ПРВОТО МИСИОНЕРСКО ПАТУВАЊЕ НА ПАВЛЕ

13 Меѓу пророците и учителите во антиохиската^[a] црква беа и Барнаба, Симон наречен ,Црнец‘^[b], Луцие од Кирена, Менахем, кој беше израснал со царот^[c] Ирод, и Савле. ² Еден ден, додека Му служеа на Господ и постеа, Светиот Дух им рече: „Одвојте ми ги Барнаба и Савле за една посебна задача што сакам да им ја доверам!“ ³ Откако постеа и се молеа, нивните соработници ги положија рацете врз нив и ги испратија.

1) Мисија во Кипар

⁴ Савле и Барнаба, испратени од Светиот Дух, слегоа во пристаништето Селевкија, а оттаму отпловија за островот Кипар. ⁵ Таму, во градот Саламис^[d], одеа по еврејските синагоги и ја проповедаа Божјата порака. Со нив, како помошник, беше и Јован, со прекар Марко.

⁶ Го поминаа целиот остров, се до гратчето Пафос. Таму сретнаа еден човек по име Бар-Исус^[e]. Тој се занимаваше со магии и лажно им се претставуваше на Евреите како Божји пророк. ⁷ Од друга страна, тој му беше пријател на Сергиј Павле, управник на островот. Управникот беше разумен човек, па ги покани Барнаба и Савле, сакајќи од нив да ја слушне Божјата порака. ⁸ Маѓепсникот Елимас (така го викаа на грчки), им се противстави, настојувајќи да го спречи управникот да стане христијанин. ⁹ Тогаш Савле, познат и како Павле, се исполни со Светиот Дух, го погледна маѓепсникот в очи ¹⁰ и му рече: „Човеку, ти си полн со измами и лукавства! Ѓаволски син си, непријател на се што е праведно! Нема ли да престанеш да лажеш и да тврдиш дека твоите лаги се вистинските патишта Господови!? ¹¹ Еве, сега раката Господова ќе те казни: ќе ослепиш и извесно време нема да гледаш!“

Маѓепсникот веднаш ослепе и талкаше наоколу, молејќи се некој да го фати за рака и да го води. ¹² Кога управникот виде што се случи, поверува, а она што го научи за Господ му остави силен впечаток.

2) Апостол Павле проповеда во писидиска Антиохија

¹³ Потоа Павле и неговите придружници отпловија од Пафос и дојдоа во пристаништето Перга, во областа Памфилија^[f]. Јован се оддели од нив и се врати во Ерусалим. ¹⁴ Барнаба и Павле заминаа од Перга и дојдоа во Антиохија^[g], град во областа Писидија.

¹⁵ Откако заврши вообичаеното читање од Мојсеевите книги и од Книгите на пророците, водачите на синагогата ги поканија: „Браќа, ако имате некаква порака за народот, излезете и зборувајте!“

¹⁶ Тогаш Павле стана, ја подигна раката за да престанат да зборуваат, па рече:

„Луѓе, Израелци и сите вие што имате страхопочит спрема Бог, слушнете! ¹⁷ Израелскиот Бог ги одбра нашите предци и го издигна нашиот народ во времето кога беше во Египет, и победоносно го изведе оттаму. ¹⁸ Речиси четириесет години се грижеше^[h] за нив во пустината. ¹⁹ Уништи седум народи во Канаанската земја и нивната земја им ја даде на Израелците. ²⁰ Тоа траеше околу четиристотини и педесет години. Потоа со Израелците управуваа судии, се до времето на пророкот Самоил. ²¹ Тогаш народот побара од Бог да му постави цар и Бог му го посочи Саул, синот на Киш, од племето на Бинјамин. Тој владееше четириесет години. ²² Потоа Бог го отстрани Саул и го издигна за цар Давид, за кого со благонаклоност рече: ,Давид, синот на Јишај, е човек по волја на Моето срце. Тој ќе исполни се што ќе побарам од него^[i]!‘

²³ Исполнувајќи го Своето ветување, Бог му издигна Спасител на израелскиот народ. Тоа е Исус. ²⁴ Пред да се појави Исус, Јован Крстител на Израелците им проповедаше да се вратат кон Бог и да се крстат. ²⁵ Кога Јован ја завршуваше својата мисија им рече на луѓето: ,Немојте да мислите дека јас сум Месијата, зашто не сум! Но Тој доаѓа веднаш по мене, и јас не сум достоен ни сандалите на нозете да Му ги одврзам^[j]!‘

²⁶ Луѓе, браќа, потомци на Авраам и сите вие што имате страхопочит спрема Бог, оваа порака за спасение е испратена до сите нас! ²⁷ Жителите на Ерусалим и нивните водачи не сфатија Кој е Исус, иако секоја сабота читаат од Книгите на пророците. Осудувајќи Го на смрт, тие го исполнија она што го претскажаа пророците. ²⁸ Иако не Му најдоа никаква вина за да Го осудат на смрт, тие инсистираа кај Пилат Исус да биде погубен.

