Add parallel Print Page Options

Buligan sang Dios ang mga Nagaantos

22 Dios ko, Dios ko, ngaa ginpabay-an mo ako?
Ngaa nga malayo ka sa akon?
Nagaugayong na ako sa pag-antos, pero wala mo man lang gihapon ako ginabuligan.
Dios ko, adlaw-gab-i nagapanawag ako sa imo,
pero wala mo ako ginasabat,
gani wala ako sing kapahuwayan.
Pero balaan ka, kag nagapungko ka sa imo trono, kag ginadayaw sang mga Israelinhon.
Nagsalig sa imo ang amon mga katigulangan kag ginluwas mo sila.
Nagpanawag sila sa imo kag ginbuligan mo sila.
Nagsalig sila sa imo kag wala sila mapaslawi.

Ginapakahuy-an ako kag ginapakalain sang mga tawo.
Nagasiling sila nga daw sa ulod[a] ako kag indi tawo.
Ang makakita sa akon nagayaguta kag nagainsulto sa akon,
kag nagalungo-lungo sila nga nagasiling,
“Nagasalig ka man bala sa Ginoo, ti ngaa wala ka niya pagluwasa?
Kon matuod nga nalipay siya sa imo, ti ngaa wala ka niya pagbuligi?”
Pero ikaw ang nagpaguwa sa akon sa tiyan sang akon iloy,
kag halin sang lapsag pa ako ginahalungan mo na ako.
10 Halin sang akon pagkatawo, sa imo ako gintugyan kag ikaw lang ang akon Dios.
11 Gani indi ako pagbayai,
kay malapit na nga mag-abot ang kalisod
kag wala sing may magbulig sa akon.

12 Ginalibutan ako sang madamo nga mga kaaway;
pareho sila sa makusog nga mga turo nga baka sang Bashan.
13 Pareho man sila sang leon nga nagangurob kag naganganga, nga handa na sa paggus-ab.

14 Nadulaan ako sang kusog; pareho ako sa tubig nga ginaula,
kag ang tanan ko nga tul-an daw sa nagliw-as.
Nadulaan ako sang kaisog; pareho ako sa kandila nga nagakatunaw.
15 Nadulaan ako sang kusog; pareho ako sa nagabagtik nga duta,
kag ang akon dila nagapilit sa akon alingagngag.
Ginoo, ginapabay-an mo ako nga daw mapatay.
16 Ginlibutan ako sang grupo sang malaot nga mga tawo nga pareho sa mga ido.
Ginbuhuan nila ang akon mga kamot kag mga tiil.[b]
17 Nagaguluwa na ang akon mga tul-an,
kag ginatulok lang nila ako.
18 Ginpartida nila ang akon mga bayo paagi sa paggabot-gabot.

19 Pero ikaw, Ginoo, indi magpalayo sa akon.
Ikaw nga akon kusog, buligi ako gilayon.
20 Luwasa ako sa espada sang akon mga kaaway;
luwasa ang akon kabuhi sa kamot sang sina nga mga ido.
21 Luwasa ako sa baba sang sina nga mga leon.
Sabta[c] ang akon pangamuyo nga luwason mo ako sa mga sungay sinang turo nga mga baka.
22 Ipahayag ko sa akon mga kasimanwa[d] ang imo mga ginhimo.
Dayawon ko ikaw sa ila mga pagtililipon.

23 Kamo nga nagatahod sa Ginoo, dayawa ninyo siya!
Kamo nga mga kaliwat ni Israel, nga amo si Jacob, padunggi kag kahadluki ninyo ang Ginoo!
24 Kay wala niya ginabaliwala ukon ginapakalain ang mga pag-antos sang mga kubos.
Wala niya sila ginatalikdan kundi ginapamatian niya ang ila pagpangayo sang bulig.

