Add parallel Print Page Options

16 A daeth gair yr Arglwydd ataf, gan ddywedyd, Ha fab dyn, gwna i Jerwsalem adnabod ei ffieidd‐dra, A dywed, Fel hyn y dywed yr Arglwydd Dduw wrth Jerwsalem; Dy drigfa a’th enedigaeth sydd o wlad Canaan: dy dad oedd Amoriad, a’th fam yn Hittees. Ac am dy enedigaeth, ar y dydd y’th anwyd ni thorrwyd dy fogail, ac mewn dwfr ni’th olchwyd i’th feddalhau: ni’th gyweiriwyd chwaith â halen, ac ni’th rwymwyd â rhwymyn. Ni thosturiodd llygad wrthyt, i wneuthur i ti un o hyn, i dosturio wrthyt; ond ar wyneb y maes y’th daflwyd, i ffieiddio dy einioes, ar y dydd y’th aned.

A phan dramwyais heibio i ti, a’th weled yn ymdrybaeddu yn dy waed, dywedais wrthyt yn dy waed, Bydd fyw; ie, dywedais wrthyt yn dy waed, Bydd fyw. Yn fyrddiwn y’th wneuthum fel gwellt y maes, a thi a gynyddaist ac a aethost yn fawr, ac a ddaethost i harddwch godidog: dy fronnau a chwyddasant, a’th wallt a dyfodd, a thi yn llom ac yn noeth o’r blaen. Pan euthum heibio i ti, ac edrych arnat, wele dy amser yn amser serchowgrwydd: yna lledais fy adain drosot, a chuddiais dy noethni: tyngais hefyd i ti, ac euthum mewn cyfamod â thi, medd yr Arglwydd Dduw, a thi a aethost yn eiddof fi. Yna mi a’th olchais â dwfr; ie, golchais dy waed oddi wrthyt, ac irais di ag olew. 10 Mi a’th wisgais hefyd â gwaith edau a nodwydd, rhoddais i ti hefyd esgidiau o groen daearfoch, a gwregysais di â lliain main, a gorchuddiais di â sidan. 11 Mi a’th herddais hefyd â harddwch, a rhoddais freichledau am dy ddwylo, a chadwyn am dy wddf. 12 Rhoddais hefyd dlws ar dy dalcen, a thlysau wrth dy glustiau, a choron hardd am dy ben. 13 Felly y’th harddwyd ag aur ac arian; a’th wisg oedd liain main, a sidan, a gwaith edau a nodwydd; peilliaid, a mêl, ac olew a fwyteit: teg hefyd odiaeth oeddit, a ffynnaist yn frenhiniaeth. 14 Aeth allan hefyd i ti enw ymysg y cenhedloedd, am dy degwch: canys cyflawn oedd gan fy harddwch yr hwn a osodaswn arnat, medd yr Arglwydd Dduw.

