2. Koryntian 6
Nowe Przymierze
6 Jako współpracownicy wzywamy też was, abyście łaski Bożej nie przyjmowali na próżno. 2 Czytamy bowiem:
W czasie przychylności łaskawie cię wysłuchałem
i w dniu zbawienia pośpieszyłem ci z pomocą.
Właśnie teraz jest ten czas przychylności! Teraz jest dzień zbawienia!
Niestraszoność w cierpieniach
3 Nikomu w niczym nie robimy przeszkód i nie chcemy, by ktoś podważał nasze posługiwanie. 4 We wszystkim natomiast, jako przedstawiciele[a] Boga, stawiamy siebie za przykład: w wielkiej wytrwałości, w uciskach, w potrzebach, w niewygodach, 5 w chłostach, w więzieniach, w rozruchach, w ciężkiej pracy, w bezsennych nocach, w postach, 6 w czystości, w poznaniu, w cierpliwości, w uprzejmości, w Duchu Świętym, w nieobłudnej miłości, 7 w słowie prawdy, w mocy Bożej; przez oręż sprawiedliwości w ataku i obronie,[b] 8 przez chwałę i hańbę, przez sławę i niesławę; jako zwodziciele, a jednak godni zaufania; 9 jako nieznani, a jednak dobrze znani; jako umierający, a oto żyjemy! Jako bici, a jednak nie zabici! 10 Jako zasmucani, a jednak zawsze radośni. Jako ubodzy, a jednak wielu wzbogacający. Jako nic nie mający, a jednak posiadający wszystko.
11 Wciąż możemy z wami otwarcie rozmawiać,[c] Koryntianie. Nasze serca są otwarte szeroko. 12 To nie u nas jest wam ciasno. Ciasno jest w waszych wnętrzach. 13 W imię wzajemności — jak do dzieci mówię — otwórzcie się i wy szeroko.
Wezwanie do zerwania z niewierzącymi
14 Przestańcie wprzęgać się w nierówne jarzmo z niewierzącymi. Cóż za towarzystwo sprawiedliwości z bezprawiem? Co za wspólnota światła i ciemności? 15 Co za harmonia między Chrystusem a Beliarem?[d] Gdzie część wspólna wierzącego z niewierzącym? 16 Jaka zgoda między przybytkiem Boga a bóstwami? My przecież jesteśmy przybytkiem żywego Boga, zgodnie z Jego słowami:
Zamieszkam z nimi,
będę się wśród nich przechadzał,
będę ich Bogiem, a oni — moim ludem.
17 Dlatego: Wyjdźcie spośród nich!
Odłączcie się od nich — mówi Pan. —
I: Nieczystego nie dotykajcie;
a ja was przyjmę.
18 I: Będę wam Ojcem,
a wy będziecie mi synami i córkami
— mówi Wszechmocny Pan.
Footnotes
- 2. Koryntian 6:4 Lub: słudzy
- 2. Koryntian 6:7 Lub: prawej i lewej dłoni; ówczesny żołnierz w prawej ręce trzymał broń zaczepną, w lewej — obronną.
- 2. Koryntian 6:11 Lub: Nasze usta pozostają przed wami otwarte.
- 2. Koryntian 6:15 Beliar: transliteracja hebrajskiego słowa określającego to, co bezwartościowe, a odnoszonego do diabła (Księga Jubileuszy 1:20; Sdz 20:13 w G).
Drugi List św. Pawła do Koryntian 6
Słowo Życia
6 Przyjaciele, jako współpracownicy Boga wzywamy was, abyście nie marnowali Jego łaski. 2 On przecież powiedział w Piśmie:
„We właściwej chwili cię usłyszałem,
a w dniu zbawienia pomogłem ci”.
Właśnie teraz jest ta właściwa chwila i właśnie teraz jest dzień zbawienia!
Trudności Pawła
3 Pełniąc naszą służbę, nie dajemy nikomu powodu do upadku lub podejrzeń. 4 Przez wszystko, co robimy, staramy się bowiem udowadniać ludziom, że naprawdę jesteśmy sługami Boga. Okazujemy wytrwałość w spotykających nas trudnościach, przeciwnościach i kłopotach. 5 Byliśmy biczowani, aresztowani i odnieśliśmy obrażenia podczas zamieszek. Ciężko pracowaliśmy i często byliśmy pozbawieni snu i jedzenia. 6 Mimo to zachowaliśmy jednak czystość, byliśmy wyrozumiali dla innych, cierpliwi i uprzejmi. Duch Święty był z nami, mieliśmy więc szczerą miłość do ludzi 7 i—dzięki mocy od Boga—mówiliśmy im prawdę. Nasza prawość służyła nam jako broń—zarówno do ataku, jak i do obrony. 8 Służymy bowiem Bogu bez względu na reakcję ludzi. Jedni nas chwalą, inni krytykują; jedni gardzą nami, inni okazują nam szacunek. Jedni twierdzą, że jesteśmy kłamcami, inni—że mówimy prawdę. 9 Jedni nas nie znają, inni wiedzą kim jesteśmy. Często ocieramy się o śmierć, a jednak żyjemy; ponosimy różne kary, a jednak uchodzimy z życiem. 10 Mamy powody do smutku, ale zawsze jesteśmy pełni radości. Jesteśmy biedni, ale dajemy innym bogactwo. Niczego nie posiadamy, ale stać nas na wszystko!
11 Drodzy przyjaciele z Koryntu! Otworzyliśmy przed wami nasze serca i jesteśmy wobec was zupełnie szczerzy. 12 Kochamy was, nie jesteśmy jednak pewni, czy wy odwzajemniacie naszą miłość. 13 Mówię więc jak do własnych dzieci: Okażcie nam waszą miłość!
Święte życie
14 Nie wiążcie się z niewierzącymi. Co wspólnego ma bowiem prawość z nieprawością? Albo światło z ciemnością? 15 Jak może panować zgoda między Chrystusem i szatanem? Co wspólnego ma wierzący z niewierzącym? 16 Czy może istnieć jedność między świątynią Boga a bożkami? Bóg powiedział, że to my jesteśmy Jego świątynią:
„Zamieszkam w nich
i będę wśród nich obecny.
Będę ich Bogiem,
a oni—moim ludem”.
17 Czytamy również:
„Odejdźcie od nich
i odłączcie się od nich
—mówi Pan.
Nie dotykajcie tego,
co jest nieczyste,
a wtedy przyjmę was
18 i będę waszym Ojcem,
a wy będziecie moimi synami i córkami
—mówi wszechmocny Pan”.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny
Słowo Życia (Polish Living New Testament) Copyright © 1991, 2005 by International Bible Society® Used by permission. All rights reserved worldwide.