Add parallel Print Page Options

Naghambal si Job

26 Dayon nagsabat si Job, “Nagahunahuna ka nga nabuligan mo ako nga maluya kag wala sing ikasarang. Nagahunahuna ka nga nalaygayan mo ako nga wala sing alam paagi sa imo puwerte nga kaalam. Diin bala naghalin inang imo mga ginpanghambal? Kay sin-o espiritu ang nagtudlo sa imo sa paghambal sina?

“Nagakurog sa kahadlok ang mga patay sa ila nahamtangan didto sa idalom sang tubig. Hayag gid sa Dios ang lugar sang mga patay. Wala sing may makatabon sa lugar sang kalaglagan. Ginahumlad sang Dios ang aminhan nga kalangitan sa mahawan nga lugar, kag ginapakabit niya ang kalibutan sa kahawaan. Ginaputos niya ang ulan sa mga gal-om, pero ang gal-om wala nagakabusdik bisan mabug-at ini. Ginatabunan niya sang iya gal-om ang ugsad nga bulan.[a] 10 Ginhimo niya ang daw tinabuan sang langit kag sang dagat,[b] bilang dulunan sang kasanag kag sang kadulom. 11 Sa iya nga pagsabdong nagatay-og ang mga haligi sang langit. 12 Sa iya nga gahom ginalabugay niya ang dagat, kag sa iya nga kaalam ginlaglag niya ang dragon nga si Rahab. 13 Sa iya nga paghuyop nagtin-aw ang langit, kag sa iya nga gahom ginpatay niya ang nagasaog nga dragon. 14 Ini simple lang nga mga butang nga iya ginhimo. Daw isa lang ini ka hutik nga aton nabatian. Karon, sin-o bala ang makatungkad sang pagkagamhanan sang Dios?”

Footnotes

  1. 26:9 ugsad nga bulan: ukon, trono.
  2. 26:10 daw tinabuan sang langit kag sang dagat: sa English, horizon.

Job

26 Then Job replied:

“How you have helped the powerless!(A)
    How you have saved the arm that is feeble!(B)
What advice you have offered to one without wisdom!
    And what great insight(C) you have displayed!
Who has helped you utter these words?
    And whose spirit spoke from your mouth?(D)

“The dead are in deep anguish,(E)
    those beneath the waters and all that live in them.
The realm of the dead(F) is naked before God;
    Destruction[a](G) lies uncovered.(H)
He spreads out the northern skies(I) over empty space;
    he suspends the earth over nothing.(J)
He wraps up the waters(K) in his clouds,(L)
    yet the clouds do not burst under their weight.
He covers the face of the full moon,
    spreading his clouds(M) over it.
10 He marks out the horizon on the face of the waters(N)
    for a boundary between light and darkness.(O)
11 The pillars of the heavens quake,(P)
    aghast at his rebuke.
12 By his power he churned up the sea;(Q)
    by his wisdom(R) he cut Rahab(S) to pieces.
13 By his breath the skies(T) became fair;
    his hand pierced the gliding serpent.(U)
14 And these are but the outer fringe of his works;
    how faint the whisper(V) we hear of him!(W)
    Who then can understand the thunder of his power?”(X)

Footnotes

  1. Job 26:6 Hebrew Abaddon