Add parallel Print Page Options

Silutan sang Dios ang Lebanon kag ang Bashan

11 Kamo nga mga pumuluyo sang Lebanon, buksi ninyo ang mga puwertahan sang inyo mga banwa agod makasulod ang kalayo nga magasunog sang inyo mga kahoy nga sedro. Kag subong nga nagkalapierdi ang matahom kag madabong nga mga kahoy nga sedro, magakalapierdi man ang mga kahoy nga sipres kag ang mga kahoy nga terebinto sang Bashan.[a] Nagahibi ang mga manugbantay sang karnero kay nagkalapierdi ang ila matambok nga mga palahalban. Nagangurob ang mga leon[b] kay nagkalapierdi ang kagulangan sa Jordan nga ila ginaestaran.

Ang Duha ka Manugbantay sang Karnero

Amo ini ang ginsiling sang Ginoo nga akon Dios:

“Tatapa ang ilihawon nga mga karnero.[c] Ang mga nagabakal kag nagaihaw sa ila wala ginasiluti. Ang mga nagabaligya sa ila nagasiling, ‘Dalayawon ang Ginoo! Manggaranon na ako!’ Bisan ang ila mga manugbantay wala naluoy sa ila.

Tatapa ang akon katawhan kay ako, ang Ginoo, nagasiling nga indi ko na pagkaluoyan ang mga tawo sa kalibutan. [d] Ako mismo ang magtulod sa kada tawo nga magpasakop sa iya isigkatawo kag sa iya hari. Kag ini sila nga nagagahom sa iban magadala sang kalaglagan sa kalibutan, kag indi ko pagluwason ang mga tawo sa ila mga kamot.”

Gani gintatap ko ang mga karnero nga ilihawon sang mga negosyante sang mga karnero.[e] Nagkuha ako sang duha ka baston; ang isa gintawag ko nga Kaayo[f] kag ang isa gintawag ko nga Paghiusa.

Ginpahalin ko ang tatlo ka manugbantay sang karnero sa sulod sang isa ka bulan. Kay naubusan ako sang pasensya sa ila,[g] kag sila mismo akig sa akon. Dayon nagsiling ako sa mga karnero, “Indi na ako ang inyo manugbantay. Pabay-i nga mapatay ang daw mapatay na sa inyo, kag pabay-i nga malaglag ang daw malaglag na sa inyo. Kag ang nabilin pabay-i nga magkan-anay sang unod sang isa kag isa.”

10 Dayon ginkuha ko ang baston nga ginatawag Kaayo kag ginbali ko ini bilang simbolo nga gindula sang Ginoo ang iya kasugtanan sa tanan nga katawhan. 11 Gani sa sina nga adlaw gindula ang ina nga kasugtanan. Kag ang mga negosyante sang mga karnero[h] nga nagatan-aw sa akon nakahibalo nga may mensahi ang Ginoo paagi sa sining akon ginhimo. 12 Ginsilingan ko sila, “Kon sa hunahuna ninyo dapat ako suhulan, ihatag ninyo ang akon suhol. Pero kon indi, sa inyo na lang ina.” Gani ginbayaran nila ako sang 30 ka bilog nga pilak bilang akon suhol. 13 Nagsiling ang Ginoo sa akon, “Ipilak ang ina nga kuwarta sa talaguan sang kuwarta[i] sa templo.” Gani ginkuha ko ang 30 ka bilog nga pilak, nga sa hunahuna nila hustuhan ini nga suhol para sa akon, kag ginpilak ko ini sa talaguan sang kuwarta sa templo sang Ginoo. 14 Dayon ginbali ko ang ikaduha nga baston nga ginatawag Paghiusa bilang simbolo nga nautod ang maayo nga relasyon sang Juda kag Israel.

