Add parallel Print Page Options

27 Jobi e mori fjalën përsëri dhe tha:

"Ashtu si rron Perëndia që më ka hequr të drejtën time dhe i Plotfuqishmi që më ka hidhëruar shpirtin,

deri sa të ketë një frymë jete tek unë dhe të jetë fryma e Perëndisë në flegrat e hundës sime,

buzët e mia nuk do të thonë asnjë ligësi, as gjuha ime nuk ka për të shqiptuar asnjë gjë të rreme.

Nuk do të pranoj që ju keni të drejtë; deri në regëtimat e fundit nuk do të heq dorë nga ndershmëria ime.

Do të qëndroj i patundur në drejtësinë time, pa bërë lëshime; zemra nuk më qorton asnjë nga ditët e mia.

Armiku im qoftë si njeriu i keq, dhe ai që ngrihet kundër meje ashtu si njeriu i padrejtë.

Çfarë shprese mund të ketë në fakt i pabesi, edhe sikur të arrijë të sigurojë fitime, kur Perëndia i heq jetën?

A do ta dëgjojë Perëndia britmën e tij, kur mbi të do të bjerë fatkeqësia?

10 A do t’i vërë kënaqësitë e tij vallë tek i Plotfuqishmi dhe do të kërkojë ndihmën e Perëndisë në çdo kohë?

11 Do t’ju jap mësime mbi fuqinë e Perëndisë, nuk do t’ju fsheh qëllimet e të Plotfuqishmit.

12 Por ju të gjithë i keni vënë re këto gjëra, pse, pra, silleni në mënyrë kaq të kotë?

13 Ky është fati që Perëndia i rezervon njeriut të keq, trashëgimia që njerëzit që përdorin dhunën marrin nga i Plotfuqishmi.

14 Në rast se ka një numër të madh bijsh, këta i destinohen shpatës, dhe trashëgimtarët e tij nuk do të kenë bukë për t’u ngopur.

15 Ata që do të mbijetojnë pas tij do të varrosen nga vdekja dhe të vejat e tyre nuk do të qajnë.

16 Në rast se grumbullon argjend si pluhur dhe mbledh rrobe si baltë,

17 ai i grumbullon, por do t’i veshë i drejti, dhe argjendin do ta ndajë i pafajmi.

18 Ai ndërton shtëpinë e tij si një mole, si një kasolle që e ka bërë një rojtar.

19 I pasuri bie në shtrat, por nuk do të bashkohet me njerëzit e tij; hap sytë dhe nuk është më.

20 Tmerri e kap në befasi si ujërat; në mes të natës një furtunë e rrëmben tinëzisht.

21 Era e lindjes e merr me vete dhe ai ikën, e fshin nga vendi i tij si një vorbull.

22 Ajo sulet kundër tij pa mëshirë, ndërsa ai kërkon në mënyrë të dëshpëruar të shpëtojë nga ajo dorë,

23 njerëzia duartroket në mënyrë tallëse për të dhe fërshëllen kundër tij nga vendi ku ndodhet".

Job’s Final Word to His Friends

27 And Job continued his discourse:(A)

“As surely as God lives, who has denied me justice,(B)
    the Almighty,(C) who has made my life bitter,(D)
as long as I have life within me,
    the breath of God(E) in my nostrils,
my lips will not say anything wicked,
    and my tongue will not utter lies.(F)
I will never admit you are in the right;
    till I die, I will not deny my integrity.(G)
I will maintain my innocence(H) and never let go of it;
    my conscience(I) will not reproach me as long as I live.(J)

“May my enemy be like the wicked,(K)
    my adversary(L) like the unjust!
For what hope have the godless(M) when they are cut off,
    when God takes away their life?(N)
Does God listen to their cry
    when distress comes upon them?(O)
10 Will they find delight in the Almighty?(P)
    Will they call on God at all times?

11 “I will teach you about the power of God;
    the ways(Q) of the Almighty I will not conceal.(R)
12 You have all seen this yourselves.
    Why then this meaningless talk?

13 “Here is the fate God allots to the wicked,
    the heritage a ruthless man receives from the Almighty:(S)
14 However many his children,(T) their fate is the sword;(U)
    his offspring will never have enough to eat.(V)
15 The plague will bury those who survive him,
    and their widows will not weep for them.(W)
16 Though he heaps up silver like dust(X)
    and clothes like piles of clay,(Y)
17 what he lays up(Z) the righteous will wear,(AA)
    and the innocent will divide his silver.(AB)
18 The house(AC) he builds is like a moth’s cocoon,(AD)
    like a hut(AE) made by a watchman.
19 He lies down wealthy, but will do so no more;(AF)
    when he opens his eyes, all is gone.(AG)
20 Terrors(AH) overtake him like a flood;(AI)
    a tempest snatches him away in the night.(AJ)
21 The east wind(AK) carries him off, and he is gone;(AL)
    it sweeps him out of his place.(AM)
22 It hurls itself against him without mercy(AN)
    as he flees headlong(AO) from its power.(AP)
23 It claps its hands(AQ) in derision
    and hisses him out of his place.”(AR)