1 Daw ano kamingaw sang Jerusalem, nga sang una madamo sang mga tawo. Bantog ini anay sa bug-os nga kalibutan, pero subong pareho na sa isa ka balo nga babayi. Sang una amo ini ang nagapanguna nga siyudad, pero subong pareho na ini sa ulipon. ² Pareho siya sa babayi nga nagahibubun-ot sa bilog nga gab-i; ang iya mga luha nagaililig sa iya guya. Wala gid sang bisan isa sa iya mga nobyo nga naglipay sa iya. Gintraiduran siya sang tanan niya nga abyan kag nangin kaaway niya sila.

³ Ginpaantos ang Juda kag ginbihag ang iya katawhan. Didto na sila nagaestar sa iban nga mga nasyon nga sa diin mabudlay ang ila kahimtangan. Ginlagas sila sang ila mga kaaway kag wala sila sang palagyuhan.

⁴ Ang mga dalan pakadto sa Jerusalem^[a] masubo, tungod kay wala na sing may nagakadto didto sa pagsimba sa natalana nga mga piesta. Mamingaw ang tanan nga puwertahan sini. Ang mga pari nagaugayong kag ang mga dalaga nagapangasubo gid. Daw ano kasubo sang Jerusalem.

⁵ Ang iya mga kaaway amo na ang nagapangulo sa iya, kag ini sila nagmainuswagon. Ginpaantos sang Ginoo ang Jerusalem tungod sa iya madamo nga mga sala. Ang iya mga pumuluyo ginbihag sang iya mga kaaway. ⁶ Nadula na ang katahom sang Jerusalem.^[b] Ang iya mga pangulo daw pareho sa gutom nga usa nga nagapangita sang halalbon pero wala sila sing may makita. Wala na sila sang kusog samtang nagapalagyo sila sa mga nagalagas sa ila. ⁷ Karon nga ara sa kalisod ang Jerusalem kag nagatalang-talang, nadumduman niya ang tanan niya nga manggad sang una. Sang nahulog siya sa kamot sang iya mga kaaway, wala sing may nagbulig sa iya. Ginyaguta siya kag ginkadlawan sang iya mga kaaway sa iya pagkalaglag.

⁸ Dako gid ang sala sang Jerusalem, gani nangin mahigko ini. Ang tanan nga nagpadungog sa iya sadto nagatamay na sa iya, tungod nakita nila ang iya kahuy-anan.^[c] Nagaugayong siya kag nagtalikod sa kahuya. ⁹ Ang iya pagkahigko nakita sang tanan. Wala niya ginhunahuna ang iya dangatan. Puwerte gid ang iya pagkalaglag, kag wala gid sing may nagbulig sa iya. Gani nagsiling siya, “O Ginoo, talupangda ang akon pag-antos, kay nadaog ako sang kaaway.”

¹⁰ Ginpanguha sang kaaway ang tanan niya nga manggad. Nakita niya nga nagsulod ang mga indi Israelinhon sa iya templo—mga tawo nga gindilian sang Ginoo nga magsulod sa templo. ¹¹ Ang iya katawhan nagaugayong samtang nagapangita sila sang pagkaon. Ginbaylo nila sang pagkaon ang ila manggad agod mabuhi lang sila. Nagsiling ang Jerusalem, “O Ginoo, talupangda ako, kay ginapakahuy-an ako.” ¹² Nagsiling man siya sa mga tawo nga nagalabay, “Baliwala lang bala ini sa inyo? Tan-awa ninyo kon may makita kamo nga nagaantos pareho sa akon. Ini nga pag-antos ginhatag sang Ginoo sa akon sa tion sang iya puwerte nga kaakig. ¹³ Halin sa langit nagpadala siya sang kalayo nga daw sa nagsunog sa akon mga tul-an. Ginbutangan niya sang siod ang akon alagyan kag nasiod ako. Ginhimo niya ako nga mamingaw, nga nagaantos sa bilog nga adlaw. ¹⁴ Gintipon niya ang akon mga sala kag daw sa ginhimo nga higot. Kag ini ang nagguyod sa akon sa pagkabihag. Daw pareho lang nga ginbutangan ako sang gota sa liog. Ginpaluya ako sang Ginoo kag gintugyan sa akon mga kaaway nga indi ko masarangan. ¹⁵ Ginsikway sang Ginoo ang tanan ko nga soldado. Nagtipon siya sang mga soldado sa paglaglag sang akon pamatan-on nga mga lalaki. Ang mga pumuluyo^[d] sang Juda daw sa mga ubas lang nga gintasak-tasak sang Ginoo. ¹⁶ Amo ina nga nagatululo ang akon mga luha sa paghibi. Wala gid sing may nagalipay kag nagapabaskog sa akon. Kaluluoy ang mga pumuluyo kay ginpierdi sila sang kaaway.”

¹⁷ Nagpangayo sang bulig ang Jerusalem, pero wala gid sing may nagbulig sa iya. Ginbuot sang Ginoo nga ang mga nasyon sa palibot sang mga kaliwat ni Jacob mangin ila kaaway. Kabigon nila ang Jerusalem nga isa ka mahigko nga butang.

¹⁸ Nagsiling ang Jerusalem,^[e] “Matarong ang Ginoo; pero wala ko gintuman ang iya sugo. Tanan kamo nga katawhan, pamati kamo kag tan-awa ninyo ang akon pag-antos. Ginbihag ang akon pamatan-on nga mga babayi kag lalaki. ¹⁹ Nagpangayo ako sang bulig sa akon mga kadampig pero gintraiduran nila ako. Nagkalamatay ang akon mga pari kag mga manugdumala sa siyudad samtang nagapangita sila sang pagkaon agod mabuhi lang sila.

²⁰ “Tan-awa, Ginoo, kon daw ano ang akon kasubo! Puwerte gid ang akon kasakit nga daw sa ginakumos ang akon tagipusuon, tungod kay nangin masinupakon gid ako sa imo. May pagpamatay sa akon mga karsada, kag bisan sa sulod sang balay may nagakapatay. ²¹ Nabatian sang mga tawo ang akon pag-ugayong, pero wala gid sing isa nga nagalipay sa akon. Nabatian sang tanan ko nga kaaway ang akon pag-antos, kag nagkinalipay sila sa sining imo ginhimo sa akon. Kabay pa nga mag-abot na ang adlaw nga imo ginpromisa nga silutan mo sila, agod mangin pareho man sila sa akon. ²² Tan-awa ang ila malaot nga ginahimo, kag siluti sila subong sang pagsilot mo sa akon tungod sang tanan ko nga sala. Wala untat ang akon pag-ugayong kag nagasakit ang akon balatyagon.”