94 O Arglwydd Dduw y dial, O Dduw y dial, ymddisgleiria. ² Ymddyrcha, Farnwr y byd: tâl eu gwobr i’r beilchion. ³ Pa hyd, Arglwydd, y caiff yr annuwiolion, pa hyd y caiff yr annuwiol orfoleddu? ⁴ Pa hyd y siaradant ac y dywedant yn galed? yr ymfawryga holl weithredwyr anwiredd? ⁵ Dy bobl, Arglwydd, a ddrylliant; a’th etifeddiaeth a gystuddiant. ⁶ Y weddw a’r dieithr a laddant, a’r amddifad a ddieneidiant. ⁷ Dywedant hefyd, Ni wêl yr Arglwydd; ac nid ystyria Duw Jacob hyn. ⁸ Ystyriwch, chwi rai annoeth ymysg y bobl: ac ynfydion, pa bryd y deellwch? ⁹ Oni chlyw yr hwn a blannodd y glust? oni wêl yr hwn a luniodd y llygad? ¹⁰ Oni cherydda yr hwn a gosba y cenhedloedd? oni ŵyr yr hwn sydd yn dysgu gwybodaeth i ddyn? ¹¹ Gŵyr yr Arglwydd feddyliau dyn, mai gwagedd ydynt. ¹² Gwyn ei fyd y gŵr a geryddi di, O Arglwydd, ac a ddysgi yn dy gyfraith: ¹³ I beri iddo lonydd oddi wrth ddyddiau drygfyd, hyd oni chloddier ffos i’r annuwiol. ¹⁴ Canys ni ad yr Arglwydd ei bobl, ac ni wrthyd efe ei etifeddiaeth. ¹⁵ Eithr barn a ddychwel at gyfiawnder: a’r holl rai uniawn o galon a ânt ar ei ôl. ¹⁶ Pwy a gyfyd gyda mi yn erbyn y rhai drygionus? pwy a saif gyda mi yn erbyn gweithredwyr anwiredd? ¹⁷ Oni buasai yr Arglwydd yn gymorth i mi, braidd na thrigasai fy enaid mewn distawrwydd. ¹⁸ Pan ddywedais, Llithrodd fy nhroed: dy drugaredd di, O Arglwydd, a’m cynhaliodd. ¹⁹ Yn amlder fy meddyliau o’m mewn, dy ddiddanwch di a lawenycha fy enaid. ²⁰ A fydd cydymdeithas i ti â gorseddfainc anwiredd, yr hon a lunia anwiredd yn lle cyfraith? ²¹ Yn finteioedd y deuant yn erbyn enaid y cyfiawn, a gwaed gwirion a farnant yn euog. ²² Eithr yr Arglwydd sydd yn amddiffynfa i mi: a’m Duw yw craig fy nodded. ²³ Ac efe a dâl iddynt eu hanwiredd, ac a’u tyr ymaith yn eu drygioni: yr Arglwydd ein Duw a’u tyr hwynt ymaith.