15 Ond ti a ymddiriedaist i’th degwch, a phuteiniaist oherwydd dy enw, a thywelltaist dy buteindra ar bob cyniweirydd; eiddo ef ydoedd. 16 Cymeraist hefyd o’th ddillad, a gwnaethost i ti uchelfeydd brithion, a phuteiniaist arnynt: y fath ni ddaw, ac ni bydd felly. 17 A chymeraist offer dy harddwch o’m haur ac o’m harian i, y rhai a roddaswn i ti, a gwnaethost i ti ddelwau gwŷr, a phuteiniaist gyda hwynt. 18 Cymeraist hefyd dy wisgoedd o waith edau a nodwydd, ac a’u gwisgaist hwynt: fy olew hefyd a’m harogl‐darth a roddaist o’u blaen hwynt. 19 Felly fy mwyd yr hwn a roddaswn i ti, yn beilliaid, ac yn olew, ac yn fêl, â’r rhai y’th borthaswn di; rhoddaist hynny hefyd o’u blaen hwynt yn arogl peraidd: fel hyn y bu, medd yr Arglwydd Dduw. 20 Cymeraist hefyd dy feibion a’th ferched, y rhai a blantasit i mi; y rhai hyn a aberthaist iddynt i’w bwyta. Ai bychan hyn o’th buteindra di, 21 Ladd ohonot fy mhlant, a’u rhoddi hwynt i’w tynnu trwy y tân iddynt? 22 Ac yn dy holl ffieidd‐dra a’th buteindra ni chofiaist ddyddiau dy ieuenctid, pan oeddit lom a noeth, a’th fod yn ymdrybaeddu yn dy waed. 23 A bu ar ôl dy holl ddrygioni, (Gwae, gwae i ti! medd yr Arglwydd Dduw,) 24 Adeiladu ohonot i ti uchelfa, a gwneuthur i ti uchelfa ym mhob heol. 25 Ym mhen pob ffordd yr adeiledaist dy uchelfa, a gwnaethost dy degwch yn ffiaidd, ac a ledaist dy draed i bob cyniweirydd, ac amlheaist dy buteindra. 26 Puteiniaist hefyd gyda meibion yr Aifft dy gymdogion, mawr eu cnawd; ac a amlheaist dy buteindra, i’m digio i. 27 Am hynny wele, estynnais fy llaw arnat, a phrinheais dy ran, a rhoddais di wrth ewyllys dy gaseion, merched y Philistiaid, y rhai sydd gywilydd ganddynt dy ffordd ysgeler. 28 Puteiniaist hefyd gyda meibion Assur, o eisiau cael dy ddigon; a hefyd wedi puteinio gyda hwynt, ni’th ddigonwyd. 29 Amlheaist hefyd dy buteindra yng ngwlad Canaan hyd Caldea; ac eto ni’th ddigonwyd â hyn. 30 Mor llesg yw dy galon, medd yr Arglwydd Dduw, gan i ti wneuthur hyn oll, sef gwaith puteinwraig yn llywodraethu! 31 Pan adeiledaist dy uchelfa ym mhen pob ffordd, ac y gwnaethost dy uchelfa ym mhob heol; ac nid oeddit fel putain, gan dy fod yn dirmygu gwobr; 32 Ond fel gwraig a dorrai ei phriodas, ac a gymerai ddieithriaid yn lle ei gŵr. 33 I bob putain y rhoddant wobr; ond tydi a roddi dy wobr i’th holl gariadau, ac a’u gobrwyi hwynt i ddyfod atat oddi amgylch i’th buteindra. 34 Ac ynot ti y mae y gwrthwyneb i wragedd eraill yn dy buteindra, gan na phuteiniodd neb ar dy ôl di: canys lle y rhoddi wobr, ac na roddir gwobr i ti, yna yr wyt yn y gwrthwyneb.

35 Gan hynny, O butain, clyw air yr Arglwydd: 36 Fel hyn y dywed yr Arglwydd Dduw; Am dywallt dy frynti, a datguddio dy noethni trwy dy buteindra gyda’th gariadau, a chyda holl eilunod dy ffieidd‐dra, a thrwy waed dy feibion y rhai a roddaist iddynt; 37 Am hynny wele fi yn casglu dy holl gariadau gyda’r rhai yr ymddigrifaist, a’r rhai oll a geraist, gyda’r rhai oll a gaseaist; ie, casglaf hwynt i’th erbyn oddi amgylch, ac a ddinoethaf dy noethni iddynt, fel y gwelont dy holl noethni. 38 Barnaf di hefyd â barnedigaethau puteiniaid, a’r rhai a dywalltant waed; a rhoddaf i ti waed mewn llidiowgrwydd ac eiddigedd. 39 Ie, rhoddaf di yn eu dwylo hwynt, a hwy a ddinistriant dy uchelfa, ac a fwriant i lawr dy uchel leoedd: diosgant di hefyd o’th ddillad, a chymerant ddodrefn dy harddwch, ac a’th adawant yn llom ac yn noeth. 40 Dygant hefyd dyrfa i’th erbyn, ac a’th labyddiant â meini, ac â’u cleddyfau y’th drywanant. 41 Llosgant hefyd dy dai â thân, a gwnânt arnat farnedigaethau yng ngolwg gwragedd lawer: a mi a wnaf i ti beidio â phuteinio, a hefyd ni roddi wobr mwy. 42 Felly y llonyddaf fy llid i’th erbyn, a symud fy eiddigedd oddi wrthyt; mi a lonyddaf hefyd, ac ni ddigiaf mwy. 43 Am na chofiaist ddyddiau dy ieuenctid, ond anogaist fi i lid yn hyn oll; am hynny wele, myfi a roddaf dy ffordd ar dy ben, medd yr Arglwydd Dduw: fel na wnelych yr ysgelerder hyn am ben dy holl ffieidd‐dra.

