako sing iban pa nga ginahandom sa kalibutan.
26 Bisan magluya ang akon lawas kag hunahuna, ikaw, O Dios, amo ang akon kusog.
Ikaw lang gid ang akon ginakinahanglan hasta san-o.
27 Sigurado gid nga magakawala ang mga tawo nga nagapalayo sa imo;
laglagon mo sila nga indi matutom sa imo.
28 Pero ako iya, kabigon ko nga maayo ang pagpalapit sa imo, O Dios.
Ikaw Ginoong Dios ang ginhimo ko nga akon manugprotektar,
agod masugid ko ang tanan mo nga binuhatan.
Psalm 73
King James Version
73 Truly God is good to Israel, even to such as are of a clean heart.
2 But as for me, my feet were almost gone; my steps had well nigh slipped.
3 For I was envious at the foolish, when I saw the prosperity of the wicked.
4 For there are no bands in their death: but their strength is firm.
5 They are not in trouble as other men; neither are they plagued like other men.
6 Therefore pride compasseth them about as a chain; violence covereth them as a garment.
7 Their eyes stand out with fatness: they have more than heart could wish.
8 They are corrupt, and speak wickedly concerning oppression: they speak loftily.
9 They set their mouth against the heavens, and their tongue walketh through the earth.
10 Therefore his people return hither: and waters of a full cup are wrung out to them.
11 And they say, How doth God know? and is there knowledge in the most High?
12 Behold, these are the ungodly, who prosper in the world; they increase in riches.
13 Verily I have cleansed my heart in vain, and washed my hands in innocency.
14 For all the day long have I been plagued, and chastened every morning.
15 If I say, I will speak thus; behold, I should offend against the generation of thy children.
16 When I thought to know this, it was too painful for me;
17 Until I went into the sanctuary of God; then understood I their end.
18 Surely thou didst set them in slippery places: thou castedst them down into destruction.
19 How are they brought into desolation, as in a moment! they are utterly consumed with terrors.
20 As a dream when one awaketh; so, O Lord, when thou awakest, thou shalt despise their image.
21 Thus my heart was grieved, and I was pricked in my reins.
22 So foolish was I, and ignorant: I was as a beast before thee.
23 Nevertheless I am continually with thee: thou hast holden me by my right hand.
24 Thou shalt guide me with thy counsel, and afterward receive me to glory.
25 Whom have I in heaven but thee? and there is none upon earth that I desire beside thee.
26 My flesh and my heart faileth: but God is the strength of my heart, and my portion for ever.
27 For, lo, they that are far from thee shall perish: thou hast destroyed all them that go a whoring from thee.
28 But it is good for me to draw near to God: I have put my trust in the Lord God, that I may declare all thy works.
Hiligaynon Bible (Ang Pulong Sang Dios) Copyright © 1996, 2006 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.