26 เกียรติยศไม่คู่ควรกับคนโง่
ก็เหมือนหิมะในฤดูร้อนหรือฝนในฤดูเก็บเกี่ยว
คำแช่งด่าที่ไร้เหตุก็ไม่ส่งผล
ก็เหมือนนกกระจอกหรือนกนางแอ่นบินร่อนไปมาไร้จุดหมาย
แส้สำหรับม้า บังเหียนสำหรับลา
และไม้เรียวสำหรับหลังของคนโง่!
อย่าตอบคนโง่ด้วยความโง่ของเขา
มิฉะนั้นเจ้าเองจะเป็นเหมือนเขา
จงตอบคนโง่ด้วยความโง่ของเขา
มิฉะนั้นเขาจะคิดว่าตนเองฉลาด
วางใจคนโง่ให้เป็นทูตส่งสาร
ก็เหมือนตัดเท้าออกหรือดื่มยาพิษ
ภาษิตในปากของคนโง่
ก็เหมือนขาพิการที่ใช้การไม่ได้
การให้เกียรติคนโง่
ก็เหมือนผูกหินติดกับสลิง
ภาษิตในปากของคนโง่
ก็เหมือนพุ่มหนามในมือของคนขี้เมา
10 ผู้ที่จ้างคนโง่หรือใครก็ได้ที่ผ่านไปมา
ก็เหมือนนักธนูที่ยิงกราดไปมา
11 สุนัขหวนกลับไปหาสิ่งที่มันสำรอกออกมาฉันใด
คนโง่ก็กลับไปทำสิ่งโง่เขลาซ้ำซากฉันนั้น
12 เจ้าเห็นพวกคนที่คิดว่าตัวเองฉลาดไหม
ยังมีความหวังในคนโง่มากกว่าพวกเขาเสียอีก

13 คนเกียจคร้านพูดว่า “มีสิงโตอยู่ที่ถนน
มีสิงห์ร้ายเดินไปมาตามท้องถนน!”
14 ประตูเปิดปิดไปมาที่บานพับฉันใด
คนเกียจคร้านก็พลิกตัวไปมาอยู่บนเตียงฉันนั้น
15 คนเกียจคร้านแช่มือคาอยู่ในชาม
ขี้เกียจเกินกว่าจะหยิบอาหารใส่ปากตนเอง
16 คนเกียจคร้านคิดว่าตัวเองฉลาด
กว่าคนเจ็ดคนที่ตอบอย่างมีเหตุมีผล

17 การแส่เข้าไปกลางวงวิวาทที่ไม่ใช่ธุระของตน
เปรียบเหมือนคนที่กระชากหูสุนัขจรจัด

18 เหมือนคนบ้าที่กราดยิงลูกศรเพลิง
หรือลูกศรอาบยาพิษ
19 คนที่โกหกหลอกลวงเพื่อนบ้าน
แล้วแก้ตัวว่า “ฉันล้อเล่นน่ะ!” ก็เป็นเช่นนั้น

20 เมื่อไม่มีฟืน ไฟก็ดับฉันใด
เมื่อไม่มีการซุบซิบนินทา การทะเลาะวิวาทก็สงบลงฉันนั้น
21 คนชอบทะเลาะก่อเรื่องวิวาทได้ง่ายดาย
เหมือนถ่านแดงพร้อมลุกเป็นเพลิง และฟืนพร้อมลุกเป็นไฟ
22 ถ้อยคำซุบซิบนินทาเหมือนอาหารโอชะ
เข้าไปยังส่วนลึกที่สุดของคนเรา

23 ริมฝีปากที่พูดจารื่นหูจากจิตใจชั่วร้าย
ก็เหมือนขี้แร่เงินเคลือบเครื่องปั้นดินเผา
24 ศัตรูผู้เกลียดชังอำพรางตนเองด้วยริมฝีปากของเขา
แต่ใจของเขาเต็มไปด้วยความหลอกลวง
25 ถึงจะพูดจาน่าฟัง ก็อย่าไปไว้ใจเขา
เพราะในใจของเขาเต็มไปด้วยความชั่วร้ายที่น่าชิงชัง[a]
26 เขาเสแสร้งปกปิดความเกลียดชังของตน
แต่ในที่สุดความชั่วของเขาจะถูกเปิดโปงในที่ประชุม
27 ผู้ใดขุดหลุมพราง ผู้นั้นจะตกลงไปเอง
ผู้ใดกลิ้งหินออกมา มันจะกลิ้งกลับไปทับผู้นั้นเอง
28 ลิ้นที่มุสาก็เกลียดชังผู้ที่มันทำร้าย
และปากที่พูดจารื่นหูก็สร้างความพินาศ

Footnotes

  1. 26:25 ภาษาฮีบรูว่าสิ่งที่น่าชิงชังเจ็ดอย่าง

26 หิมะในฤดูร้อนและฝนในฤดูเก็บเกี่ยวไม่เหมาะกันเช่นไร
    คนโง่ก็ไม่เหมาะสมกับเกียรติเช่นนั้น
นกกระจอกกระพือปีกบิน และนกนางแอ่นโผผินบินร่อนไปเช่นไร
    การสาปแช่งโดยไม่มีสาเหตุ ก็จะว่อนหายไปเช่นนั้น
แส้สำหรับม้า บังเหียนสำหรับลา
    และไม้เรียวสำหรับหลังของคนโง่
อย่าตอบคนโง่ตามความโง่ของเขา
    มิฉะนั้นเจ้าจะเป็นเหมือนกับเขา
ถ้าตอบคนโง่ตามความโง่ของเขา
    เขาก็จะคิดว่าตนฉลาดนัก
คนที่ใช้คนโง่เป็นผู้ส่งข่าวสาร
    ก็นับว่า ตัดเท้าทั้งสองของตนและรับเอาความวินาศเข้าใส่ตัว
ขาของคนพิการห้อยร่องแร่งใช้การไม่ได้เช่นไร
    สุภาษิตที่อยู่ในปากของคนโง่ก็เช่นนั้น
การให้เกียรติแก่คนโง่นั้นไร้ประโยชน์
    พอๆ กับการผูกก้อนหินติดไว้กับสลิง[a]
หนามตำมือของคนเมาเหล้าเช่นไร
    สุภาษิตในปากของคนโง่ก็เป็นเช่นนั้น
10 การว่าจ้างคนโง่หรือคนที่บังเอิญเดินผ่านมา
    ก็เปรียบได้กับนักธนูที่ยิงลูกธนูสุ่มสี่สุ่มห้าโดนผู้คนไปทั่ว
11 สุนัขที่กลับไปกินสิ่งที่มันสำรอกออกเช่นไร[b]
    คนโง่ที่ทำสิ่งโง่ๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็เช่นนั้น
12 เจ้าเห็นคนที่คิดว่าเขาฉลาดในสายตาของตนเองไหม
    คนโง่ก็ยังมีความหวังมากกว่าเขาเสียอีก
13 คนเกียจคร้านพูดว่า “มีสิงโตอยู่ที่ถนน
    สิงโตอยู่ที่ลานชุมนุม”
14 ประตูติดกับบานพับซึ่งตีกลับไปกลับมาเป็นเช่นไร
    คนเกียจคร้านที่อยู่กับเตียงนอนก็เป็นเช่นนั้น
15 คนขี้เกียจแช่มือไว้ในจานของตน
    เขาขี้เกียจเหลือเกิน แม้แต่จะยกมือป้อนตัวเองยังไม่ยอมทำ
16 ในสายตาของคนเกียจคร้านจะเห็นว่าตนมีความฉลาดมากเกินกว่า
    ความฉลาดของคนเจ็ดคนที่สามารถโต้ตอบอย่างเฉลียวฉลาดได้
17 ผู้ใดยุ่งกับการทะเลาะวิวาทที่ไม่เกี่ยวกับตน
    ผู้นั้นเปรียบเสมือนคนดึงหูสุนัขที่เดินผ่านมา
18 คนไม่มีสติยั้งคิดที่ยิงลูกธนูเพลิง
    หรือลูกธนูมีพิษที่ทำให้ถึงแก่ชีวิต เปรียบได้กับ
19 คนหลอกลวงเพื่อนบ้าน
    และพูดว่า “เราเพียงล้อเล่นเท่านั้น”
20 หากว่าไม่มีฟืน ไฟก็ดับ
    และที่ใดไม่มีคนซุบซิบ การทะเลาะวิวาทก็ยุติลง
21 ถ่านคุเป็นเพลิง และฟืนลุกเป็นไฟได้อย่างไร
    คนช่างต่อล้อต่อเถียง ก็ก่อให้เกิดการทะเลาะวิวาทได้อย่างนั้น
22 คำพูดของคนซุบซิบนินทาเป็นเช่นอาหารโอชา
    และไหลลงสู่ส่วนลึกสุดของร่างกาย
23 น้ำยาเคลือบเครื่องดินเผาเป็นเช่นไร
    ริมฝีปากรื่นหูแต่ใจชั่วร้ายก็เป็นเช่นนั้น
24 ผู้ที่มีใจเกลียดชังใช้คำพูดปิดบังความรู้สึกของตน
    แต่ใจของเขาสะสมความหลอกลวง
25 แม้การพูดของเขาจะแสดงความกรุณาก็อย่าเชื่อ
    เพราะใจของเขามีแต่สิ่งที่น่ารังเกียจทั้งเจ็ดสิ่ง
26 ความเกลียดชังของเขาอาจจะถูกปิดบังด้วยความหลอกลวง
    แต่ความเลวร้ายของเขาจะถูกเปิดโปงให้เป็นที่รู้โดยทั่วหน้ากัน
27 ถ้าใครขุดหลุมพราง คนนั้นก็จะตกลงไปเอง
    ถ้าใครกลิ้งก้อนหิน มันก็จะกลิ้งกลับไปทับเขาเองเช่นกัน
28 ลิ้นที่โป้ปดเกลียดชังผู้ที่มันทำร้าย
    และปากที่ยกยอปอปั้นทำให้พินาศได้

Footnotes

  1. 26:8 สลิง ใช้เหวี่ยงก้อนหิน ฉบับ 1 ซามูเอล 17:40,49,50
  2. 26:11 2 เปโตร 2:22