44 Wele, pob diarhebydd a ddiarheba amdanat, gan ddywedyd, Fel y fam y mae y ferch. 45 Merch dy fam, yr hon a ffieiddiodd ei gŵr a’i meibion, ydwyt ti; a chwaer dy chwiorydd ydwyt, y rhai a ffieiddiasant eu gwŷr a’u meibion: eich mam oedd Hittees, a’ch tad yn Amoriad. 46 A’th chwaer hynaf yw Samaria, hi a’i merched yn trigo ar dy law aswy a’th chwaer ieuangach na thi, yr hon sydd yn trigo ar dy law ddeau, yw Sodom a’i merched. 47 Eto ni rodiaist yn eu ffyrdd hwynt, ac nid yn ôl eu ffieidd‐dra hwynt y gwnaethost: megis petai hynny ychydig bach, ymlygraist yn fwy na hwy yn dy holl ffyrdd. 48 Fel mai byw fi, medd yr Arglwydd Dduw, ni wnaeth Sodom dy chwaer, na hi na’i merched, fel y gwnaethost ti a’th ferched. 49 Wele, hyn oedd anwiredd dy chwaer Sodom, Balchder, digonedd bara, ac amlder o seguryd oedd ynddi ac yn ei merched, ac ni chryfhaodd hi law yr anghenog a’r tlawd. 50 A hwy a ymddyrchafasant, ac a wnaethant ffieidd‐dra o’m blaen i: am hynny y symudais hwynt, fel y gwelais yn dda. 51 Samaria hefyd ni phechodd fel hanner dy bechod di; ond tydi a amlheaist dy ffieidd‐dra yn fwy na hwynt, ac a gyfiawnheaist dy chwiorydd yn dy holl ffieidd‐dra a wnaethost. 52 Tithau yr hon a fernaist ar dy chwiorydd, dwg dy waradwydd am dy bechodau y rhai a wnaethost yn ffieiddiach na hwynt: cyfiawnach ydynt na thi: cywilyddia dithau, a dwg dy waradwydd, gan gyfiawnhau ohonot dy chwiorydd. 53 Pan ddychwelwyf eu caethiwed hwynt, caethiwed Sodom a’i merched, a chaethiwed Samaria a’i merched, yna y dychwelaf gaethiwed dy gaethion dithau a’th ferched yn eu canol hwynt: 54 Fel y dygech dy warth, ac y’th waradwydder, am yr hyn oll a wnaethost, gan gysuro ohonot hwynt. 55 Pan ddychwelo dy chwiorydd, Sodom a’i merched, i’w hen gyflwr, a phan ddychwelo Samaria a’i merched i’w hen gyflwr, yna tithau a’th ferched a ddychwelwch i’ch hen gyflwr. 56 Canys nid oedd mo’r sôn am Sodom dy chwaer yn dy enau yn nydd dy falchder, 57 Cyn datguddio dy ddrygioni, megis yn amser dy waradwydd gan ferched Syria, a’r holl rai o’i hamgylch, merched y Philistiaid, y rhai a’th ddiystyrant o bob parth. 58 Dy ysgelerder, a’th ffieidd‐dra hefyd, ti a’u dygaist hwynt, medd yr Arglwydd. 59 Canys fel hyn y dywed yr Arglwydd Dduw; Felly y gwnaf â thi fel y gwnaethost, yr hon a ddiystyraist lw, i ddiddymu’r cyfamod.

60 Eto mi a gofiaf fy nghyfamod â thi yn nyddiau dy ieuenctid, ac a sicrhaf i ti gyfamod tragwyddol. 61 Yna y cofi dy ffyrdd, ac y cywilyddi, pan dderbyniech dy chwiorydd hŷn na thi, gyda’r rhai ieuangach na thi: a rhoddaf hwynt yn ferched i ti, a hynny nid wrth dy amod di. 62 A mi a sicrhaf fy nghyfamod â thi; a chei wybod mai myfi yw yr Arglwydd: 63 Fel y cofiech di, ac y cywilyddiech, ac na byddo i ti mwy agoryd safn gan dy waradwydd, pan ddyhudder fi tuag atat, am yr hyn oll a wnaethost, medd yr Arglwydd Dduw.

Jerusalem as an Adulterous Wife

16 The word of the Lord came to me: “Son of man, confront(A) Jerusalem with her detestable practices(B) and say, ‘This is what the Sovereign Lord says to Jerusalem: Your ancestry(C) and birth were in the land of the Canaanites; your father(D) was an Amorite(E) and your mother a Hittite.(F) On the day you were born(G) your cord was not cut, nor were you washed with water to make you clean, nor were you rubbed with salt or wrapped in cloths. No one looked on you with pity or had compassion enough to do any of these things for you. Rather, you were thrown out into the open field, for on the day you were born you were despised.

