Font Size
Јован 18
Macedonian New Testament
Јован 18
Macedonian New Testament
Апсењето на Исус
(Матеј 26:47-56; Марко 14:43-50; Лука 22:47-53) 18 Откако заврши со молитвата, Исус отиде со Своите ученици од другата страна на сезонскиот поток Кидрон, каде што имаше една овошна градина. Тој и Неговите ученици влегоа во неа.
2 А предавникот Јуда го знаеше тоа место, зашто Исус и Неговите ученици често се собираа таму. 3 Тогаш дојде и Јуда, предводејќи еден одред[a] војници и гардисти на храмот, испратени од свештеничките поглавари и од фарисеите. Тие беа вооружени, а носеа и факли и фенери.
4 Иако знаеше што се мора да Му се случи, Исус излезе и ги праша: „Кого барате?“
5 Тие Му одговорија: „Исусa од Назарет!“
„Јас сум Тој“ - им рече Исус. Таму, со групата, стоеше и предавникот Јуда. 6 Кога Исус им рече, „Јас сум Тој“ - тие се повлекоа и испопаѓаа по земјата.
7 Тогаш Исус повторно ги праша: „Кого барате?“
„Исусa од Назарет“ - повторија тие.
8 Исус им одговори: „Ви реков дека Јас сум Тој. Штом Мене Ме барате, пуштете ги овие луѓе да си одат!“ 9 Тој го направи ова за да се исполнат зборовите што ги рече: „Не загубив ниту еден од оние што Ми ги даде[b].“
10 Тогаш Симон Петар, кој имаше меч, го извлече и го удри слугата на Првосвештеникот, отсекувајќи му го десното уво. Името на слугата му беше Малхус. 11 Исус му заповеда на Петар: „Врати го мечот во канијата! Зар да не ја испијам чашата[c] што Ми ја даде Таткото?“
12 Тогаш римскиот заповедник[d], со својот одред и со гардистите на храмот, Го уапси Исуса. 13 Го врзаа и Го одведоа најнапред кај Анан[e], кој му беше дедо[f] на Кајафа, Првосвештеникот за таа година. 14 Тоа беше истиот оној Кајафа што ги посоветува Евреите дека е подобро еден човек да умре за народот[g].
15 Симон Петар и еден друг ученик одеа по Исус. Тој ученик се познаваше со Првосвештеникот, па влезе заедно со Исус во дворот на Првосвештеникот, 16 а Петар остана надвор, пред влезот. Тогаш другиот ученик, кој се познаваше со Првосвештеникот, излезе и откако зборуваше со вратарката, го внесе и Петар внатре.
17 А вратарката му рече на Петар: „Да не си и ти еден од учениците на Овој човек?“ „Не сум!“ - и одговори тој.
18 Беше студено, па слугите и гардистите стоеја околу огнот што го запалија и се грееја. И Петар дојде кај нив, за да се стопли.
Сослушувањето кај Првосвештеникот
(Матеј 26:59-66; Марко 14:55-64; Лука 22:66-71) 19 Во меѓувреме, Првосвештеникот Го испрашуваше Исуса за Неговите ученици и за Неговото учење.
20 „Јас отворено му зборував на светот“ - му одговори Исус. „Секогаш поучував во синагога или во храмот, каде што сите Евреи се собираат. Ништо не сум зборувал во тајност. 21 Зошто ме прашуваш Мене, што сум им зборувал? Прашај ги оние што Ме слушаа! Тие знаат што зборував!“
22 Штом го рече тоа, еден од гардистите, кој стоеше во близина, Му удри шлаканица на Исус, велејќи: „Така ли се одговара на Првосвештеник!?“
23 Исус му одговори: „Ако реков нешто лошо, кажи што е тоа, а ако ја кажав вистината, зошто Ме удираш?“ 24 Тогаш Анан Го испрати Исуса врзан кај Првосвештеникот Кајафа.
Петар повторно се откажува од Исус
(Матеј 26:71-75; Марко 14:69-72; Лука 22:58-62) 25 Додека Симон Петар се уште стоеше таму и се грееше, некој го праша: „Да не си и ти еден од учениците на Оној човек?“ Петар вторпат одрече, велејќи: „Не сум!“
26 Еден од слугите на Првосвештеникот, кој му беше роднина на Малхус, на кого Петар му го отсече увото, рече: „Зар не те видов и тебе во градината со Оној човек?“ 27 Петар третпат одрече и во тој момент запеа петел.
