Исусовото преобразување на планината

(Мк. 9:2-13; Лк. 9:28-36) 17 По шест дни, Исус ги зеде со Себе Петар и браќата Јаков и Јован и ги поведе насамо на една висока планина. ² Таму Тој се преобрази пред нив: лицето Му болсна како Сонцето, а облеката му стана блескаво бела, како светлина. ³ Наеднаш се појавија Мојсеј и пророкот Илија и разговараа со Исус. ⁴ Тогаш Петар Му рече на Исус: „Господе, колку ни е убаво овде! Ако сакаш, да направиме овде три колиби: една за Тебе, една за Мојсеј и една за Илија.“

⁵ Додека тој зборуваше, блескав облак ги засени и се чу глас од облакот: „Ова е Мојот Син - Мојот љубимец, со Кого наполно Сум задоволен; Него слушајте Го!“

⁶ Кога го слушнаа гласот, учениците многу се исплашија и паднаа ничкум. ⁷ Исус им пријде, ги допре и им рече: „Станете и не плашете се!“ ⁸ Кога тие ги кренаа своите погледи, Го видоа само Исус и никој друг.

⁹ Додека слегуваа од планината, Исус им нареди: „Не кажувајте му никому за ова што го видовте, се додека Јас, Синот Човечки, не воскреснам од мртвите.“

¹⁰ Тогаш учениците Го прашаа: „Зошто вероучителите велат дека пред да дојде Месијата, повторно ќе се појави пророкот Илија?“ ¹¹ „Секако“ - им одговори Исус. „Најпрво треба да дојде Илија и да подготви се. ¹² Но Јас ви кажувам дека Илија веќе дојде, а тие не го познаа и му го направија тоа што го сакаа. Така ќе мора да настрада од нив и Синот Човечки.“ ¹³ Тогаш им стана јасно дека Исус им говореше за Јован Крстител.

Исцелување на едно момче обземено од демони

(Мк. 9:14-29; Лк. 9:37-43а) ¹⁴ Кога се вратија меѓу народот, на Исус Му пријде еден човек, клекна на колена, ¹⁵ и Му рече: „Господе, имај милост за син ми, зашто добива епилептични напади и многу се мачи; честопати паѓа де во оган де во вода. ¹⁶ Го носев кај Твоите ученици, но тие не можеа да го излекуваат.“

¹⁷ А Исус, во одговор рече: „О, тврдоглав и неверен народе! До кога ќе морам да останам со вас и да ве поднесувам? Донесете Ми го момчето!“ ¹⁸ Потоа со заповед го избрка демонскиот дух од него и во истиот миг момчето оздраве.

¹⁹ Подоцна Му пријдоа насамо Неговите ученици и Го прашаа: „Зошто не можевме ние да го избркаме демонскиот дух?“ ²⁰ „Бидејќи немате доволно вера“ - им одговори Исус. „Зашто, ве уверувам, дека, кога би имале вера само колку едно синапово зрнце, би можеле да и речете на оваа планина: ,Премести се одовде таму!‘ - и таа ќе се премести. И ништо не би ви било неможно.“

²¹ („Овој вид демон може да се изгони само ако претходно сте биле на молитва и пост.“)^[a]

Исус вторпат ја навестува Својата смрт

(Мк. 9:30-32; Лк. 9:43б-45) ²² Еден ден, кога учениците се беа вратиле во Галилеја, Исус им рече: „Наскоро Јас, Синот Човечки, ќе бидам предаден во рацете на луѓето. ²³ Тие ќе Ме убијат, но на третиот ден ќе воскреснам.“ Ова многу ги ожалости учениците.

Исус плаќа данок за храмот

²⁴ Кога дојдоа во градот Кафарнаум, на Петар му пријдоа наплатувачите на данок за храмот и му рекоа: „Ќе плати ли вашиот Учител данок за храмот?“ ²⁵ „Секако!“ - им одговори Петар. А кога Петар се врати дома, Исус го пресретна и го праша: „Што мислиш, Симоне, од кого наплатуваат данок земните цареви: од сопствените синови или од туѓите?“ ²⁶ „Од туѓите!“ - одговори Петар. Тогаш Исус му рече: „Значи, синовите се ослободени од плаќање. ²⁷ Но, за да не ги соблазниме, појди до морето, фрли јадица и отвори и ја устата на првата риба што ќе ја фатиш; во неа ќе најдеш една пара^[b] што ќе биде доволна да платиш данок и за Мене и за себе.“