15 Nagsiling liwat ang Ginoo sa akon, “Magpakuno-kuno ka nga isa ikaw ka manugbantay sang karnero nga wala sing pulos. 16 Kay may ibutang ako nga pangulo sa duta sang Israel nga pareho sa isa ka manugbantay sang karnero nga wala sing pulos: indi niya pagbuligan ang mga karnero nga daw mapatay na,[j] ukon pangitaon ang mga nagtalang,[k] ukon bulungon ang mga pilason, ukon pahalbon ang mga maniwang.[l] Pero kaunon niya ang karne sang matambok nga karnero kag hukason ang mga kuko sini agod siputon. 17 Kaluluoy inang manugbantay sang karnero nga wala sing pulos. Ginapabay-an lang niya ang mga karnero! Labuon sang espada ang iya kamot kag tuslukon sang espada ang iya tuo nga mata, kag indi na gid mapuslan ang iya kamot kag indi na gid makakita ang iya tuo nga mata.”

Footnotes

  1. 11:2 Ang mga kahoy diri nagarepresentar sang gamhanan nga mga nasyon ukon sang mga hari sini.
  2. 11:3 mga manugbantay sang karnero… mga leon: siguro ang buot silingon, mga pangulo sang Israel.
  3. 11:4 mga karnero: buot silingon, ang mga Israelinhon.
  4. 11:6 kalibutan: ukon, duta sang Israel.
  5. 11:7 sang… karnero: Amo ini sa Septuagint. Sa Hebreo, labi na gid ang pigaw nga mga karnero.
  6. 11:7 Kaayo: ukon, Katahom.
  7. 11:8 sa ila: ukon, sa mga karnero.
  8. 11:11 mga negosyante sang mga karnero: Amo ini sa Septuagint. Sa Hebreo, pigaw nga mga karnero.
  9. 11:13 talaguan sang kuwarta: Amo ini sa Syriac. Sa Hebreo, manughimo sang kolon. Amo man sa 13b.
  10. 11:16 daw mapatay na: ukon, nadula.
  11. 11:16 nagtalang: Pareho sini sa Septuagint kag sa Latin Vulgate. Sa Hebreo, bataon.
  12. 11:16 maniwang: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini.

11 Open your doors, Lebanon,(A)
    so that fire(B) may devour your cedars!
Wail, you juniper, for the cedar has fallen;
    the stately trees are ruined!
Wail, oaks(C) of Bashan;
    the dense forest(D) has been cut down!(E)
Listen to the wail of the shepherds;
    their rich pastures are destroyed!
Listen to the roar of the lions;(F)
    the lush thicket of the Jordan is ruined!(G)

Two Shepherds

This is what the Lord my God says: “Shepherd the flock marked for slaughter.(H) Their buyers slaughter them and go unpunished. Those who sell them say, ‘Praise the Lord, I am rich!’ Their own shepherds do not spare them.(I) For I will no longer have pity on the people of the land,” declares the Lord. “I will give everyone into the hands of their neighbors(J) and their king. They will devastate the land, and I will not rescue anyone from their hands.”(K)

So I shepherded the flock marked for slaughter,(L) particularly the oppressed of the flock. Then I took two staffs and called one Favor and the other Union, and I shepherded the flock. In one month I got rid of the three shepherds.

The flock detested(M) me, and I grew weary of them and said, “I will not be your shepherd. Let the dying die, and the perishing perish.(N) Let those who are left eat(O) one another’s flesh.”

10 Then I took my staff called Favor(P) and broke it, revoking(Q) the covenant I had made with all the nations. 11 It was revoked on that day, and so the oppressed of the flock who were watching me knew it was the word of the Lord.

12 I told them, “If you think it best, give me my pay; but if not, keep it.” So they paid me thirty pieces of silver.(R)

13 And the Lord said to me, “Throw it to the potter”—the handsome price at which they valued me! So I took the thirty pieces of silver(S) and threw them to the potter at the house of the Lord.(T)

14 Then I broke my second staff called Union, breaking the family bond between Judah and Israel.

15 Then the Lord said to me, “Take again the equipment of a foolish shepherd. 16 For I am going to raise up a shepherd over the land who will not care for the lost, or seek the young, or heal the injured, or feed the healthy, but will eat the meat of the choice sheep, tearing off their hooves.

17 “Woe to the worthless shepherd,(U)
    who deserts the flock!
May the sword strike his arm(V) and his right eye!
    May his arm be completely withered,
    his right eye totally blinded!”(W)