ईयोब 24

Marathi Bible: Easy-to-Read Version

24 “त्या सर्वशक्तिमान देवाला माणसाच्या आयुष्यातल्या सर्व गोष्टी कशा माहीत असतात?
    परंतु त्याच्या भक्तांना मात्र त्याच्याबद्दल काहीच माहीत नसते.”

² “लोक शेतातली हद्द दर्शविणाऱ्या खुणा जास्त जमीन मिळवण्यासाठी सरकवतात.
    लोक पशूंचे कळप चोरुन दुसऱ्या रानात चरायला नेतात.
³ ते अनाथ मुलांची गाढवे चोरतात.
    ते विधवेची गाय पळवून नेतात आणि त्यांच्या ऋणाची ती जोपर्यंत परतफेड करत नाही तोपर्यंत ती गाय आपल्याकडे ठेवून घेतात.
⁴ ते गरीब लोकांना घरादाराशिवाय इकडे तिकडे हिंडायला लावतात.
    सगळ्या गरीबांना या दुष्टांपासून लपून राहावे लागते.

⁵ “गरीब लोक वाळवंटात हिंडून अन्न शोधणाऱ्या मोकाट गाढवाप्रमाणे आहेत ते अन्नाच्या शोधात लवकर उठतात.
    ते मुलाबाळांना अन्न देण्यासाठी रात्रीपर्यंत काम करतात.
⁶ गरीब लोकांना शेतात गवत आणि चारा कापत रात्रीपर्यंत काम करावे लागते.
    त्यांना श्रीमंतांच्या शेतातली द्राक्षे वेचावी लागतात.
⁷ त्यांना रात्री कपड्यांशिवाय झोपावे लागते.
    थंडीपासून रक्षण करण्यासाठी त्यांच्याजवळ पांघरुण नसते.
⁸ ते डोंगरावर पावसात भिजतात.
    थंडीवाऱ्यापासून रक्षण करण्यासाठी त्यांच्याजवळ काही नसते म्हणून ते मोठ्या खडकांना चिकटून बसतात.
⁹ दुष्ट लोक स्तनपान करणारे बाळ आईजवळून घेतात.
    ते गरीबाच्या त्याने काढलेल्या कर्जाबद्दल तारण म्हणून ठेवून घेतात.
¹⁰ गरीबांजवळ कपडे नसतात. म्हणून काम करताना ते उघडेच असतात.
    ते दुष्टांसाठी धान्याच्या पेंढ्या वाहतात पण स्वतः मात्र उपाशीच राहतात.
¹¹ ते आॉलिव्हचे तेल काढतात. द्राक्षाचा रस काढतात.
    व त्यासाठी द्राक्षकुंडात द्राक्षं तुडवतात.
    परंतु त्यांच्याजवळ मात्र पिण्यासाठी काही नसते.
¹² शहरात मरायला टेकलेल्या माणसांचे दु:खद रडणे ऐकू येते ते दु:खी कष्टी लोक मदतीसाठी हाका मारतात.
    परंतु देव ते ऐकत नाही.

¹³ “काही लोक प्रकाशाविरुद्द बंड करतात.
    देवाला काय हवे आहे हे जाणून घ्यायची त्यांची इच्छा नसते.
    देवाच्या इच्छेप्रमाणे जगणे त्यांना आवडत नाही.
¹⁴ खुनी सकाळी लवकर उठतो आणि गरीब व असहाय्य लोकांना ठार मारतो.
    तो रात्रीच्या वेळी चोर बनतो.
¹⁵ ज्या माणसाला व्यभिचार करायचा आहे तो रात्रीची वाट बघतो.
    ‘मला कुणीही बघणार नाही’ असे त्याला वाटते, पण तरीही तो त्याचा चेहरा झाकतो.
¹⁶ रात्रीच्या वेळी अंधार असतो तेव्हा दुष्ट लोक दुसऱ्यांची घरे फोडतात.
    पण दिवसा ते स्वतःला त्यांच्या घरांत कोंडून घेतात. ते प्रकाशाला टाळतात.
¹⁷ त्या दुष्टांना काळीकुटृ रात्र सकाळसारखी वाटते.
    त्या भयंकर काळोखाची भयानकता त्यांना चांगलीच माहीत असते.

¹⁸ “पुरात जशा वस्तू वाहून जातात तशी दुष्ट माणसे वाहून नेली जातात.
    त्यांनी त्यांच्या शेतात द्राक्षे गोळा करु नयेत म्हणून त्यांच्या जमिनीला शाप दिला जातो.
¹⁹ हिवाळ्यातल्या बफर्पासून मिळालेले त्यांचे पाणी उष्ण आणि कोरडी हवा शोषून घेते.
    त्याप्रमाणे त्या पापी लोकांना थडग्यात नेले जाते.
²⁰ हा दुष्ट माणूस मरेल आणि त्याची आईदेखील त्याला विसरुन जाईल.
    त्याची प्रेयसी म्हणजे त्याचे शरीर खाणारे किडे असतील.
लोक त्याची आठवण ठेवणार नाहीत.
    त्यामुळे दुष्टपणा लाकडासारखा मोडून पडेल.
²¹ दुष्ट माणसे वांझ बायकांना त्रास देतात
    आणि ते विधवांना मदत करायचे नाकारतात.
²² सामर्थ्यवान लोकांना नष्ट करण्यासाठी दुष्ट आपली शक्ती खर्ची घालतात.
    दुष्ट माणसे सामर्थ्यवान बनू शकतात परंतु त्यांना त्यांच्या आयुष्याची खात्री नसते.
²³ दुष्टांना थोड्या वेळासाठी सुरक्षित आणि निर्धास्त वाटते.
    आपण सामर्थ्यवान व्हावे असे त्यांना वाटते.
²⁴ दुष्ट लोक थोड्या काळापुरते यशस्वी होतात. परंतु नंतर ते जातात.
    धान्याप्रमाणे त्यांची कापणी होते, इतर लोकांप्रमाणे दुष्टांनादेखील कापले जाते.

²⁵ “या गोष्टी खऱ्या आहेत हे मी शपथपूर्वक सांगतो.
    मी खोटे बोललो हे कोण सिध्द करेल?
    मी चुकलो हे कोण दाखवेल?”