18 คนไม่เอาเพื่อนทำตามอำเภอใจ
ต่อต้านหลักปฏิบัติที่ดีทุกอย่าง

คนโง่ไม่ชอบฟังคำชี้แนะ
แต่ชอบคุยฟุ้งเรื่องของตน

การดูหมิ่นมากับความชั่ว[a]
และความอัปยศมากับความอับอาย

ถ้อยคำของคนเราเป็นเหมือนน้ำลึก
น้ำพุแห่งปัญญาเป็นสายน้ำเชี่ยวกราก

การเข้าข้างคนชั่วเป็นเรื่องไม่ดี
และการไม่ให้ความยุติธรรมแก่ผู้บริสุทธิ์ก็ไม่ดีเช่นกัน

ริมฝีปากของคนโง่ก่อให้เกิดการวิวาท
ปากของเขาเชิญชวนการโบยตี

ปากของคนโง่ทำให้ตนเองพินาศ
ริมฝีปากของเขาเป็นกับดักชีวิตของตน

ถ้อยคำซุบซิบนินทาเหมือนอาหารโอชะ
เข้าไปยังส่วนลึกที่สุดของคนเรา

คนอู้งาน
เป็นพี่น้องกับความพินาศ

10 พระนามพระยาห์เวห์เป็นป้อมปราการมั่นคง
คนชอบธรรมวิ่งไปหลบอย่างปลอดภัย

11 ทรัพย์สมบัติของคนรวยเป็นเมืองป้อมปราการของเขา
เขาคิดว่ามันเป็นกำแพงสูงที่ไม่มีใครข้ามได้

12 ใจของคนย่อมหยิ่งผยองก่อนที่เขาจะล้มลง
แต่ความถ่อมใจนำหน้าเกียรติยศ

13 คนที่ตอบก่อนฟัง
ก็โง่เขลาและขายหน้า

14 กำลังใจทำให้ยืนหยัดได้แม้ในยามเจ็บป่วย
แต่เมื่อใจแหลกสลายใครจะทนได้

15 ใจของคนฉลาดขวนขวายหาความรู้
และหูของปราชญ์เสาะหามัน

16 ของกำนัลเปิดช่องทางแก่ผู้ให้
มันนำเขามาอยู่ต่อหน้าคนใหญ่คนโต

17 ผู้ที่ให้การก่อนดูเหมือนเป็นฝ่ายถูก
จนกระทั่งอีกฝ่ายเข้ามาสอบทานเขา

18 การจับฉลากยุติข้อโต้แย้ง
และแยกคู่พิพาทออกจากกัน

19 การไกล่เกลี่ยพี่น้องที่บาดหมางกันยากยิ่งกว่าการยึดเมืองป้อมปราการ
ความขัดแย้งของพวกเขาจะขวางกั้นเจ้าเหมือนดาลที่ปิดประตูป้อมไว้

