Job 26

Ang Biblia, 2001

² “Napakalaki ng tulong mo sa kanya na walang kapangyarihan!
    Iniligtas mo ang kamay na walang kalakasan!
³ Napakabuti ng payo mo sa kanya na walang karunungan,
    at saganang ipinahayag mo ang mabuting kaalaman!
⁴ Sa kaninong tulong na ang mga salita'y iyong binigkas?
    At kaninong espiritu ang sa iyo'y lumabas?
⁵ Ang mga lilim ay nangangatal,
    at ang nasa ilalim ng tubig, pati ang mga doon ay naninirahan.
⁶ Hubad sa harapan ng Diyos ang Sheol,
    walang saplot ang Abadon.
⁷ Iniuunat niya ang hilaga sa ibabaw ng walang laman,
    at ibinibitin ang daigdig sa kawalan.
⁸ Ibinabalot niya ang tubig sa kanyang makapal na ulap,
    at ang ulap ay hindi nito napupunit.
⁹ Kanyang tinatakpan ang mukha ng kabilugan ng buwan,
    at inilaladlad ang kanyang mga ulap sa ibabaw niyon.
¹⁰ Siya'y gumuhit ng bilog sa ibabaw ng katubigan,
    sa hangganan ng liwanag at kadiliman.
¹¹ Ang mga haligi ng langit ay nayayanig,
    at natitigilan sa kanyang saway.
¹² Pinatahimik niya ang dagat sa pamamagitan ng kanyang kapangyarihan,
    at sa kanyang kaunawaan ay kanyang ibinuwal ang Rahab.
¹³ Sa pamamagitan ng kanyang espiritu^[a] gumanda ang kalangitan;
    ang tumatakas na ahas ay sinaksak ng kanyang kamay.
¹⁴ Narito, ang mga ito ay mga gilid lamang ng kanyang mga daan;
    at napakahinang bulong lamang ang sa kanya'y ating napapakinggan!
    Ngunit sinong makakaunawa sa kulog ng kanyang kapangyarihan?”