Исус на суд пред Пилат
(Матеј 27:1-2, 11-14; Марко 15:1-5; Лука 23:1-5) 28 Беше рано наутро кога Го одведоа Исуса откај Кајафа до палатата на гувернерот[h]. Евреите не влегоа во палатата, зашто секаква близина со неевреи би ги опоганила, и тие не би можеле да ја јадат Пасхалната вечера. 29 Пилат излезе кај нив и ги праша: „Какво обвинение поднесувате против Овој човек?“
30 Тие му одговорија: „Да не беше Овој човек злосторник, зар ќе ти го доведовме!?“
31 Но Пилат им рече: „Земете Го и судете Му според вашиот Закон!“ „Нам не ни е дозволено да извршуваме смртна пресуда над никого“ - му рекоа Евреите. 32 Така започна да се исполнува она што го рече Исус за начинот[i] на кој Тој ќе умре.
33 Тогаш Пилат се врати во палатата, Го повика Исуса, и Го праша: „Ти ли си царот на Евреите?“ 34 Исус одговори: „Од тебе ли потекнува ова прашање, или други ти кажувале за Мене?“
35 „Зар сум јас Евреин?“ - одговори Пилат. „Твојот народ и свештеничките поглавари Те предадоа кај мене. Што си сторил?“
36 Исус одговори: „Моето царство не е од овој свет. Да беше Моето царство од овој свет, Моите следбеници ќе се бореа да не им паднам во рацете на еврејските верски водачи. Не, Моето царство не е одовде.“
37 Тогаш Пилат Му рече: „Значи, сепак Ти си цар!?“ „Ти рече дека сум цар“ - одговори Исус. „Јас се родив и дојдов на светот за да бидам сведок за вистината. Секој што ја сака вистината, ќе познае дека ја зборувам вистината и ќе Ме слуша.“
38 Пилат Го праша Исуса: „Што е тоа вистина?“ Штом го рече тоа, повторно излезе кај Евреите и им рече: „Јас не наоѓам никаква вина кај Него. 39 Но, кај вас постои обичај секоја година да барате да ви ослободам по еден затвореник за време на Пасхата. Сакате ли да ви Го ослободам царот на Евреите?“
40 Тие му одговорија со викотница: „Не Него, туку Бараба!“ А Бараба[j] беше бунтовник и убиец, кој се наоѓаше в затвор.
Footnotes
- Јован 18:3 Римска кохорта - една десетина од легија, околу шестотини луѓе на број, но често пати и помалобројна.
- Јован 18:9 Види 6:39 и 17:1.
- Јован 18:11 Во овој контекст, а и на други места „испивањето на чашата“ значи да се пострада.
- Јован 18:12 Трибун - командант на одред од 1000 војници.
- Јован 18:13 Или: Анас, односно Ана.
- Јован 18:13 Татко на сопругата на Кајафа.
- Јован 18:14 Види 11:49-52.
- Јован 18:28 Римски претор - гувернер на римска провинција кој истовремено служел и како судија.
- Јован 18:32 Види 3:14, 8:28, 12:33. Римјаните распнувале на крст, а на Евреите не им било дозволено да распнуваат.
- Јован 18:40 Бараба бил Евреин, осуден за убиства и бунт против римската власт.
John 18
New International Version
John 18
New International Version
Jesus Arrested(A)
18 When he had finished praying, Jesus left with his disciples and crossed the Kidron Valley.(B) On the other side there was a garden,(C) and he and his disciples went into it.(D)
2 Now Judas, who betrayed him, knew the place, because Jesus had often met there with his disciples.(E) 3 So Judas came to the garden, guiding(F) a detachment of soldiers and some officials from the chief priests and the Pharisees.(G) They were carrying torches, lanterns and weapons.
4 Jesus, knowing all that was going to happen to him,(H) went out and asked them, “Who is it you want?”(I)
5 “Jesus of Nazareth,”(J) they replied.
“I am he,” Jesus said. (And Judas the traitor was standing there with them.) 6 When Jesus said, “I am he,” they drew back and fell to the ground.
7 Again he asked them, “Who is it you want?”(K)
“Jesus of Nazareth,” they said.
