คำพยากรณ์กล่าวโทษคูช

18 วิบัติแก่ดินแดนแห่งตั๊กแตน[a]
ซึ่งอยู่ตามห้วงน้ำแห่งคูช[b]
ซึ่งส่งทูตมาทางทะเล
โดยเรือพาไพรัส

ไปเถิดม้าเร็ว
จงไปยังชนชาติที่ตัวสูงและผิวเนียนเกลี้ยง
ซึ่งเป็นที่ครั่นคร้ามทั้งใกล้และไกล
ชนชาติที่แข็งกร้าวและมีสำเนียงภาษาแปลกๆ
ดินแดนของพวกเขาถูกแบ่งแยกด้วยแม่น้ำ

ชาวโลกทั้งมวลเอ๋ย
ทุกชีวิตในโลกเอ๋ย
เมื่อธงรบผืนหนึ่งถูกชูขึ้นเหนือภูเขาทั้งหลาย
ท่านจะได้เห็น
และเมื่อเสียงแตรดังขึ้น
ท่านจะได้ยิน
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า
“เราจะนิ่งอยู่และมองลงมาจากที่พำนักของเรา
เหมือนความร้อนระยิบระยับยามตะวันฉาย
เหมือนเมฆน้ำค้างกลางแดดระอุของฤดูเก็บเกี่ยว”
เพราะก่อนการเก็บเกี่ยว เมื่อกลีบดอกร่วงไปแล้ว
และดอกกลายเป็นผลองุ่นสุก
พระองค์จะทรงใช้ขอลิดฟันแขนง
และโค่นกิ่งก้านทิ้ง
พวกเขาจะถูกทิ้งไว้บนภูเขาให้นกล่าเหยื่อ
และให้สัตว์ป่าทั้งหลาย
ฝูงนกจะทึ้งซากกินตลอดฤดูร้อน
และสัตว์ป่าจะแทะซากตลอดฤดูหนาว

ในเวลานั้นจะมีผู้นำของกำนัลมาถวายแด่พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์

พวกเขาเป็นชนชาติที่ตัวสูงและผิวเนียนเกลี้ยง
ซึ่งเป็นที่ครั่นคร้ามทั้งใกล้และไกล
ชนชาติที่แข็งกร้าวและมีสำเนียงภาษาแปลกๆ
ซึ่งดินแดนของเขาถูกแบ่งแยกด้วยแม่น้ำ

พวกเขาจะนำของกำนัลมาถวายที่ภูเขาศิโยน ซึ่งเป็นที่สถาปนาพระนามของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์

Footnotes

  1. 18:1 หรือปีกอันกระหึ่ม
  2. 18:1 คือ ตอนบนของลุ่มแม่น้ำไนล์

คำพยากรณ์เกี่ยวกับคูช

18 วิบัติจงเกิดแก่ดินแดนแห่งปีกกระพือ
    ที่อยู่โพ้นแม่น้ำแห่งคูช
ซึ่งส่งบรรดาทูตไปโดยทางทะเล
    แล่นเรือที่ทำจากต้นอ้อทางสายน้ำ
พวกผู้ส่งสาสน์ที่รวดเร็วเอ๋ย
    จงไปยังชนชาติที่มีร่างสูงและเกลี้ยงเกลา
ไปยังชนชาติที่น่ากลัวทั้งใกล้และไกล
    เป็นประชาชาติที่เก่งกล้าและมีชัย
    มีแผ่นดินที่มีแม่น้ำขวางกั้น

ทุกคนที่อยู่อาศัยในโลกเอ๋ย
    พวกท่านที่อยู่บนแผ่นดินโลก
เมื่อธงชัยถูกยกขึ้นบนเทือกเขา
    ก็จงมองดู
เมื่อมีเสียงแตรงอนเป่า
    ก็จงฟัง
เพราะพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้
    “เราจะมองดูจากที่พำนักของเราอย่างเงียบๆ
ในวันฟ้าใสที่แสงตะวันสาดส่อง
    ในวันที่เมฆเอื้อได้เพียงหยาดน้ำค้างในความร้อนของฤดูเก็บเกี่ยว”
เพราะก่อนฤดูเก็บเกี่ยว เมื่อดอกไม้ร่วงโรยแล้ว
    และกระเปาะก็กลายเป็นผลองุ่นสุก
หน่อที่งอกก็ถูกตัดด้วยมีด
    และกิ่งที่แผ่ออกก็ถูกลิดทิ้งไป
ทุกกิ่งก้านก็ถูกทิ้งให้แก่พวกนกเหยี่ยวที่เทือกเขา
    และให้แก่สัตว์ป่าบนแผ่นดินกิน
นกเหยี่ยวจะได้กินตลอดฤดูร้อน
    และสัตว์ป่าบนแผ่นดินจะได้กินตลอดฤดูหนาว

ในเวลานั้น เครื่องบรรณาการจะถูกนำมามอบแด่พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา

ซึ่งจะมาจากชนชาติที่มีร่างสูงและเกลี้ยงเกลา
    จากชนชาติที่น่ากลัวทั้งใกล้และไกล
เป็นประชาชาติที่เก่งกล้าและมีชัย
    มีแผ่นดินที่มีแม่น้ำขวางกั้น

ที่ภูเขาศิโยน ซึ่งเป็นสถานที่แห่งพระนามของพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา