² “बिल्दद, सोफर आणि अलीफज तुम्ही दुर्बल माणसासाठी खूप मोठे साहाय्य आहात.
    हो तुम्हीच दुबळ्या हातांना पुन्हा जोमदार बनवले.
    (हे ईयोबाचे बोलणे उपरोधक आहे)
³ विद्वत्ताहीन माणसाला तुम्ही फार चांगला उपदेश केला.
    तुम्ही किती विद्वान आहात ते तुम्ही दाखवून दिलेत.
⁴ हे बोलण्यासाठी तुम्हाला कुणाची मदत मिळाली?
    कुणाच्या आत्म्याने तुम्हांला याची प्रेरणा दिली?

⁵ “मेलेल्या माणसाचा आत्मा भयाने
    पृथ्वीच्या खाली पाण्यात घाबरतो.
⁶ परंतु देव मृत्युलोकात स्वच्छपणे बघू शकतो.
    मृत्यु देवापासून लपून राहात नाही.
⁷ देवाने रिकाम्या पोकळीत दक्षिणेकडचे आकाश सरकवले.
    देवाने पृथ्वी निराधार टांगली, अधांतरी ठेवली.
⁸ देव घनदाट ढगांना पाण्याने भरतो.
    परंतु त्या वजनाने तो ढगांना फुटू देत नाही.
⁹ देव पूर्ण चंद्राचा चेहरा झाकून टाकतो.
    तो त्याच्यावर ढग पसरवतो आणि त्याला लपवतो.
¹⁰ देवाने सागरावर एक वर्तुळ आखले
    आणि प्रकाश काळोखापासून वेगळा करण्यासाठी क्षितिज निर्माण केले.
¹¹ देव जेव्हा धमकी देतो
    तेव्हा आकाशाला आधार देणारा पाया भयाने थरथरायला लागतो.
¹² देवाची शक्ती सागराला शांत करते.
    देवाच्या विद्वत्तेने राहाबाच्या मदतनीसांना नष्ट केले.
¹³ देवाचा नि:श्वास आकाश स्वच्छ करतो.
    देवाच्या हातांनी पळून जाणाऱ्या सापाला नष्ट केले.
¹⁴ देव ज्या काही अनामिक गोष्टी करतो त्यापैकी या काही गोष्टी आहेत.
    आपण देवाची एखादी लहानशी कुजबुज ऐकतो, देव किती सामर्थ्यवान आणि शक्तिशाली आहे.
    हे कोणालाच कळत नाही.”