8 Jesus answered, “I told you that I am he. If you are looking for me, then let these men go.” 9 This happened so that the words he had spoken would be fulfilled: “I have not lost one of those you gave me.”[a](L)
10 Then Simon Peter, who had a sword, drew it and struck the high priest’s servant, cutting off his right ear. (The servant’s name was Malchus.)
11 Jesus commanded Peter, “Put your sword away! Shall I not drink the cup(M) the Father has given me?”
12 Then the detachment of soldiers with its commander and the Jewish officials(N) arrested Jesus. They bound him 13 and brought him first to Annas, who was the father-in-law of Caiaphas,(O) the high priest that year. 14 Caiaphas was the one who had advised the Jewish leaders that it would be good if one man died for the people.(P)
Peter’s First Denial(Q)
15 Simon Peter and another disciple were following Jesus. Because this disciple was known to the high priest,(R) he went with Jesus into the high priest’s courtyard,(S) 16 but Peter had to wait outside at the door. The other disciple, who was known to the high priest, came back, spoke to the servant girl on duty there and brought Peter in.
17 “You aren’t one of this man’s disciples too, are you?” she asked Peter.
He replied, “I am not.”(T)
18 It was cold, and the servants and officials stood around a fire(U) they had made to keep warm. Peter also was standing with them, warming himself.(V)
The High Priest Questions Jesus(W)
19 Meanwhile, the high priest questioned Jesus about his disciples and his teaching.
20 “I have spoken openly to the world,” Jesus replied. “I always taught in synagogues(X) or at the temple,(Y) where all the Jews come together. I said nothing in secret.(Z) 21 Why question me? Ask those who heard me. Surely they know what I said.”
22 When Jesus said this, one of the officials(AA) nearby slapped him in the face.(AB) “Is this the way you answer the high priest?” he demanded.
23 “If I said something wrong,” Jesus replied, “testify as to what is wrong. But if I spoke the truth, why did you strike me?”(AC) 24 Then Annas sent him bound to Caiaphas(AD) the high priest.
Peter’s Second and Third Denials(AE)
25 Meanwhile, Simon Peter was still standing there warming himself.(AF) So they asked him, “You aren’t one of his disciples too, are you?”
He denied it, saying, “I am not.”(AG)
26 One of the high priest’s servants, a relative of the man whose ear Peter had cut off,(AH) challenged him, “Didn’t I see you with him in the garden?”(AI) 27 Again Peter denied it, and at that moment a rooster began to crow.(AJ)
Jesus Before Pilate(AK)
28 Then the Jewish leaders took Jesus from Caiaphas to the palace of the Roman governor.(AL) By now it was early morning, and to avoid ceremonial uncleanness they did not enter the palace,(AM) because they wanted to be able to eat the Passover.(AN) 29 So Pilate came out to them and asked, “What charges are you bringing against this man?”
30 “If he were not a criminal,” they replied, “we would not have handed him over to you.”
31 Pilate said, “Take him yourselves and judge him by your own law.”
“But we have no right to execute anyone,” they objected. 32 This took place to fulfill what Jesus had said about the kind of death he was going to die.(AO)
33 Pilate then went back inside the palace,(AP) summoned Jesus and asked him, “Are you the king of the Jews?”(AQ)
34 “Is that your own idea,” Jesus asked, “or did others talk to you about me?”
35 “Am I a Jew?” Pilate replied. “Your own people and chief priests handed you over to me. What is it you have done?”
36 Jesus said, “My kingdom(AR) is not of this world. If it were, my servants would fight to prevent my arrest by the Jewish leaders.(AS) But now my kingdom is from another place.”(AT)
37 “You are a king, then!” said Pilate.
Jesus answered, “You say that I am a king. In fact, the reason I was born and came into the world is to testify to the truth.(AU) Everyone on the side of truth listens to me.”(AV)
38 “What is truth?” retorted Pilate. With this he went out again to the Jews gathered there and said, “I find no basis for a charge against him.(AW) 39 But it is your custom for me to release to you one prisoner at the time of the Passover. Do you want me to release ‘the king of the Jews’?”
40 They shouted back, “No, not him! Give us Barabbas!” Now Barabbas had taken part in an uprising.(AX)
Footnotes
- John 18:9 John 6:39
Macedonian New Testament (MNT)
Copyright 1999 by HBC Radosna Vest
New International Version (NIV) 
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.