20 คนเราอิ่มท้องด้วยผลจากปาก
คนเราอิ่มด้วยผลิตผลจากริมฝีปาก

21 ลิ้นมีอำนาจชี้เป็นชี้ตาย
คนที่รักการพูดจะได้กินผลของมัน

22 ผู้ที่พบภรรยาก็พบของดี
และได้รับความโปรดปรานจากองค์พระผู้เป็นเจ้า

23 คนยากจนวอนขอความเมตตา
แต่คนมั่งมีตอบอย่างหยาบคาย

24 ผู้ที่มีเพื่อนกินจะถึงหายนะ
แต่ก็มีเพื่อนสนิทที่ใกล้ชิดยิ่งกว่าพี่น้อง

Footnotes

  1. 18:3 หรือคนชั่ว

18 ผู้ที่ผละตัวแยกออกไปนับว่าแสวงหาความต้องการของตนเอง
    เขาโต้แย้งสติปัญญาอันเฉียบแหลมทั้งสิ้น
คนโง่ไม่ชื่นชมกับการหยั่งรู้
    แต่เขาอยากออกความเห็นของเขาให้คนอื่นรับรู้เท่านั้น
เวลาใดที่คนชั่วร้ายปรากฏตัว สิ่งที่ตามมาคือการต่อต้าน
    และความอับอายตามมาพร้อมกับการหลู่เกียรติ
คำพูดจากปากคนเป็นเสมือนห้วงน้ำลึก
    น้ำพุแห่งสติปัญญาเป็นเสมือนลำธารที่ไหลหลั่งอย่างไม่ขาดสาย
การเข้าข้างคนชั่วร้าย
    หรือบีบบังคับผู้มีความชอบธรรมในการตัดสินความเป็นการกระทำที่ไม่ดี
ริมฝีปากของคนโง่ก่อให้เกิดการทะเลาะวิวาท
    และปากของเขาร่ำร้องให้ถูกเฆี่ยน
ปากของคนโง่เป็นความเสียหายของเขาเอง
    และริมฝีปากของเขาเป็นบ่วงแร้วแก่จิตวิญญาณของเขาเอง
คำพูดของคนซุบซิบนินทาเป็นเช่นอาหารโอชา
    และไหลลงสู่ส่วนลึกสุดของร่างกาย
คนเกียจคร้านเป็นคนประเภทเดียวกันกับคนที่
    ทำลายทรัพย์สิ่งของ
10 พระนามของพระผู้เป็นเจ้าเป็นเสมือนป้อมปราการอันมั่นคง
    ซึ่งผู้มีความชอบธรรมวิ่งเข้าไปหาและปลอดภัย
11 ความมั่งมีของคนรวยเป็นเสมือนเมืองที่มีการคุ้มกันอย่างแข็งแกร่ง
    และเป็นกำแพงสูงในจินตนาการของเขาเอง
12 ความหยิ่งยโสในใจของคนเกิดขึ้นก่อน แล้วความพินาศก็จะตามมา
    แต่การถ่อมตัวทำให้ได้รับเกียรติ
13 ผู้ที่ตอบก่อนฟัง
    แสดงถึงความโง่และความน่าละอายของเขา
14 วิญญาณของคนสามารถทนต่อร่างกายที่เจ็บป่วยได้
    แต่วิญญาณที่แตกร้าวสิ ใครจะทนได้
15 ใจของผู้หยั่งรู้ใคร่จะได้ความรู้
    และหูของผู้มีสติปัญญาย่อมแสวงหาความรู้
16 ของกำนัลของมนุษย์เปิดโอกาส
    และนำให้เขาเข้าถึงผู้ยิ่งใหญ่
17 ดูเหมือนว่า คนแรกที่เบิกคดีก่อนเป็นฝ่ายที่ถูกต้อง
    จนกระทั่งมีคนอื่นมาสอบปากคำจากเขา
18 การจับฉลากช่วยให้การทะเลาะวิวาทสิ้นสุดลง
    และช่วยตัดสินบรรดาผู้มีอำนาจให้ลงตัว
19 การเจรจากับพี่น้องที่ถูกลบหลู่จะยากยิ่งกว่าการเจรจากับเมืองที่มีการคุ้มกันอย่างแข็งแกร่ง
    และการทะเลาะวิวาทก็เป็นเสมือนปราสาทที่ปิดด้วยดาลประตู
20 ท้องคนจะอิ่มหนำได้ก็เพราะผลที่มาจากปากของเขา
    เขาจะอิ่มหนำจากผลผลิตที่ได้จากปากของเขาเอง
21 ความตายและชีวิตอยู่ในบังคับของลิ้น
    และบรรดาผู้ที่รักลิ้นก็จะอิ่มเอมจากผลของมัน
22 คนที่หาภรรยาได้นับว่าได้สิ่งที่ดี
    และได้รับความโปรดปรานจากพระผู้เป็นเจ้า
23 คนยากไร้ใช้คำวิงวอน
    แต่คนมั่งมีมักตอบด้วยถ้อยคำอันแข็งกร้าว
24 คนที่มีเพื่อนมากอาจจะเสียหายอย่างย่อยยับได้
    แต่มีเพื่อนบางคนที่สู้อยู่เคียงข้างยิ่งกว่าพี่น้อง