Add parallel Print Page Options

Kitaabka Afraad

Sabuurrada 90-106

Kanu waa baryootankii Muuse oo ahaa ninkii Ilaah.

90 Rabbiyow, tan iyo ka ab ka ab
Adigu waxaad noo ahayd meesha aannu degganaanno.
Intaan buuruhu dhalan ka hor,
Iyo intaanad samayn dhulka iyo dunida,
Iyo xataa weligeed iyo weligeedba adigu waxaad tahay Ilaah.
Dadka waxaad ku soo celisaa baabba',
Oo waxaad ku tidhaahdaa, Noqda, binu-aadmigow.
Waayo, kun sannadood waxay hortaada ku yihiin
Sida shalay oo kale markay dhammaadaan.
Oo waxay la mid yihiin sida wakhti la soo jeedo oo habeennimo.
Waxaad iyaga u qaaddaa sida daadku wax u qaado, oo iyagu waxa weeye sida hurdo oo kale,
Oo subaxdana waxay u baxaan sida doog oo kale.
Subaxda way cagaaraan, wayna soo baxaan,
Oo fiidkana waa la jaraa, wayna engegaan.
Waayo, annagu cadhadaadii baannu ku baabba'nay,
Oo waxaan ku dhibtoonnay xanaaqaagii.
Xumaatooyinkayagii waxaad dhigtay hortaada,
Oo dembiyadayadii qarsoonaana waxaad dhigtay iftiinka wejigaaga.
Waayo, maalmahayagii oo dhammu waxay nagu dhaafeen cadhadaada,
Oo cimrigayagiina wuxuu u dhammaaday sidii sheeko la sheegay.
10 Waayo, wakhtiga cimrigayagu waxa weeye toddobaatan sannadood,
Oo xataa hadduu xoog aawadiis ku sii dheeraado waa siddeetan sannadood,
Laakiinse faankiisu waa hawl iyo caloolxumo miidhan,
Waayo, haddiiba wuu iska dhammaadaa, oo annana waannu duulnaa.
11 Bal yaa yaqaan cadhadaada xooggeeda,
Iyo xanaaqaaga kaas oo waafaqsan cabsida kugu habboon in lagaa cabsado?
12 Haddaba na bar inaannu tirinno maalmaha cimrigayaga,
Si aannu u helno qalbi xigmad leh.
13 Rabbiyow, soo noqo, ilaa goormaad soo noqonaysaa?
Oo raalli ka ahow addoommadaada.
14 Aroorta naxariistaada naga dhergi,
Si aannu u rayrayno oo aannu u faraxsanaano maalmaha cimrigayaga oo dhan.
15 Nooga farxi intii ay ahaayeen maalmihii aad na dhibtay,
Iyo sannadihii aan sharka aragnay in le'eg.
16 Shuqulkaagu ha u muuqdo addoommadaada,
Ammaantaaduna carruurtooda.
17 Oo Rabbiga Ilaahayaga ah nicmadiisu ha na dul joogto,
Oo korkayaga ku adkee shuqulka gacmahayaga,
Haah, shuqulka gacmahayaga adkee.

BOOK IV

Psalms 90–106

Psalm 90

A prayer of Moses the man of God.

Lord, you have been our dwelling place(A)
    throughout all generations.
Before the mountains were born(B)
    or you brought forth the whole world,
    from everlasting to everlasting(C) you are God.(D)

You turn people back to dust,
    saying, “Return to dust, you mortals.”(E)
A thousand years in your sight
    are like a day that has just gone by,
    or like a watch in the night.(F)
Yet you sweep people away(G) in the sleep of death—
    they are like the new grass of the morning:
In the morning it springs up new,
    but by evening it is dry and withered.(H)

We are consumed by your anger
    and terrified by your indignation.
You have set our iniquities before you,
    our secret sins(I) in the light of your presence.(J)
All our days pass away under your wrath;
    we finish our years with a moan.(K)
10 Our days may come to seventy years,(L)
    or eighty,(M) if our strength endures;
yet the best of them are but trouble and sorrow,(N)
    for they quickly pass, and we fly away.(O)
11 If only we knew the power of your anger!
    Your wrath(P) is as great as the fear that is your due.(Q)
12 Teach us to number our days,(R)
    that we may gain a heart of wisdom.(S)

13 Relent, Lord! How long(T) will it be?
    Have compassion on your servants.(U)
14 Satisfy(V) us in the morning with your unfailing love,(W)
    that we may sing for joy(X) and be glad all our days.(Y)
15 Make us glad for as many days as you have afflicted us,
    for as many years as we have seen trouble.
16 May your deeds be shown to your servants,
    your splendor to their children.(Z)

17 May the favor[a] of the Lord our God rest on us;
    establish the work of our hands for us—
    yes, establish the work of our hands.(AA)

Footnotes

  1. Psalm 90:17 Or beauty