Salmo 139
Ang Pulong Sang Dios
Ang Bug-os nga Ihibalo kag Pag-atipan sang Dios
139 Ginoo, gin-usisa mo ako gani kilala mo ako.
2 Nahibaluan mo kon nagapungko ako ukon nagatindog.
Bisan ara ka sa malayo nahibaluan mo ang tanan ko nga ginahunahuna.
3 Ginatan-aw mo ako sa akon pag-obra kag pagpahuway.
Nahibaluan mo ang tanan ko nga ginahimo.
4 Ginoo, bisan wala pa ako makahambal, nahibaluan mo na ang akon inughambal.
5 Ginalibutan mo ako,
kag ginaprotektaran mo ako sang imo gahom.
6 Ang imo nahibaluan parte sa akon tama gid ka makatilingala;
indi ko gid ini matungkad.
7 Diin bala ako makapalagyo sa imo Espiritu?[a]
Diin bala ako makakadto nga wala ikaw?
8 Kon magsaka man ako sa langit, didto ikaw;
kon magkadto man ako sa lugar sang mga patay, didto man ikaw.
9 Kon magkadto man ako pasidlangan ukon mag-estar sa pinakamalayo nga lugar sa nakatundan,
10 didto ka gihapon sa pagtuytoy kag sa pagbulig sa akon.
11 Halimbawa, pangabayon ko ang kadulom sa pagtabon sa akon,
ukon ang kasanag nga nagalibot sa akon nga mangin gab-i.
12 Pero bisan ang kadulom indi madulom para sa imo,
kag ang gab-i pareho lang kasanag sang adlaw.
Kay ang kadulom kag ang kasanag pareho lang sa imo.
13 Kilala mo ako kay ikaw ang naghimo sang akon bug-os nga kabuhi.
Ikaw ang nagporma sa akon sa tiyan sang akon iloy.
14 Ginadayaw ko ikaw kay makatilingala gid ang paghimo mo sa akon.
Makatilingala ang imo mga binuhatan, kag nahibaluan ko gid ina.
15 Nakita mo ang akon mga tul-an sang ginporma ako sing tago sa sulod sang tiyan sang akon iloy.[b]
16 Nakita mo na ako bisan wala pa ako maporma.
Ang gintalana nga mga inadlaw nga magakabuhi ako nasulat na sa imo libro, bisan wala pa ini magsugod.
17 O Dios, indi ko matungkad ang imo ginahunahuna;[c]
puwerte ini kadamo.
18 Kon isipon ko ini, madamo pa ini sang sa balas.
Kon magbugtaw ako ang akon hunahuna ara gihapon sa imo.
19 O Dios, kabay pa nga pamatyon mo ang mga malaot!
Kabay pa nga magpalagyo sa akon ang mga manugpatay sang tawo.
20 Nagahambal sila sing malain parte sa imo.
Sila nga imo mga kaaway nagamitlang sang imo ngalan sa wala sing pulos.
21 Ginoo, ginakainitan ko ang mga nagakainit sa imo.
Ginakangil-aran ko ang mga nagakontra sa imo.
22 Puwerte gid ang akon kainit sa ila;
ginakabig ko sila nga akon mga kaaway.
23 Usisaa ako, O Dios, agod mahibaluan mo ang akon tagipusuon.
Tilawi ako, agod mahibaluan mo ang akon ginahunahuna.
24 Tan-awa kon may malaot ako nga pagginawi
kag tuytuyi ako sa dalan nga dapat nakon agihan hasta san-o.
Psalm 139
King James Version
139 O lord, thou hast searched me, and known me.
2 Thou knowest my downsitting and mine uprising, thou understandest my thought afar off.
3 Thou compassest my path and my lying down, and art acquainted with all my ways.
4 For there is not a word in my tongue, but, lo, O Lord, thou knowest it altogether.
5 Thou hast beset me behind and before, and laid thine hand upon me.
6 Such knowledge is too wonderful for me; it is high, I cannot attain unto it.
7 Whither shall I go from thy spirit? or whither shall I flee from thy presence?
8 If I ascend up into heaven, thou art there: if I make my bed in hell, behold, thou art there.
9 If I take the wings of the morning, and dwell in the uttermost parts of the sea;
10 Even there shall thy hand lead me, and thy right hand shall hold me.
11 If I say, Surely the darkness shall cover me; even the night shall be light about me.
12 Yea, the darkness hideth not from thee; but the night shineth as the day: the darkness and the light are both alike to thee.
13 For thou hast possessed my reins: thou hast covered me in my mother's womb.
14 I will praise thee; for I am fearfully and wonderfully made: marvellous are thy works; and that my soul knoweth right well.
15 My substance was not hid from thee, when I was made in secret, and curiously wrought in the lowest parts of the earth.
16 Thine eyes did see my substance, yet being unperfect; and in thy book all my members were written, which in continuance were fashioned, when as yet there was none of them.
17 How precious also are thy thoughts unto me, O God! how great is the sum of them!
18 If I should count them, they are more in number than the sand: when I awake, I am still with thee.
19 Surely thou wilt slay the wicked, O God: depart from me therefore, ye bloody men.
20 For they speak against thee wickedly, and thine enemies take thy name in vain.
21 Do not I hate them, O Lord, that hate thee? and am not I grieved with those that rise up against thee?
22 I hate them with perfect hatred: I count them mine enemies.
23 Search me, O God, and know my heart: try me, and know my thoughts:
24 And see if there be any wicked way in me, and lead me in the way everlasting.
Hiligaynon Bible (Ang Pulong Sang Dios) Copyright © 1996, 2006 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.