“‘Then I passed by and saw you kicking about in your blood, and as you lay there in your blood I said to you, “Live!”[a](H) I made you grow(I) like a plant of the field. You grew and developed and entered puberty. Your breasts had formed and your hair had grown, yet you were stark naked.(J)

“‘Later I passed by, and when I looked at you and saw that you were old enough for love, I spread the corner of my garment(K) over you and covered your naked body. I gave you my solemn oath and entered into a covenant(L) with you, declares the Sovereign Lord, and you became mine.(M)

“‘I bathed you with water and washed(N) the blood from you and put ointments on you. 10 I clothed you with an embroidered(O) dress and put sandals of fine leather on you. I dressed you in fine linen(P) and covered you with costly garments.(Q) 11 I adorned you with jewelry:(R) I put bracelets(S) on your arms and a necklace(T) around your neck, 12 and I put a ring on your nose,(U) earrings(V) on your ears and a beautiful crown(W) on your head.(X) 13 So you were adorned with gold and silver; your clothes(Y) were of fine linen and costly fabric and embroidered cloth. Your food was honey, olive oil(Z) and the finest flour. You became very beautiful and rose to be a queen.(AA) 14 And your fame(AB) spread among the nations on account of your beauty,(AC) because the splendor I had given you made your beauty perfect, declares the Sovereign Lord.(AD)

15 “‘But you trusted in your beauty and used your fame to become a prostitute. You lavished your favors on anyone who passed by(AE) and your beauty became his.(AF) 16 You took some of your garments to make gaudy high places,(AG) where you carried on your prostitution.(AH) You went to him, and he possessed your beauty.[b] 17 You also took the fine jewelry I gave you, the jewelry made of my gold and silver, and you made for yourself male idols and engaged in prostitution with them.(AI) 18 And you took your embroidered clothes to put on them, and you offered my oil and incense(AJ) before them. 19 Also the food I provided for you—the flour, olive oil and honey I gave you to eat—you offered as fragrant incense before them. That is what happened, declares the Sovereign Lord.(AK)

20 “‘And you took your sons and daughters(AL) whom you bore to me(AM) and sacrificed them as food to the idols. Was your prostitution not enough?(AN) 21 You slaughtered my children and sacrificed them to the idols.(AO) 22 In all your detestable practices and your prostitution you did not remember the days of your youth,(AP) when you were naked and bare,(AQ) kicking about in your blood.(AR)

23 “‘Woe!(AS) Woe to you, declares the Sovereign Lord. In addition to all your other wickedness, 24 you built a mound for yourself and made a lofty shrine(AT) in every public square.(AU) 25 At every street corner(AV) you built your lofty shrines and degraded your beauty, spreading your legs with increasing promiscuity to anyone who passed by.(AW) 26 You engaged in prostitution(AX) with the Egyptians,(AY) your neighbors with large genitals, and aroused my anger(AZ) with your increasing promiscuity.(BA) 27 So I stretched out my hand(BB) against you and reduced your territory; I gave you over(BC) to the greed of your enemies, the daughters of the Philistines,(BD) who were shocked by your lewd conduct. 28 You engaged in prostitution with the Assyrians(BE) too, because you were insatiable; and even after that, you still were not satisfied.(BF) 29 Then you increased your promiscuity to include Babylonia,[c](BG) a land of merchants, but even with this you were not satisfied.(BH)

30 “‘I am filled with fury against you,[d] declares the Sovereign Lord, when you do all these things, acting like a brazen prostitute!(BI) 31 When you built your mounds at every street corner and made your lofty shrines(BJ) in every public square, you were unlike a prostitute, because you scorned payment.

32 “‘You adulterous wife! You prefer strangers to your own husband! 33 All prostitutes receive gifts,(BK) but you give gifts(BL) to all your lovers, bribing them to come to you from everywhere for your illicit favors.(BM) 34 So in your prostitution you are the opposite of others; no one runs after you for your favors. You are the very opposite, for you give payment and none is given to you.

