Add parallel Print Page Options

Tsˈiaaⁿ na sˈaa Pablo Tesalónica

ˈO nnˈaaⁿya na cwilaˈyuˈyoˈ, mancjoˈtiˈyoˈ nquiuˈyoˈ na ticweˈ tsˈiaaⁿˈndyo na sacajndo̱o̱ˈâ ˈo. ˈO manquiuˈyaˈyoˈ na jeeⁿ tˈmaⁿ jlaˈjnaaⁿˈ nnˈaⁿ tsjoom Filipos jâ ndoˈ jlaˈseiˈna jâ, sa̱a̱ meiiⁿ na luaaˈ, xcwe xjeⁿ na tjo̱o̱ⁿyâ nawiˈwaaˈ, tquiaa Tyˈo̱o̱tsˈom na tˈmaⁿ nˈo̱o̱ⁿyâ na tquiaayâ ñˈoom nda̱a̱ˈyoˈ cantyja na macwjiˈnˈmaaⁿñê añmaaⁿ nnˈaⁿ. Ee ñˈoom na cwiñequiaayâ cwiluiiñenaˈ ñˈoom na mayuuˈ, nchii ñˈoom na tijndaaˈya nquiuuyâ, ndoˈ nchii cweˈ na ñeˈcalaˈntja̱a̱ⁿyâ nnˈaⁿ, meiⁿ nchii na cwinquio̱ˈnnˈaaⁿyâ nnˈaⁿ. Wandyo̱ˈ waa cantyja ˈnaaⁿyâ, ee tjaweeˈ ntyjii Tyˈo̱o̱tsˈom ñˈeⁿndyô̱ ndoˈ tyˈioom tsˈiaaⁿ jâ na nñequiaayâ ñˈoom na macwjiˈnˈmaaⁿñê añmaaⁿ nnˈaⁿ. Nchii cwilˈaayâ tsˈiaaⁿˈñeeⁿ cha na nncjaaweeˈ nˈom nnˈaⁿ ñˈeⁿndyô̱, sa̱a̱ cha nqueⁿ nncjaaweeˈ tsˈoom, ee jom nlqueeⁿ cwenta chiuu nˈo̱o̱ⁿyâ. ˈO manquiuˈyaˈyoˈ na tijoom ñejlaˈcaˈnaaⁿˈndyô̱ nda̱a̱ˈyoˈ, meiⁿ nchii tquio̱ˈnnˈaaⁿyâ ˈo na nntjeiiˈâ tsjo̱ˈñjeeⁿ lueeˈyoˈ. Tyˈo̱o̱tsˈom noomˈm na ljoˈ. Meiiⁿjom ndiiˈ tyoolˈua̱a̱yâ na nlaˈtˈmaaⁿˈndye nnˈaⁿ jâ, meiⁿ nda̱a̱ˈ ˈo meiⁿ nda̱a̱ ntˈomcheⁿ. Jâ tyojndo̱o̱ˈâ ˈo ñequio na jnda nquiuuyâ ñˈeⁿndyoˈ chaˈxjeⁿ cwii yuscu na jeeⁿ wiˈ tsˈom ntseinda, ya cwenta machˈee joona. Tˈmaⁿ waa na jeeⁿ wiˈ nˈo̱o̱ⁿyâ ˈo, nchii tomti neiiⁿyâ na tyoñequiaayâ ñˈoom naya ˈnaaⁿˈ Tyˈo̱o̱tsˈom nda̱a̱ˈyoˈ sa̱a̱ mati chiuu waa na tyomˈaaⁿyâ quiiˈntaaⁿˈyoˈ. Luaaˈ waa ncˈe na jeeⁿ jnda nquiuuyâ ˈo. ˈO nnˈaⁿya na cwilaˈyuˈyoˈ tyootsuuˈ nˈomˈyoˈ chiuu na tyolaˈjnda̱a̱yayâ na nntaˈntjo̱o̱ⁿyâ na tcaⁿnaˈ jâ. Naxuee natsjom tyolˈaayâ tsˈiaaⁿ cha tîcatio̱o̱yâ xuu nacjoˈyoˈ na nnteiˈxeˈyoˈ jâ yocheⁿ na tyoñequiaayâ ñˈoom naya ˈnaaⁿˈ Tyˈo̱o̱tsˈom nda̱a̱ˈyoˈ.