25 Hatagan mo ako, Ginoo, sang inspirasyon nga magdayaw sa imo sa mga pagtililipon sang imo katawhan.
Sa atubangan sang mga nagatahod sa imo tumanon ko ang akon ginpromisa nga maghalad sa imo.
26 Magakaon ang mga kubos kag mabusog sila.
Ang mga nagadangop sa imo magadayaw sa imo.
Kabay pa nga mangin maayo kag malawig ang ila kabuhi.
27 Ang bug-os nga kalibutan[e] magadumdom kag magabalik sa imo, Ginoo.
Simbahon ka sang tanan nga katawhan[f] sang mga nasyon.
28 Kay ikaw ang nagahari, kag ikaw ang nagadumala sang mga nasyon.
29 Sigurado nga magasimba sa imo[g] ang tanan nga manggaranon sa kalibutan.
Bisan ang tanan nga tawo nga daw sa mapatay na magaluhod sa imo.
Kag atong mga nagkalamatay na,
30 ang ila mga kaliwat magaalagad sa imo.
Tudluan parte sa imo, Ginoo, ang palaabuton nga mga henerasyon.
31 Sila nga wala pa matawo pagasugiran nga ginluwas mo ang imo katawhan,
kag ikaw gid ang naghimo sini.

Footnotes

  1. 22:6 daw sa ulod: siguro ang buot silingon, makaluluoy; ukon, wala sing pulos.
  2. 22:16 Ginbuhuan nila ang akon mga kamot kag mga tiil: Amo ini sa Septuagint, sa Syriac, kag sa iban nga mga kopya sang Hebreo. Sa iban pa gid nga dumaan nga mga teksto, Ginhigtan nila ang akon mga kamot kag mga tiil. Sa kalabanan nga mga kopya sang Hebreo, Pareho sang leon ang akon mga kamot kag mga tiil.
  3. 22:21 Sabta: ukon, Ginasabat mo.
  4. 22:22 mga kasimanwa: sa literal, mga utod.
  5. 22:27 bug-os nga kalibutan: sa literal, pinakapunta sang kalibutan.
  6. 22:27 katawhan: ukon, pamilya.
  7. 22:29 Sigurado nga magasimba sa imo: sa Hebreo, Nagkaon sila kag magasimba.

22 My God, my God, why hast thou forsaken me? why art thou so far from helping me, and from the words of my roaring?

O my God, I cry in the day time, but thou hearest not; and in the night season, and am not silent.

But thou art holy, O thou that inhabitest the praises of Israel.

Our fathers trusted in thee: they trusted, and thou didst deliver them.

They cried unto thee, and were delivered: they trusted in thee, and were not confounded.

But I am a worm, and no man; a reproach of men, and despised of the people.

All they that see me laugh me to scorn: they shoot out the lip, they shake the head, saying,

He trusted on the Lord that he would deliver him: let him deliver him, seeing he delighted in him.

But thou art he that took me out of the womb: thou didst make me hope when I was upon my mother's breasts.

10 I was cast upon thee from the womb: thou art my God from my mother's belly.

11 Be not far from me; for trouble is near; for there is none to help.

12 Many bulls have compassed me: strong bulls of Bashan have beset me round.

13 They gaped upon me with their mouths, as a ravening and a roaring lion.

14 I am poured out like water, and all my bones are out of joint: my heart is like wax; it is melted in the midst of my bowels.

15 My strength is dried up like a potsherd; and my tongue cleaveth to my jaws; and thou hast brought me into the dust of death.

16 For dogs have compassed me: the assembly of the wicked have inclosed me: they pierced my hands and my feet.

17 I may tell all my bones: they look and stare upon me.

18 They part my garments among them, and cast lots upon my vesture.

19 But be not thou far from me, O Lord: O my strength, haste thee to help me.

20 Deliver my soul from the sword; my darling from the power of the dog.

21 Save me from the lion's mouth: for thou hast heard me from the horns of the unicorns.

22 I will declare thy name unto my brethren: in the midst of the congregation will I praise thee.

23 Ye that fear the Lord, praise him; all ye the seed of Jacob, glorify him; and fear him, all ye the seed of Israel.

24 For he hath not despised nor abhorred the affliction of the afflicted; neither hath he hid his face from him; but when he cried unto him, he heard.

25 My praise shall be of thee in the great congregation: I will pay my vows before them that fear him.

26 The meek shall eat and be satisfied: they shall praise the Lord that seek him: your heart shall live for ever.

27 All the ends of the world shall remember and turn unto the Lord: and all the kindreds of the nations shall worship before thee.

28 For the kingdom is the Lord's: and he is the governor among the nations.

29 All they that be fat upon earth shall eat and worship: all they that go down to the dust shall bow before him: and none can keep alive his own soul.

30 A seed shall serve him; it shall be accounted to the Lord for a generation.

31 They shall come, and shall declare his righteousness unto a people that shall be born, that he hath done this.