Job 10

Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible)

10 “Kinasusuklaman ko ang buhay ko, kaya dadaing ako hanggaʼt gusto ko. Sasabihin ko ang aking sama ng loob. ² Ito ang sasabihin ko sa Dios: ‘Huwag nʼyo akong hatulan na masama ako. Sabihin nʼyo sa akin kung ano ang kasalanan ko sa inyo. ³ Natutuwa ba kayo na pinahihirapan nʼyo ako? Bakit nʼyo itinatakwil ang inyong nilikha, at sinasang-ayunan naman ang binabalak ng masama? ⁴ Ang paningin nʼyo baʼy tulad ng paningin ng tao? ⁵ Ang buhay nʼyo baʼy kasing-ikli ng buhay ng tao? ⁶ Bakit pilit nʼyo akong hinahanapan ng kasalanan? ⁷ Alam nʼyong wala akong kasalanan, pero sino ang makapagtatanggol sa akin mula sa inyong kamay?

⁸ “ ‘Kayo ang gumawa at humubog sa akin, at ngayon kayo rin ang sisira sa akin. ⁹ Alalahanin ninyong akoʼy hinubog nʼyo mula sa lupa^[a] at ngayon baʼy ibabalik nʼyo na ako sa lupa? ¹⁰ Hindi baʼt kayo ang humubog sa akin mula sa sinapupunan ng aking ina na parang keso na hinubog mula sa gatas? ¹¹ Binuo nʼyo ang aking mga buto at litid, at saka binalutan ng laman at balat. ¹² Pagkatapos, binigyan nʼyo ako ng buhay, pinakitaan ng kabutihan at iningatan. ¹³ Pero nalaman ko na ang tunay ninyong plano sa akin ¹⁴ ay ang bantayan ako kung magkakasala ako at kapag nangyari iyon, hindi nʼyo ako patatawarin. ¹⁵ Nagkasala man ako o hindi, pareho lang naman na nakakaawa ako, dahil sa labis na kahihiyan at paghihirap na dinaranas ko. ¹⁶ Pinagsisikapan kong bumangon, pero para kayong leon na nakaabang sa akin. Ginagamit nʼyo ang inyong kapangyarihan laban sa akin. ¹⁷ Patuloy nʼyo akong isinasakdal at lalo kayong nagagalit sa akin. Walang tigil nʼyo akong nilulusob.

¹⁸ “ ‘Bakit niloob nʼyo pa na isilang ako? Sanaʼy namatay na lang ako at wala nang nakakita sa akin. ¹⁹ Hindi na lang sana ako nilikha. Namatay na lang sana ako bago isinilang at itinuloy sa libingan. ²⁰ Maikling panahon na lang ang natitira sa akin, kaya hayaan nʼyo na lang ako para kahit saglit man lang ay sumaya naman ako, ²¹ bago ako pumunta sa lugar na malungkot at madilim, at hindi na ako makakabalik pa rito. ²² Napakadilim sa lugar na iyon; palaging gabi at walang liwanag, at naghahari doon ang kaguluhan.’ ”