1. Koryntian 1

Nowe Przymierze

Powitanie

1 Paweł, apostoł Chrystusa Jezusa powołany z woli Boga, oraz Sostenes, nasz brat, ² do kościoła Bożego w Koryncie, do poświęconych w Chrystusie Jezusie, powołanych świętych, oraz do wszystkich, którzy na każdym miejscu wzywają imienia naszego Pana Jezusa Chrystusa, Władcy ich oraz naszego.

³ Niech łaska i pokój, których źródłem jest Bóg, nasz Ojciec, i Pan Jezus Chrystus będą waszym udziałem.

Modlitwa dziękczynna

⁴ Dziękuję Bogu za was zawsze, za łaskę Bożą, daną wam w Chrystusie Jezusie. ⁵ W Nim staliście się bogaci we wszelkie słowo i wszelkie poznanie. ⁶ Bóg bowiem umocnił w was świadectwo Chrystusa. ⁷ Przez to nie brakuje wam, oczekującym objawienia się naszego Pana Jezusa Chrystusa, żadnego daru łaski. ⁸ On też będzie umacniał was aż do końca, abyście byli nienaganni w dniu przyjścia naszego Pana Jezusa Chrystusa. ⁹ Bóg zaś, który powołał was do wspólnoty ze swoim Synem, naszym Panem Jezusem Chrystusem, jest wierny.

Wezwanie do jednomyślności

¹⁰ A teraz wzywam was, bracia, przez wzgląd na imię naszego Pana, Jezusa Chrystusa: Bądźcie jednomyślni! Nie dopuszczajcie między sobą do rozłamów. Niech was łączy jedna myśl i jedno zdanie. ¹¹ Domownicy Chloe donieśli mi bowiem, moi bracia, że dochodzi między wami do kłótni. ¹² Jedni z was mówią: Ja należę do Pawła. Drudzy: Ja do Apollosa. Inni: Ja do Kefasa. A jeszcze inni: Ja do Chrystusa!

¹³ Czy Chrystus jest dla każdego inny? Czy Paweł został za was ukrzyżowany? Albo czy w imię Pawła zostaliście ochrzczeni? ¹⁴ Dzięki Bogu, że nikogo z was nie ochrzciłem — poza Kryspusem i Gajuszem — ¹⁵ bo jeszcze by ktoś powiedział, że został ochrzczony w moje imię. ¹⁶ Prawda, ochrzciłem też dom Stefanasa. Poza tym nie pamiętam, abym kogoś jeszcze chrzcił. ¹⁷ Chrystus bowiem nie posłał mnie, żebym chrzcił, lecz głosił dobrą nowinę, i to nie w mądrości słowa, aby krzyż Chrystusa nie utracił mocy.^[a]

Znaczenie Słowa o krzyżu

¹⁸ Gdyż Słowo o krzyżu jest głupstwem dla tych, którzy giną, dla nas jednak, którzy dostępujemy zbawienia, jest mocą Bożą. ¹⁹ Czytamy bowiem:

²⁰ Gdzie jest mądry? Gdzie uczony? Gdzie badacz tego wieku? Czy Bóg nie uczynił głupstwem mądrości tego świata? ²¹ Skoro świat przez swoją mądrość nie poznał Boga w Jego Boskiej mądrości, spodobało się Bogu zbawić wierzących przez głoszenie głupiego poselstwa. ²² Podczas gdy Żydzi domagają się znaków, a Grecy szukają mądrości, ²³ my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego; dla Żydów wprawdzie skandal, a dla pogan głupstwo, ²⁴ natomiast dla powołanych — tak Żydów, jak i Greków — głosimy Chrystusa, który jest mocą Bożą i mądrością Bożą. ²⁵ Gdyż głupstwo Boże jest mądrzejsze niż ludzie i Jego słabość jest od nich mocniejsza.

²⁶ Przyjrzyjcie się, bracia, kto jest wśród was, powołanych? Po ludzku rzecz biorąc, niewielu tam mądrych, niewielu wpływowych, garstka szlachetnie urodzonych. ²⁷ Ale właśnie to, co w oczach świata głupie, Bóg wybrał, aby zawstydzić mądrych. To, co w oczach świata słabe, Bóg wybrał, aby zawstydzić mocnych. ²⁸ To, co w oczach świata uchodzi za niskiego rodu, co wzgardzone — to, co jest niczym, Bóg wybrał, aby unieważnić to, co jest czymś. ²⁹ W ten sposób nikt nie może szczycić się przed Bogiem.

³⁰ Wy natomiast dzięki Niemu jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas uosobieniem mądrości Bożej, sprawiedliwością i uświęceniem, a także odkupieniem, ³¹ aby — jak napisano — ten, kto się chce szczycić, szczycił się w Panu.