5 Fy mab, gwrando ar fy noethineb, a gostwng dy glust at fy neall: ² Fel y gellych ystyried pwyll, a’th wefusau gadw gwybodaeth.

³ Canys gwefusau y ddieithr a ddiferant fel y dil mêl, a’i genau sydd lyfnach nag olew: ⁴ Ond ei diwedd hi a fydd chwerw fel y wermod, yn llym fel cleddyf daufiniog. ⁵ Ei thraed hi a ddisgynnant i angau; a’i cherddediad a sang uffern. ⁶ Rhag i ti ystyrio ffordd bywyd, y symud ei chamre hi, heb wybod i ti. ⁷ Yr awr hon gan hynny, O blant, gwrandewch arnaf fi, ac na ymadewch â geiriau fy ngenau. ⁸ Cadw dy ffordd ymhell oddi wrthi hi, ac na nesâ at ddrws ei thŷ hi: ⁹ Rhag i ti roddi dy harddwch i eraill, a’th flynyddoedd i’r creulon: ¹⁰ Rhag llenwi yr estron â’th gyfoeth di, ac i’th lafur fod yn nhŷ y dieithr; ¹¹ Ac o’r diwedd i ti ochain, wedi i’th gnawd a’th gorff gurio, ¹² A dywedyd, Pa fodd y caseais i addysg! pa fodd y dirmygodd fy nghalon gerydd! ¹³ Ac na wrandewais ar lais fy athrawon, ac na ostyngais fy nghlust i’m dysgawdwyr! ¹⁴ Bûm o fewn ychydig at bob drwg, yng nghanol y gynulleidfa a’r dyrfa.

¹⁵ Yf ddwfr o’th bydew dy hun, a ffrydiau allan o’th ffynnon dy hun. ¹⁶ Tardded dy ffynhonnau allan, a’th ffrydiau dwfr yn yr heolydd. ¹⁷ Byddant yn eiddot ti dy hun yn unig, ac nid yn eiddo dieithriaid gyda thi. ¹⁸ Bydded dy ffynnon yn fendigedig: ac ymlawenha gyda gwraig dy ieuenctid. ¹⁹ Bydded fel ewig gariadus, ac fel iyrches hawddgar: gad i’w bronnau hi dy lenwi bob amser, ac ymfodlona yn ei chariad hi yn wastadol. ²⁰ A phaham, fy mab, yr ymddigrifi yn y wraig ddieithr, ac y cofleidi fynwes yr hon nid yw eiddot ti? ²¹ Canys ffyrdd dyn sydd yng ngolwg yr Arglwydd, ac y mae efe yn dal ar ei holl lwybrau ef.

²² Ei anwiredd ei hun a ddeil yr annuwiol, ac efe a ddelir â rhaffau ei bechod ei hun. ²³ Efe a fydd farw o eisiau addysg; a rhag maint ei ffolineb yr â ar gyfeiliorn.