2 Ang walang kabuluhang pangangatuwiran ng masama ay ganito:
“Maikli at malungkot ang buhay,” wika nila sa sarili,
“at wala nang lunas pagdating ng wakas ng buhay ng tao,
wala na ring patay na nakakabalik mula sa libingan.

40 Maraming tiisin ang nakalaan sa sinumang tao,
    at mabigat na pamatok ang nakaatang sa bawat anak ni Adan,
mula sa kanyang paglabas sa sinapupunan ng kanyang ina,
    hanggang sa siya'y magbalik sa kandungan ng lupa, na siyang ina ng lahat ng may buhay.
² Isip niya'y nililigalig ng mga agam-agam, puso niya'y puno ng pangamba,
    lagi na lamang siyang nagigimbal sa takot sa pagdating ng oras ng kamatayan.
³ Mula sa nakaupo sa marangal na trono,
    hanggang sa nakalugmok sa alabok at abo,
⁴ mula sa nakadamit ng kulay pula at may suot na korona
    hanggang sa mahirap na nakasuot ng damit-panluksa—
⁵ Lahat ay nakadarama ng pagkapoot, pagkainggit, pagkalito at pagkabalisa,
    takot sa kamatayan, pagtatalo at paghihimagsik.
Kahit sa kanyang pamamahinga pagsapit ng gabi,
    patuloy pa siyang ginugulo sa kanyang pagtulog.
⁶ Halos kahihimlay pa lamang niya sa kanyang higaan
    ay pinahihirapan na naman siya ng masasamang panaginip.
Sa kanyang pagtulog, inuusig siya ng mga nakakatakot na pangitain,
    wari niya'y isa siyang takas mula sa larangan ng digmaan,
⁷ at pagdating niya sa isang ligtas na lugar ay saka siya nagigising.
    Nagugulat na lamang siya na ang lahat palang iyon ay isa lamang panaginip.
^8-9 Ang bawat may hininga, tao man o hayop
    ay mamamatay o mapapatay, sa pag-aaway o sa digmaan;
lahat ay daranas ng mga sakuna, gutom, pagdaralita at salot—
    ngunit makapitong beses ang hirap na titiisin ng makasalanan.
¹⁰ Dahil sa mga taong walang takot sa Diyos, lumitaw ang lahat ng iyan,
    at sila rin ang naging dahilan ng malaking baha.^[a]
11 Lahat ng nagmula sa lupa ay sa lupa magbabalik,
    at ang lahat ng nagmula sa tubig ay sa dagat magbabalik.

41 O kamatayan, anong pait ng iyong alaala
    sa taong payapang nagpapasasa sa kanyang kayamanan.
Sa taong walang alalahanin at masagana sa lahat ng bagay,
    sa taong malusog at maaari pang magpasasa sa masarap na pagkain.
² Ngunit anong laking kaaliwan ang idinulot mo sa iyong pagdating
    sa taong nagdaralita at tinakasan na ng lakas,
sa taong iginupo na ng katandaan at mga alalahanin,
    sa taong hindi na makakita at wala nang pag-asa.^[a]
3 Huwag kang matakot sa hatol ng kamatayan,
    alalahanin mong saklaw nito ang lahat: ang mga nauna sa iyo at ang mga darating pa.
⁴ Ito ang itinalaga ng Panginoon sa lahat ng may buhay,
    at sino kang tututol sa kalooban ng Kataas-taasang Diyos?
Mabuhay ka man nang sampu, sandaan o sanlibong taon,
    hindi na iyan mahalaga sa daigdig ng mga patay.