Add parallel Print Page Options

Ang Pangamuyo ni Habakuk

Amo ini ang pangamuyo ni Propeta Habakuk:[a]

“O Ginoo, nabatian ko ang imo mga ginpanghimo, kag tungod sini nagatahod ako sa imo. Karon himua ini liwat sa amon nga tiyempo. Kag sa tion nga ipakita mo na ang imo kaakig, kaluoyi kami.

“Ikaw ang Dios nga Balaan nga magaabot[b] halin sa Teman kag sa Bukid sang Paran.[c] [d] Kag ang imo gahom[e] makita sa kalangitan, kag tungod sini dayawon ka sang mga tawo sa kalibutan. Ang kasilaw sang imo pag-abot daw pareho sang adlaw; nagasilak ang imo mga kamot nga sa diin natago ang imo gahom. Magadala ka sang kalalat-an sa imo nga pag-abot. Kon magtindog ka nagauyog ang kalibutan, kag kon magtulok ka nagakurog sa kahadlok ang mga katawhan kag nagakatiphag ang madugay na nga mga bukid. Ang imo mga pamaagi magapadayon sa wala sing katapusan. Nakita ko nga nagkalaguba ang mga tolda sa Cushan kag sa Midian.

8-9 Ginoo, daw pareho ka sa soldado nga nagasakay sa karwahe nga makapadaog gid sa inaway. Preparado ka na nga magpana. Pero sin-o bala ang imo ginakaugtan? Ang mga suba bala kag ang mga dagat? Ginpihak mo ang duta kag nag-ilig dira ang tubig. 10 Ang mga bukid daw pareho sa mga tawo nga nagkurog sang pagkakita nila sa imo. Nag-ulan sing mabaskog; naghuganas ang tubig sa dagat kag nagdalagko ang mga balod. 11 Nagpundo ang adlaw kag ang bulan sa ila nahamtangan sa kirab sang imo nagahuganas nga mga pana kag sa kasilaw sang imo nagaidlak nga bangkaw.[f]

12 “Tungod sa imo puwerte nga kaakig ginlatas mo ang kalibutan kag gintasak-tasak ang mga nasyon, 13 agod luwason mo ang imo pinili nga katawhan. Ginpatay mo ang pangulo sang malaot nga ginharian kag ginlaglag mo sing bug-os ang iya katawhan. 14 Gintuhog mo ang ulo sang kumander sang iya mga soldado kag ang pana mismo sang kumander ang imo gin-gamit. Ginhimo mo ini sang ginsalakay nila kami nga daw pareho sang bagyo agod maglapta kami. Kay ang ila kalipayan amo ang paglaglag sa amon nga mga makaluluoy, nga nagapanago sa kahadlok. 15 Daw pareho ka sa soldado nga ang iya kabayo ginpatarag niya sa dagat sa paglabugay sini.”

Ang Reaksyon ni Habakuk sa Ginpahayag sang Dios sa Iya

16 Nagsiling si Habakuk, “Sang mabatian ko ining ginpahayag sang Ginoo sa akon, nagkurog ang akon bug-os nga lawas pati ang akon bibig tungod sa kahadlok. Nagpalangluya ako kag nagkurog ang akon mga tiil. Kag tungod sa sining ginpahayag sang Ginoo, hulaton ko nga may pagbatas ang panahon nga silutan niya ang mga nagsalakay sa amon. 17 Bisan indi magpamunga ang kahoy nga higera, ang ubas, ukon ang kahoy nga olibo, kag bisan indi magpatubas ang duta, kag bisan magkalapatay ang mga kasapatan sa toril, 18 magakalipay gihapon ako tungod kay ang Ginoong Dios amo ang nagaluwas sa akon. 19 Siya ang nagahatag sa akon sang kusog. Ginapabaskog niya ang akon mga tiil pareho sa tiil sang usa, agod mataklad ko ang mataas nga mga lugar.”[g]

Footnotes

  1. 3:1 Sa Hebreo may sugpon pa nga “suno sa shigionot” nga indi klaro ang buot silingon. Posible nagasugid ini kon paano kantahon ang ina nga pangamuyo ukon ano nga instrumento ang tukaron kon kantahon ina.
  2. 3:3 magaabot: ukon, nag-abot. Ang masunod nga mga verbs puwede man nga past tense.
  3. 3:3 Teman… Bukid sang Paran: Mga lugar ini sa bagatnan sang Juda nga bahin sang mga lugar nga gin-agyan sang mga Israelinhon sang pagguwa nila sa Egipto, kag sa diin naeksperiensyahan nila ang presensya sang Ginoo.
  4. 3:3 Sa Hebreo may sugpon pa nga “sela,” nga indi klaro ang buot silingon. Makita man ini sa bersikulo 9 kag 13.
  5. 3:3 gahom: ukon, kasilaw.
  6. 3:11 Ang buot silingon, natabunan sang panganod ang adlaw kag ang bulan gani ang ila kasanag wala makadaog sa kasanag sang kilat.
  7. 3:19 Sa Hebreo may sugpon pa nga “Sa direktor sang mga manugkanta: Gamita ang mga instrumento nga may kuwerdas.” Tan-awa ang footnote sa 3:1.

A prayer of Habakkuk the prophet upon Shigionoth.

O Lord, I have heard thy speech, and was afraid: O Lord, revive thy work in the midst of the years, in the midst of the years make known; in wrath remember mercy.

God came from Teman, and the Holy One from mount Paran. Selah. His glory covered the heavens, and the earth was full of his praise.

And his brightness was as the light; he had horns coming out of his hand: and there was the hiding of his power.

Before him went the pestilence, and burning coals went forth at his feet.

He stood, and measured the earth: he beheld, and drove asunder the nations; and the everlasting mountains were scattered, the perpetual hills did bow: his ways are everlasting.

I saw the tents of Cushan in affliction: and the curtains of the land of Midian did tremble.

Was the Lord displeased against the rivers? was thine anger against the rivers? was thy wrath against the sea, that thou didst ride upon thine horses and thy chariots of salvation?

Thy bow was made quite naked, according to the oaths of the tribes, even thy word. Selah. Thou didst cleave the earth with rivers.

10 The mountains saw thee, and they trembled: the overflowing of the water passed by: the deep uttered his voice, and lifted up his hands on high.

11 The sun and moon stood still in their habitation: at the light of thine arrows they went, and at the shining of thy glittering spear.

12 Thou didst march through the land in indignation, thou didst thresh the heathen in anger.

13 Thou wentest forth for the salvation of thy people, even for salvation with thine anointed; thou woundedst the head out of the house of the wicked, by discovering the foundation unto the neck. Selah.

14 Thou didst strike through with his staves the head of his villages: they came out as a whirlwind to scatter me: their rejoicing was as to devour the poor secretly.

15 Thou didst walk through the sea with thine horses, through the heap of great waters.

16 When I heard, my belly trembled; my lips quivered at the voice: rottenness entered into my bones, and I trembled in myself, that I might rest in the day of trouble: when he cometh up unto the people, he will invade them with his troops.

17 Although the fig tree shall not blossom, neither shall fruit be in the vines; the labour of the olive shall fail, and the fields shall yield no meat; the flock shall be cut off from the fold, and there shall be no herd in the stalls:

18 Yet I will rejoice in the Lord, I will joy in the God of my salvation.

19 The Lord God is my strength, and he will make my feet like hinds' feet, and he will make me to walk upon mine high places. To the chief singer on my stringed instruments.