Предупредување против идолопоклонството

10 Драги мои, сакам да ве потсетам на нашите предци кога патуваа низ пустината. Бог ги водеше, испраќајќи подвижен облак да ги води^[a]; сите безбедно минаа преку морето. ² Како следбеници на Мојсеј, тие беа крстени во морето, со Божјиот облак над нив. ³ Сите ја јадеа истата храна^[b] што ја добиваа на чудотворен начин, ⁴ сите ја пиеја истата вода што потече за нив на чудотворен начин^[c], зашто тие пиеја од духовната Карпа која ги придружуваше. Таа „Карпа“ беше Христос. ⁵ Сепак, со повеќето од нив Бог не беше задоволен. Затоа тие изумреа, а нивните тела останаа расфрлени по пустината.

⁶ Тоа што им се случи е поука за нас, за да не посакуваме зли нешта, како што посакуваа тие, ⁷ да не станеме идолопоклоници, како што станаа некои од нив. За ова во Светото Писмо пишува:

„Луѓето славеа со гозби и пијанки,

а потоа заиграа пагански игри^[d]!“

⁸ Да не вршиме блуд, како што вршеа некои од нив поради што само во еден ден загинаа дваесет и три илјади души! ⁹ Да не Го предизвикуваме Господ^[e], како што некои од нив Го предизвикуваа, па загинаа каснати од змии. ¹⁰ Немојте да негодувате, како што некои од нив негодуваа, па Господ го испрати ангелот на смртта да ги погуби.

¹¹ Ова што им се случи ним, треба да биде поука за нас. Тоа е запишано во Светото Писмо како предупредување за нас што живееме во овие последни денови. ¹² Затоа, секој што мисли дека е цврст спрема искушенијата, нека внимава да не потклекне. ¹³ Искушенијата ги сполетуваат сите луѓе, но тие не се над вашите сили. Тој нема да дозволи да бидете искушувани повеќе отколку што можете да поднесете. А за секое искушение ќе ви покаже излез и ќе ви даде сили да се одбраните.

¹⁴ Затоа, драги мои, пазете се од идолопоклонство. ¹⁵ Вие сте разумни луѓе и самите можете да расудите за ова што ќе ви го кажам. ¹⁶ Кога на Господовата вечера^[f] пиеме од чашата над која молиме Божји благослов, не земаме ли учество во придобивките што произлегуваат од Христовата крв? Кога го кршиме лебот и го јадеме, не земаме ли учество во придобивките што произлегуваат од Христовото тело? ¹⁷ Со тоа што јадеме од еден ист леб покажуваме дека сите ние сме едно тело. ¹⁸ Погледнете ги Израелците како народ. Тие, јадејќи од жртвите принесени на еден ист жртвеник, покажуваат дека се еден народ^[g].

¹⁹ Што сакам да кажам со ова? Дали идолите на кои паганите им принесуваат жртви се вистински богови и дали од тие жртви има некаква придобивка? ²⁰ Се разбира, не! Она што тие го принесуваат како жртва им го принесуваат на демоните, а не на Бог, а јас не сакам вие да општите со демони. ²¹ Не може да пиете од чашата на Господ, а потоа и од чашата на демоните! Не може да седите на Господовата трпеза, а потоа и на демонската трпеза! ²² Зар ќе предизвикуваме љубомора^[h] кај Господ? Зар сме ние посилни од Него?

²³ Велите: „Имаме слобода да правиме што сакаме!“ Да, но не е се полезно! Иако имаме слобода да правиме што сакаме, не придонесува се за наше изградување! ²⁴ Ниеден од нас не треба да ги гледа само своите интереси, туку да водиме сметка и за другите луѓе.

²⁵ Еве како треба да постапувате. Слободно јадете од секое месо што се продава на пазар, без да се распрашувате дали било наменето за идоли; така нема да ве гризе совеста. ²⁶ А Светото Писмо вели: „Господова е Земјата и се што ја исполнува^[i].“

²⁷ Ако некој што не е христијанин ве покани на вечера и вие сакате да одите, одете слободно. Јадете од се што ќе ви биде принесено, без да се распрашувате дали таа храна била наменета како принос за идоли; така нема да ве гризе совеста. ²⁸ Но ако некој ве предупреди и ви рече: „Таа храна е од приноси на идоли“, тогаш немојте да јадете, заради совеста на тој што ви го рекол тоа. ²⁹ Значи, не заради вашата совест, туку заради совеста на тој што ве предупредил.

Можеби некој ќе рече: „Зошто мојата слобода да биде ограничена од тоа што им ја обременува совеста на други луѓе!? ³⁰ Ако јас Му се заблагодарувам на Бог за она што го јадам, зошто некој да ме напаѓа поради тоа што го јадам!?“ ³¹ Но дури и јадењето, пиењето, па и секоја наша постапка треба да биде за Божја слава. ³² Затоа, немојте да ги соблазнувате ни Евреите, ни другите народи, ни оние што и припаѓаат на Божјата Црква. ³³ Правете како што правам јас: на сите се обидувам да им угодам и не правам онака како што би било најдобро за мене, туку пред се, мислам на другите луѓе. Така постапувам затоа што сакам тие да се спасат.