²⁹ Откако преку нив се исполнија сите пророштва поврзани со смртта на Месијата, тие Го симнаа од крстот и Го положија во гробница. ³⁰ Но Бог Го воскресна од мртвите! ³¹ Потоа, со денови им се појавуваше на оние што дојдоа со Него од Галилеја во Ерусалим. Сега тие се Негови сведоци пред израелскиот народ.

³² Барнаба и јас сме сега дојдени да ви пренесеме Радосна вест: ветувањето што Бог им го беше дал на нашите предци ³³ го исполни пред нас, нивните деца, кога Го воскресна Исуса! Имено, во вториот псалм Бог вели во врска со Исус:

,Ти си Мојот Син,

денес станав Твој Татко^[k].‘

³⁴ Понатаму, Бог вети дека ќе Го воскресне Исуса од мртвите и дека никогаш повеќе нема да умре. Тоа е запишано со следниве зборови:

,Тебе ќе ти го дадам

светиот благослов што му го ветив на Давид^[l].‘

³⁵ Во еден друг псалм, појаснува:

,Ти нема да дозволиш

Твојот Светец да скапува во гробот^[m].‘

³⁶ Ова ветување не се однесуваше на Давид, зашто Тој, откако ја изврши Божјата мисија меѓу своите современици, почина и беше прибран кај своите предци, а неговото тело се распадна. ³⁷ Ова се однесуваше на некој друг, на Оној Кого Бог Го воскресна, на Исус. Тој не остана во гробот, Неговото тело не се распадна.

³⁸ Затоа, браќа мои, Радосната вест гласи дека само преку Исус може да ви се простат гревовите! Тој може да го стори она што не е можно да се постигне со придржување кон Мојсеевиот Закон. ³⁹ На секој што верува во Него, ќе му се прости вината, ќе биде оправдан пред Бог! Ова е нешто што не можеше да се добие преку придржување кон Мојсеевиот Закон. ⁴⁰ Затоа внимавајте да не ве снајде она што е претскажано од пророците:

⁴¹ ,Гледајте, вие подбивачи!

Стаписајте се и изгинете,

зашто она што го правам во вашите дни,

немаше да го верувате

ако некој ви го раскажуваше^[n]!‘“

⁴² На излегување, луѓето ги молеа и идната сабота да им проповедаат за ова.^{[o] 43} Кога се разотидоа, многу Евреи и прозелити тргнаа по Павле и Барнаба, кои им зборуваа и ги охрабруваа да Му останат верни на Бог, чија благонаклоност се излеа над нив.

Павле се свртува кон неевреите

⁴⁴ Следната сабота речиси целиот град се собра да ја слуша пораката Господова. ⁴⁵ Кога еврејските челници видоа колку многу народ се насобра, се исполнија со завист. Почнаа да го навредуваат Павле и да му се противат на се што ќе речеше.

⁴⁶ Но Павле и Барнаба, решително и смело им рекоа: „Нормално беше Божјото Слово да ви се проповеда прво вам, на Евреите. Но вие го одбивате и покажувате дека не сте достојни за вечен живот; затоа сега ние се свртуваме кон другите народи. ⁴⁷ Самиот Господ вака ни нареди:

,Ве поставувам да им бидете светлина на нееврејските народи,

да го однесете спасението до краевите на Земјата^[p]!‘“

⁴⁸ Слушајќи го ова, луѓето од нееврејско потекло се радуваа и Му благодареа на Господ за она што го слушаа. Тогаш сите што беа предодредени за вечен живот, поверуваа. ⁴⁹ Така пораката Господова се ширеше низ целата област.

⁵⁰ Тогаш еврејските челници ги подбуцнаа поистакнатите религиозни жени и градските водачи, кои се кренаа против Павле и Барнаба и ги истераа од нивната област. ⁵¹ Павле и Барнаба ја истресоа правта од стапалата^[q] и отидоа во градот Иконија, ⁵² а христијаните беа полни со радост и со Светиот Дух.