10 ˈO nnˈaaⁿya na cwilaˈyuˈyoˈ, manquiuˈyoˈ ndoˈ mati mantyjii Tyˈo̱o̱tsˈom chiuu ñetˈo̱o̱ⁿyâ quiiˈntaaⁿˈyoˈ. Tyolaˈcanda̱a̱ˈndyô̱ jo nnoom na tyolˈaayâ yuu na matyˈiomyanaˈ ndoˈ meiⁿcwii tsˈaⁿ xonda̱a̱ ntso na jlaˈtjo̱o̱ndyô̱ nda̱a̱ˈyoˈ. 11 ˈO manquiuˈyoˈ chiuu waa na ñetˈo̱o̱ⁿyâ quiiˈntaaⁿˈyoˈ na tyomˈaaⁿyâ chaˈcwijom machˈee tsˈaⁿ ñequio ntseinda, 12 tyolana̱a̱ⁿyâ ñˈoom nda̱a̱ˈyoˈ na tyoñequiaanaˈ na tˈmaⁿ nˈomˈyoˈ, tyolaˈjndo̱o̱ˈâ nˈomˈyoˈ na cˈomˈyoˈ chaˈxjeⁿ na matsonaˈ na cˈom nnˈaⁿ na maqueeⁿˈñe Tyˈo̱o̱tsˈom na calajomndyena cantyja na matsa̱ˈntjoom ndoˈ ñequio na matseitˈmaaⁿˈñenaˈ jom.

13 Quia tyondyeˈyoˈ ñˈoom naya ˈnaaⁿˈ Tyˈo̱o̱tsˈom na tyoñequiaayâ nda̱a̱ˈyoˈ mana toˈñoomˈyoˈ juunaˈ. Joˈ na cwiñeˈquiaayâ na quianlˈuaaⁿˈaⁿ cantyja ˈnaⁿˈyoˈ. Ee jlaˈno̱ⁿˈyoˈ na ñˈoomˈ Tyˈo̱o̱tsˈom juunaˈ nchii ñˈoom na cweˈ cwilaˈtiuu nnˈaⁿ. Ndoˈ mayuuˈ na joˈ juunaˈ. Joˈ chii cwiwitquiooˈ tsˈiaaⁿ na machˈeeⁿ naquiiˈ nˈomˈ ˈo na cwilaˈyuˈyoˈ ñˈeⁿñê. 14 ˈO nnˈaaⁿya, ljoˈwaayu ñetjomˈyoˈ chaˈxjeⁿ ñetjoom ntmaaⁿˈ nnˈaⁿ na macwjiˈ Tyˈo̱o̱tsˈom cwentaaⁿˈaⁿ ndyuaa Judea. Ee nquiee nnˈaⁿ tsjomˈyoˈ ñetaˈwiˈna ˈo chaˈxjeⁿ tuii ndyuaa Judea, tyotaˈwiˈ nnˈaⁿ judíos ncˈiaana na cwilayuˈ ñequio Cristo Jesús. 15 Nnˈaⁿ judíosˈñeeⁿ jlaˈcueeˈna Ta Jesús, chaˈxjeⁿ weloona tyolaˈcwjeena profetas ndoˈ mati jleintyjo̱ nnˈaⁿ judíos jâ. Tiquilˈana yuu na cjaaweeˈ ntyjeeⁿ ñˈeⁿndyena, ndoˈ mˈaⁿna nacjoo chaˈtsondye nnˈaⁿ, 16 ee quia na ñeˈcalana̱a̱ⁿyâ ñequio nnˈaⁿ na tachii judíos cha mati nnda̱a̱ nncwjiˈnˈmaaⁿñe Tyˈo̱o̱tsˈom joona, tiñeˈquiandyena na nlˈaayâ na ljoˈ, ndoˈ na cwilˈana na luaaˈ, cwilaˈcwaljooˈtina jnaaⁿna jo nnoom. Sa̱a̱ jeˈ juu na jeeⁿ cwajndii na matseiwˈeeⁿ nnˈaⁿ mama tˈuiinaˈ joona.

