Фарисеите приговараат за саботата

(Мк. 3:1-6; Лк. 6:6-11) 12 Набргу потоа, во еден саботен ден, Исус минуваше преку нивите насадени со пченка. Неговите ученици беа гладни и почнаа да кинат клавчиња и да јадат. ² Кога го забележаа тоа фарисеите, Му рекоа на Исус: „Гледај, Твоите ученици го прават тоа што не е дозволено да се прави во сабота!“ ³ А Исус им одговори: „Зар не сте читале што направија Давид и неговите луѓе кога огладнеа? ⁴ Тогаш тој влезе во Божјиот Дом и тој и неговите луѓе јадеа од посветениот^[a] леб од кој никој не смееше да јаде, со исклучок на свештениците? ⁵ Или, пак, зар не сте читале во Мојсеевиот Закон^[b] дека и самите свештеници кои се на должност во храмот во саботните денови, работат, значи ја прекршуваат саботата, па сепак не ги сметате за виновни? ⁶ Но Јас ви велам: пред вас е Оној што е поголем од храмот! ⁷ Да бевте разбрале што значат Божјите зборови:

,Од вас сакам да покажувате милост,

а не да Ми принесувате жртви^[c]‘,

немаше да ги осудувате овие невини луѓе.

⁸ Зашто Јас, Синот Човечки, сум Господар и на саботата.“

Исус исцелува во сабота

(Мк. 3:1-6; Лк. 6:6-11) ⁹ Заминувајќи си оттаму, Исус влезе во нивната синагога^[d], ¹⁰ каде што виде и еден човек со парализирана рака. Со намера да Го обвинат, фарисеите Го прашаа Исуса: „Смее ли да се исцелува во сабота?“ ¹¹ А Тој им одговори: „ Ако некој од вас има само една овца и таа му падне в јама во саботен ден, нема ли да посегне и да ја извади? ¹² А колку поскапоцен од овца е човекот! Според тоа, да се прави добро во сабота е во целосна согласност со Божјиот Закон.“ ¹³ Тогаш му се обрати на човекот: „Испружи си ја раката!“ Тој ја испружи заболената рака и таа му стана здрава како и другата. ¹⁴ А фарисеите излегоа и почнаа да подготвуваат заговор да Го убијат Исуса.

Карактерот на Божјиот Избраник

(Мк. 3:7; Евр. 4:13; Ис. 42:1-4) ¹⁵ Кога дозна за тоа, Исус си замина оттаму, следен од толпа народ. Тој ги исцелуваше сите болни меѓу нив, ¹⁶ но не им дозволуваше да шират гласови за Него. ¹⁷ Со тоа се исполнуваше она што го навести Бог преку пророкот Исаија:

¹⁸ „Еве Го Мојот избран слуга, Мојот Љубимец,

задоволството на Мојата душа!

Нему ќе Му го дадам Мојот Дух,

Тој ќе им ја објави Мојата правда на народите.

¹⁹ Нема да се расправа, ниту пак ќе вика -

гласот нема да му одекнува по улиците.

²⁰ Нема да дотолчува ранета душа, што е како скршена трска,

нема да ја угасне и најмалата надеж,

макар таа да е како фитил што тлее,

се додека правдата не победи.

²¹ А сите народи ќе ја положат својата надеж

во Неговото име^[e].“

Исуса Го обвинуваат дека е Ѓавол

(Мк. 3:20-30; Лк. 11:14-23; 12:10) ²² Тогаш доведоа кај Исус еден слеп и нем човек, кој беше обземен од демонски духови, и Тој го исцели, така што немиот прозборува и прогледа. ²³ Целиот народ беше вчудовиден и се прашуваше: „Да не е овој Месијата, Синот Давидов^[f]?“ ²⁴ Кога фарисеите разбраа за тоа, рекоа: „Тој изгонува демони бидејќи демонскиот поглавар Баалзибул^[g] е во Него!“ ²⁵ Знаејќи ги нивните мисли, Исус им рече: „Ниедно царство не може да се одржи доколку во него има внатрешни раздори; и ниеден град или дом во кој има неслога не може да опстане. ²⁶ Ако Сатаната го изгонува Сатаната, тогаш тој настапува против самиот себе; како може, тогаш, да му се одржува царството? ²⁷ Ако Јас изгонувам демони со помош на Баалзибул, тогаш, кажете ми, со чија помош вашите следбеници ги изгонуваат демоните? Затоа, тие ќе ви судат! ²⁸ Ако, пак, Јас изгонувам демони со помош на Божјиот Дух, тогаш тоа е знак дека Божјото царство ви пристигнало!

