Walang Taong Nakakaalam ng Araw o Oras na Iyon^(A)

³² “Subalit ^(B) tungkol sa araw at oras na iyon ay walang nakakaalam kahit ang mga anghel sa langit, kahit ang Anak, maliban sa Ama. ³³ Mag-ingat kayo at maging handa^[a], sapagkat hindi ninyo alam kung kailan darating ang takdang panahon. ³⁴ Tulad ^(C) nito ay isang taong umalis upang maglakbay. Sa pag-alis niya'y iniwan niya sa kanyang mga alipin ang pamamahala. Binigyan niya ng tungkulin ang bawat isa, at inutusan ang tanod sa pinto na magbantay. ³⁵ Kaya nga magbantay kayo sapagkat hindi ninyo alam kung kailan babalik ang panginoon ng sambahayan, kung sa gabi, sa hatinggabi, sa pagtilaok ng manok, o sa pagbubukang-liwayway. ³⁶ Baka bigla siyang dumating at madatnan niya kayong natutulog. ³⁷ Anumang sinasabi ko sa inyo'y sinasabi ko sa lahat: Magbantay kayo.”

²⁶ Gaya nang nangyari noong panahon ni Noe, ganoon din ang mangyayari sa araw ng Anak ng Tao. ²⁷ Ang mga tao noon ay nagkakainan, nag-iinuman, nag-aasawa, at pinag-aasawa hanggang sa araw na pumasok na sa daong si Noe at dumating ang baha at nilipol silang lahat. ²⁸ Ganoon din noong mga araw ni Lot. Sila'y nagkakainan, nag-iinuman, namimili, nagbibili, nagtatanim at nagtatayo. ²⁹ Subalit nang araw na umalis si Lot sa Sodoma, umulan ng apoy at asupre mula sa langit at pinuksa silang lahat. ³⁰ Ganoon din ang mangyayari sa araw na maihayag ang Anak ng Tao.

³⁴ Sinasabi ko sa inyo, sa gabing iyon, dalawa ang nasa isang higaan, ang isa ay kukunin at iiwan ang isa. ³⁵ May dalawang babaing magkasama sa gilingan, ang isa ay kukunin at iiwan ang isa. ³⁶ May dalawang lalaki sa bukid, ang isa ay kukunin at iiwan ang isa.