Ñeˈcjaacandoˈnndaˈ Pablo nnˈaⁿ Tesalónica

17 ˈO nnˈaaⁿya, cantyjati xuee na tjeiˈnaˈ jâ quiiˈntaaⁿˈyoˈ, meiiⁿ tacontyˈiaayâ ˈo sa̱a̱ ñequiiˈcheⁿ cwijaañjoomˈ nˈo̱o̱ⁿyâ ˈo chiuu cwitsamˈaⁿˈtiˈyoˈ. Joˈ chii jeeⁿ cwicantyjaaˈ nˈo̱o̱ⁿyâ na nntsaacajndo̱o̱nndaˈâ ˈo. 18 Jeeⁿ ñeˈcatsaayâ na mˈaⁿˈyoˈ, majndeiiticheⁿ ja Pablo jndye ndiiˈ sˈaanaˈ na ñeˈcjo̱ sa̱a̱ seitsaaⁿˈñe Satanás na nlˈaayâ na ljoˈ. 19 ¿Ljoˈ joˈ na nñequiaanaˈ na cwicantyjaaˈ nˈo̱o̱ⁿyâ jo nnom Tyˈo̱o̱tsˈom, ndoˈ na nñequiaanaˈ na neiiⁿyâ oo na nntantjo̱o̱ⁿyâ jo nnoom? ¿Aa nchii maˈo joˈ? Ee maˈo cwiluiindyoˈ chaˈtso nmeiⁿˈ na nntseitˈmaaⁿˈñenaˈ ja jo nnom Ta Jesucristo quia na nndyonnaaⁿˈaⁿ. 20 Ncˈe ˈo, joˈ matseitˈmaaⁿˈñenaˈ jâ ndoˈ mañequiaanaˈ na neiiⁿyâ.

Paul’s Ministry in Thessalonica

You know, brothers and sisters, that our visit to you(A) was not without results.(B) We had previously suffered(C) and been treated outrageously in Philippi,(D) as you know, but with the help of our God we dared to tell you his gospel in the face of strong opposition.(E) For the appeal we make does not spring from error or impure motives,(F) nor are we trying to trick you.(G) On the contrary, we speak as those approved by God to be entrusted with the gospel.(H) We are not trying to please people(I) but God, who tests our hearts.(J) You know we never used flattery, nor did we put on a mask to cover up greed(K)—God is our witness.(L) We were not looking for praise from people,(M) not from you or anyone else, even though as apostles(N) of Christ we could have asserted our authority.(O) Instead, we were like young children[a] among you.

Just as a nursing mother cares for her children,(P) so we cared for you. Because we loved you so much, we were delighted to share with you not only the gospel of God(Q) but our lives as well.(R) Surely you remember, brothers and sisters, our toil and hardship; we worked(S) night and day in order not to be a burden to anyone(T) while we preached the gospel of God to you. 10 You are witnesses,(U) and so is God,(V) of how holy,(W) righteous and blameless we were among you who believed. 11 For you know that we dealt with each of you as a father deals with his own children,(X) 12 encouraging, comforting and urging you to live lives worthy(Y) of God, who calls(Z) you into his kingdom and glory.

13 And we also thank God continually(AA) because, when you received the word of God,(AB) which you heard from us, you accepted it not as a human word, but as it actually is, the word of God, which is indeed at work in you who believe. 14 For you, brothers and sisters, became imitators(AC) of God’s churches in Judea,(AD) which are in Christ Jesus: You suffered from your own people(AE) the same things those churches suffered from the Jews 15 who killed the Lord Jesus(AF) and the prophets(AG) and also drove us out. They displease God and are hostile to everyone 16 in their effort to keep us from speaking to the Gentiles(AH) so that they may be saved. In this way they always heap up their sins to the limit.(AI) The wrath of God has come upon them at last.[b]

Paul’s Longing to See the Thessalonians

17 But, brothers and sisters, when we were orphaned by being separated from you for a short time (in person, not in thought),(AJ) out of our intense longing we made every effort to see you.(AK) 18 For we wanted to come to you—certainly I, Paul, did, again and again—but Satan(AL) blocked our way.(AM) 19 For what is our hope, our joy, or the crown(AN) in which we will glory(AO) in the presence of our Lord Jesus when he comes?(AP) Is it not you? 20 Indeed, you are our glory(AQ) and joy.

Footnotes

  1. 1 Thessalonians 2:7 Some manuscripts were gentle
  2. 1 Thessalonians 2:16 Or them fully