Add parallel Print Page Options

Fy mab, cadw fy ngeiriau, a chuddia fy ngorchmynion gyda thi. Cadw fy ngorchmynion, a bydd fyw; a’m cyfraith fel cannwyll dy lygad. Rhwym hwynt am dy fysedd, ysgrifenna hwynt ar lech dy galon. Dywed wrth ddoethineb, Fy chwaer wyt ti; galw ddeall yn gares: Fel y’th gadwont oddi wrth y wraig ddieithr, a rhag y fenyw â’r ymadrodd gwenieithus.

Canys a mi yn ffenestr fy nhŷ mi a edrychais trwy fy nellt, A mi a welais ymysg y ffyliaid, ie, mi a ganfûm ymhlith yr ieuenctid, ddyn ieuanc heb ddeall ganddo, Yn myned ar hyd yr heol gerllaw ei chongl hi; ac efe a âi ar hyd y ffordd i’w thŷ hi, Yn y cyfnos gyda’r hwyr, pan oedd hi yn nos ddu ac yn dywyll: 10 Ac wele fenyw yn cyfarfod ag ef, a chanddi ymddygiad putain, ac â chalon ddichellgar. 11 (Siaradus ac anufudd yw hi; ei thraed nid arhoant yn ei thŷ: 12 Weithiau yn y drws, weithiau yn yr heolydd, ac yn cynllwyn ym mhob congl.) 13 Hi a ymafaelodd ynddo, ac a’i cusanodd, ac ag wyneb digywilydd hi a ddywedodd wrtho, 14 Yr oedd arnaf fi aberthau hedd; heddiw y cywirais fy adduned: 15 Ac am hynny y deuthum allan i gyfarfod â thi, i chwilio am dy wyneb; a chefais afael arnat. 16 Mi a drwsiais fy ngwely â llenni, ac â cherfiadau a llieiniau yr Aifft. 17 Mi a fwgderthais fy ngwely â myrr, aloes, a sinamon. 18 Tyred, moes i ni ymlenwi o garu hyd y bore; ymhyfrydwn â chariad. 19 Canys nid yw y gŵr gartref; efe a aeth i ffordd bell: 20 Efe a gymerth godaid o arian yn ei law; efe a ddaw adref ar y dydd amodol. 21 Hi a’i troes ef â’i haml eiriau teg, ac â gweniaith ei gwefusau hi a’i cymhellodd ef. 22 Efe a’i canlynodd hi ar frys, fel yr ych yn myned i’r lladdfa, neu fel ynfyd yn myned i’r cyffion i’w gosbi: 23 Hyd oni ddryllio y saeth ei afu ef; fel yr aderyn yn prysuro i’r fagl, heb wybod ei bod yn erbyn ei einioes ef.

24 Yn awr gan hynny, fy meibion, gwrandewch arnaf fi, ac ystyriwch eiriau fy ngenau. 25 Na thuedded dy galon at ei ffyrdd hi, na chyfeiliorna ar hyd ei llwybrau hi. 26 Canys llawer a gwympodd hi yn archolledig; ie, gwŷr grymus lawer a laddodd hi. 27 Ffordd i uffern yw ei thŷ hi, yn disgyn i ystafelloedd angau.

Warning Against the Adulterous Woman

My son,(A) keep my words
    and store up my commands within you.
Keep my commands and you will live;(B)
    guard my teachings as the apple of your eye.
Bind them on your fingers;
    write them on the tablet of your heart.(C)
Say to wisdom, “You are my sister,”
    and to insight, “You are my relative.”
They will keep you from the adulterous woman,
    from the wayward woman with her seductive words.(D)

At the window of my house
    I looked down through the lattice.
I saw among the simple,
    I noticed among the young men,
    a youth who had no sense.(E)
He was going down the street near her corner,
    walking along in the direction of her house
at twilight,(F) as the day was fading,
    as the dark of night set in.

10 Then out came a woman to meet him,
    dressed like a prostitute and with crafty intent.
11 (She is unruly(G) and defiant,
    her feet never stay at home;
12 now in the street, now in the squares,
    at every corner she lurks.)(H)
13 She took hold of him(I) and kissed him
    and with a brazen face she said:(J)

14 “Today I fulfilled my vows,
    and I have food from my fellowship offering(K) at home.
15 So I came out to meet you;
    I looked for you and have found you!
16 I have covered my bed
    with colored linens from Egypt.
17 I have perfumed my bed(L)
    with myrrh,(M) aloes and cinnamon.
18 Come, let’s drink deeply of love till morning;
    let’s enjoy ourselves with love!(N)
19 My husband is not at home;
    he has gone on a long journey.
20 He took his purse filled with money
    and will not be home till full moon.”

21 With persuasive words she led him astray;
    she seduced him with her smooth talk.(O)
22 All at once he followed her
    like an ox going to the slaughter,
like a deer[a] stepping into a noose[b](P)
23     till an arrow pierces(Q) his liver,
like a bird darting into a snare,
    little knowing it will cost him his life.(R)

24 Now then, my sons, listen(S) to me;
    pay attention to what I say.
25 Do not let your heart turn to her ways
    or stray into her paths.(T)
26 Many are the victims she has brought down;
    her slain are a mighty throng.
27 Her house is a highway to the grave,
    leading down to the chambers of death.(U)

Footnotes

  1. Proverbs 7:22 Syriac (see also Septuagint); Hebrew fool
  2. Proverbs 7:22 The meaning of the Hebrew for this line is uncertain.