²⁹ Може ли некој да му упадне во куќата на силен човек и да му го ограби имотот, ако најпрво не го врзе силниот човек, за потоа да може да му ја ограби куќата?

³⁰ Кој не е со Мене, против Мене е; кој со Мене не собира - тој растура!

³¹ Ви велам: на луѓето ќе им биде простен секој грев и секоја навреда, но ако Го навредат Светиот Дух нема да им биде простено. ³² И навредувањето против Мене, Синот Човечки ќе се прости, но навредувањето против Светиот Дух нема да се прости ни на овој свет ни на идниот.“

Дрвото се познава по плодот

(Лк. 6:43-45) ³³ „Вие добро знаете дека питомото дрво раѓа питом плод, а дивото дрво раѓа див плод, зашто дрвото се распознава според плодот. ³⁴ Змиски рожби! Како може од вас да произлезат благородни зборови, кога сте зли!? Устата го зборува тоа што човек го има во срцето! ³⁵ Благороден човек изговара благородни зборови, бидејќи срцето му е благородна ризница, а лошиот човек изговара лоши зборови, бидејќи срцето му е зла ризница. ³⁶ Ве предупредувам дека за секој непромислен збор што ќе го изговорат луѓето, ќе одговараат на Судниот ден! ³⁷ Твоите сопствени зборови или ќе те оправдаат, или ќе те осудат.“

Фарисеите бараат чудотворен знак

(Мк. 8:11-12; Лк. 11:29-32) ³⁸ Тогаш некои вероучители и некои фарисеи^[h] Му рекоа на Исус: „Учителе, сакаме од Тебе да видиме некој чудотворен знак!“ ³⁹ А Исус им одговори: „Само грешните и безбожни луѓе бараат чудотворен знак, но ним нема да им биде даден никаков друг знак, освен знакот на пророкот Јона: ⁴⁰ како што Јона беше во утробата на китот три дни и три ноќи, така и Јас, Синот Човечки, ќе минам три дни и три ноќи во срцето на Земјата. ⁴¹ На Судниот ден, жителите на градот Нинева ќе станат и ќе ја осудат оваа генерација, зашто во тоа време кога Јона им проповедаше, тие се покајаа. А еве, пред вас стои Некој што е многу поголем од Јона - а кај вас нема покајание! ⁴² И кралицата од Шеба^[i] ќе стане на Судниот ден и ќе ја осуди оваа генерација, зашто таа дојде од далечна земја за да ја чуе мудроста на Соломон. А еве, пред вас стои Некој што е многу поголем од Соломон, а вие не Го слушате!“

⁴³ „Кога еден зол дух ќе излезе од човекот, тој снови по запустени места во потрага по спокојство, кое не го наоѓа; ⁴⁴ тогаш, ќе си рече: ,Да си се вратам јас во моето претходно живеалиште!‘ При враќањето забележува дека местото е празно, чисто и уредно; ⁴⁵ па оди и доведува уште седум духови, полоши од себе, со кои се враќа и се населува таму, така што сега состојбата на човекот му е уште полоша од претходната! Тоа ќе и се случи и на оваа зла генерација!“

Вистинските роднини на Исус

(Мк. 3:31-35; Лк. 8:19-21) ⁴⁶ Исус се уште му говореше на народот, кога пристигнаа мајка Му и Неговите браќа. Тие чекаа надвор и сакаа да разговараат со Него. ⁴⁷ Тогаш некој Му рече на Исус: „Ене ги надвор мајка ти и Твоите браќа и сакаат да разговараат со Тебе.“ ⁴⁸ А Исус му одговори на оној што му го кажа тоа: „Која ми е мајка и кои ми се браќа?“ ⁴⁹ Па, покажувајќи со раката кон Своите ученици, рече: ⁵⁰ „Овие ми се и мајка и браќа! Секој што ја извршува волјата на Мојот небесен Татко ми е и брат и сестра и мајка.“