Add parallel Print Page Options

Ang mga Pagpakamaayo nga Nabaton ni Job Sadto

29 Nagpadayon pa gid si Job sa paghambal, “Kon mabalik lang kuntani ang mga nagligad nga mga inadlaw sang ginabantayan pa ako sang Dios, sang ginasanagan pa niya ang akon dalanon samtang nagalakat ako sa madulom. Sadtong tion nga maayo pa ang akon kahimtangan, ang Dios amo ang akon suod nga abyan, kag ginapakamaayo niya ang akon panimalay. Ginaupdan pa ako sadto sang Makagagahom nga Dios, kag kaupod ko pa ang akon mga anak. Sadto nga tion, ang akon mga baka nagahatag sang madamo gid nga gatas, kag ang akon mga talamnan sang olibo nagahatag sang madamo gid nga lana. Kon magkadto gani ako sa puwertahan sang banwa, kag mag-upod sa mga manugdumala sang banwa kon magmiting sila, nagapahigad ang pamatan-on nga mga lalaki kon makita nila ako, kag ang mga tigulang nagatindog sa pagtahod sa akon. Nagahipos bisan ang mga pangulo 10 kag ang dungganon nga mga tawo pagkakita nila sa akon. 11 Ang bisan sin-o nga nakakita sa akon ukon nakabati sa akon maghambal, nagadayaw sa akon. 12 Kay ginabuligan ko ang mga imol nga nagapangayo sang bulig kag ang mga ilo nga wala sing dalangpan. 13 Ginapakamaayo ako sang tagumatayon nga mga tawo nga akon ginbuligan, kag nalipay gid ang mga balo nga babayi nga akon man ginbuligan. 14 Ginahimo ko permi ang matarong kag husto; daw bayo kag turban ini nga akon ginasuksok. 15 Nangin pareho ako sang mata sa tawo nga bulag kag tiil sa tawo nga piang. 16 Nangin pareho ako sang isa ka amay sa mga imol, kag bisan ang mga estranghero ginbuligan ko sa ila mga kaso. 17 Gindula ko ang gahom sang malaot nga mga tawo kag ginluwas ang ila mga biktima.

18 “Naghunahuna ako nga magakabuhi ako sing malawig kag mapatay nga ginalibutan sang akon pamilya. 19 Kay pareho ako sadto sang mabakod nga kahoy nga nagapangalapkap ang mga gamot sa tubig kag permi ginatun-ogan ang mga sanga. 20 Ginadayaw ako permi sang mga tawo kag permi ako mabaskog. 21 Nagahipos ang mga tawo kag nagapamati sing maayo sa akon mga laygay. 22 Pagkatapos ko hambal, wala na sila sang may idugang pa kay kontento sila sa akon ginhambal. 23 Ginahandom nila ang akon mga pulong pareho sang ila paghandom sa ulan. Gusto gid nila ini nga pamatian. 24 Daw indi sila makapati kon magyuhom ako sa ila;[a] ang akon malipayon nga nawong nakapabaskog sa ila. 25 Ginatudluan ko sila sang ila himuon pareho sa isa ka pangulo. Ginadumalahan ko sila pareho sa isa ka hari nga nagadumala sa iya mga soldado. Ginalipay ko sila kon nagakasubo sila.

Footnotes

  1. 29:24 Daw indi… sa ila: ukon, Kon nadulaan sila sang paglaom, ginayuhuman ko sila.

Job’s Final Defense

29 Job continued his discourse:(A)

“How I long for the months gone by,(B)
    for the days when God watched over me,(C)
when his lamp shone on my head
    and by his light I walked through darkness!(D)
Oh, for the days when I was in my prime,
    when God’s intimate friendship(E) blessed my house,(F)
when the Almighty was still with me
    and my children(G) were around me,(H)
when my path was drenched with cream(I)
    and the rock(J) poured out for me streams of olive oil.(K)

“When I went to the gate(L) of the city
    and took my seat in the public square,
the young men saw me and stepped aside(M)
    and the old men rose to their feet;(N)
the chief men refrained from speaking(O)
    and covered their mouths with their hands;(P)
10 the voices of the nobles were hushed,(Q)
    and their tongues stuck to the roof of their mouths.(R)
11 Whoever heard me spoke well of me,
    and those who saw me commended me,(S)
12 because I rescued the poor(T) who cried for help,
    and the fatherless(U) who had none to assist them.(V)
13 The one who was dying blessed me;(W)
    I made the widow’s(X) heart sing.
14 I put on righteousness(Y) as my clothing;
    justice was my robe and my turban.(Z)
15 I was eyes(AA) to the blind
    and feet to the lame.(AB)
16 I was a father to the needy;(AC)
    I took up the case(AD) of the stranger.(AE)
17 I broke the fangs of the wicked
    and snatched the victims(AF) from their teeth.(AG)

18 “I thought, ‘I will die in my own house,
    my days as numerous as the grains of sand.(AH)
19 My roots will reach to the water,(AI)
    and the dew will lie all night on my branches.(AJ)
20 My glory will not fade;(AK)
    the bow(AL) will be ever new in my hand.’(AM)

21 “People listened to me expectantly,
    waiting in silence for my counsel.(AN)
22 After I had spoken, they spoke no more;(AO)
    my words fell gently on their ears.(AP)
23 They waited for me as for showers
    and drank in my words as the spring rain.(AQ)
24 When I smiled at them, they scarcely believed it;
    the light of my face(AR) was precious to them.[a](AS)
25 I chose the way for them and sat as their chief;(AT)
    I dwelt as a king(AU) among his troops;
    I was like one who comforts mourners.(AV)

Footnotes

  1. Job 29:24 The meaning of the Hebrew for this clause is uncertain.