35 “‘Therefore, you prostitute, hear the word of the Lord! 36 This is what the Sovereign Lord says: Because you poured out your lust and exposed your naked body in your promiscuity with your lovers, and because of all your detestable idols, and because you gave them your children’s blood,(BN) 37 therefore I am going to gather all your lovers, with whom you found pleasure, those you loved as well as those you hated. I will gather them against you from all around and will strip(BO) you in front of them, and they will see you stark naked.(BP) 38 I will sentence you to the punishment of women who commit adultery and who shed blood;(BQ) I will bring on you the blood vengeance of my wrath and jealous anger.(BR) 39 Then I will deliver you into the hands(BS) of your lovers, and they will tear down your mounds and destroy your lofty shrines. They will strip you of your clothes and take your fine jewelry and leave you stark naked.(BT) 40 They will bring a mob against you, who will stone(BU) you and hack you to pieces with their swords. 41 They will burn down(BV) your houses and inflict punishment on you in the sight of many women.(BW) I will put a stop(BX) to your prostitution, and you will no longer pay your lovers. 42 Then my wrath against you will subside and my jealous anger will turn away from you; I will be calm and no longer angry.(BY)

43 “‘Because you did not remember(BZ) the days of your youth but enraged me with all these things, I will surely bring down(CA) on your head what you have done, declares the Sovereign Lord. Did you not add lewdness to all your other detestable practices?(CB)

44 “‘Everyone who quotes proverbs(CC) will quote this proverb about you: “Like mother, like daughter.” 45 You are a true daughter of your mother, who despised(CD) her husband(CE) and her children; and you are a true sister of your sisters, who despised their husbands and their children. Your mother was a Hittite and your father an Amorite.(CF) 46 Your older sister(CG) was Samaria, who lived to the north of you with her daughters; and your younger sister, who lived to the south of you with her daughters, was Sodom.(CH) 47 You not only followed their ways and copied their detestable practices, but in all your ways you soon became more depraved than they.(CI) 48 As surely as I live, declares the Sovereign(CJ) Lord, your sister Sodom(CK) and her daughters never did what you and your daughters have done.(CL)

49 “‘Now this was the sin of your sister Sodom:(CM) She and her daughters were arrogant,(CN) overfed and unconcerned;(CO) they did not help the poor and needy.(CP) 50 They were haughty(CQ) and did detestable things before me. Therefore I did away with them as you have seen.(CR) 51 Samaria did not commit half the sins you did. You have done more detestable things than they, and have made your sisters seem righteous by all these things you have done.(CS) 52 Bear your disgrace, for you have furnished some justification for your sisters. Because your sins were more vile than theirs, they appear more righteous(CT) than you. So then, be ashamed and bear(CU) your disgrace, for you have made your sisters appear righteous.

53 “‘However, I will restore(CV) the fortunes of Sodom and her daughters and of Samaria and her daughters, and your fortunes along with them,(CW) 54 so that you may bear your disgrace(CX) and be ashamed of all you have done in giving them comfort. 55 And your sisters, Sodom with her daughters and Samaria with her daughters, will return to what they were before; and you and your daughters will return to what you were before.(CY) 56 You would not even mention your sister Sodom in the day of your pride, 57 before your wickedness was uncovered. Even so, you are now scorned(CZ) by the daughters of Edom[e](DA) and all her neighbors and the daughters of the Philistines—all those around you who despise you. 58 You will bear the consequences of your lewdness and your detestable practices, declares the Lord.(DB)

59 “‘This is what the Sovereign Lord says: I will deal with you as you deserve, because you have despised my oath by breaking the covenant.(DC) 60 Yet I will remember the covenant(DD) I made with you in the days of your youth,(DE) and I will establish an everlasting covenant(DF) with you. 61 Then you will remember your ways and be ashamed(DG) when you receive your sisters, both those who are older than you and those who are younger. I will give them to you as daughters,(DH) but not on the basis of my covenant with you. 62 So I will establish my covenant(DI) with you, and you will know that I am the Lord.(DJ) 63 Then, when I make atonement(DK) for you for all you have done, you will remember and be ashamed(DL) and never again open your mouth(DM) because of your humiliation, declares the Sovereign Lord.(DN)’”

Footnotes

  1. Ezekiel 16:6 A few Hebrew manuscripts, Septuagint and Syriac; most Hebrew manuscripts repeat and as you lay there in your blood I said to you, “Live!”
  2. Ezekiel 16:16 The meaning of the Hebrew for this sentence is uncertain.
  3. Ezekiel 16:29 Or Chaldea
  4. Ezekiel 16:30 Or How feverish is your heart,
  5. Ezekiel 16:57 Many Hebrew manuscripts and Syriac; most Hebrew manuscripts, Septuagint and Vulgate Aram