Isaias 47
Ang Biblia, 2001
Hahatulan ang Babilonia
47 Ikaw(A) ay bumaba at umupo sa alabok,
O anak na dalagang birhen ng Babilonia;
maupo ka sa lupa na walang trono,
O anak na babae ng mga Caldeo!
Sapagkat hindi ka na tatawaging
maselan at mahinhin.
2 Ikaw ay kumuha ng gilingang bato, at gumiling ka ng harina;
mag-alis ka ng iyong belo,
maghubad ka ng balabal, ilitaw mo ang iyong binti,
tumawid ka sa mga ilog.
3 Ang iyong kahubaran ay malalantad,
ang iyong kahihiyan ay makikita,
ako'y maghihiganti,
at wala akong ililigtas na tao.
4 Ang aming Manunubos— Panginoon ng mga hukbo ang kanyang pangalan—
ay ang Banal ng Israel.
5 Maupo kang tahimik, at pumasok ka sa kadiliman,
O anak na babae ng mga Caldeo;
sapagkat hindi ka na tatawaging
maybahay ng mga kaharian.
6 Ako'y nagalit sa aking bayan,
ang aking mana ay aking dinungisan;
ibinigay ko sila sa iyong kamay,
hindi mo sila pinagpakitaan ng kaawaan;
sa matatanda ay pinabigat mong lubha ang iyong pasan.
7 At iyong sinabi, “Ako'y magiging maybahay mo magpakailanman,”
na anupa't hindi mo inilagay ang mga bagay na ito sa iyong puso,
o inalaala mo man ang kanilang wakas.
8 Ngayon(B) nga'y pakinggan mo ito, ikaw na namumuhay sa mga kalayawan,
na tumatahang matiwasay,
na nagsasabi sa kanyang puso,
“Ako nga, at walang iba liban sa akin;
hindi ako uupong gaya ng babaing balo
o mararanasan man ang pagkawala ng mga anak”:
9 Ngunit ang dalawang bagay na ito ay darating sa iyo
sa isang sandali, sa isang araw;
ang pagkawala ng mga anak at pagkabalo
ay buong-buong darating sa iyo,
sa kabila ng iyong maraming pangkukulam,
at sa malaking kapangyarihan ng iyong panggagayuma.
10 Sapagkat ikaw ay nagtiwala sa iyong kasamaan,
iyong sinabi, “Walang nakakakita sa akin”;
ang iyong karunungan at ang iyong kaalaman
ang nagligaw sa iyo,
at iyong sinabi sa iyong puso,
“Ako nga, at walang iba liban sa akin.”
11 Ngunit ang kasamaan ay darating sa iyo,
na hindi mo malalaman ang pinagmulan;
at ang kapahamakan ay darating sa iyo;
na hindi mo maaalis;
at ang pagkawasak ay biglang darating sa iyo,
na hindi mo nalalaman.
12 Tumayo ka ngayon sa iyong panggagayuma,
at sa marami mong pangkukulam,
na iyong ginawa mula sa iyong kabataan;
marahil ay makikinabang ka,
marahil ay mananaig ka.
13 Ikaw ay pagod na sa dinami-dami ng iyong mga payo;
patayuin sila at iligtas ka,
sila na nanghuhula sa pamamagitan ng langit,
na nagmamasid sa mga bituin,
na nanghuhula sa pamamagitan ng buwan,
kung anong mangyayari sa iyo.
14 Narito, sila'y gaya ng pinagputulan ng trigo,
sinusunog sila ng apoy;
hindi nila maililigtas ang kanilang kaluluwa
mula sa kapangyarihan ng liyab.
Walang baga na pagpapainitan sa kanila,
o apoy na sa harapan nito'y makakaupo ang sinuman.
15 Ganito ang mangyayari sa kanila na kasama mong gumawa,
silang nangalakal na kasama mo mula sa iyong kabataan,
bawat isa ay nagpalabuy-laboy sa kanyang sariling lakad;
walang sinumang sa iyo ay magliligtas.
