10 Salomo siene Sprijche: en weisa Sän moakt sien Foda froo; oba en noarischa Sän es siene Mutta äa Trua.

Beeset Rikjdom feschleit nuscht; oba Jerajchtijchkjeit deit fomm Doot rade.

Dee Herr Gott woat nijch erlaube daut dee Jerjachte äare Seel saul hungrich senne, oba Hee schift dee beese äa Felange wajch.

Soona dee met ne fule Haunt schauft woat Oam; oba soona dee schwoa oabeide deit kjrijcht Hab en Goot.

Wäa emm Somma toop saumelt es en kluaka Sän; wäa wäarent dän Eifst schlapt brinjt Schaund.

En Säajen es opp däm Jerajchta sien Kopp; oba ommenschlijchet bedakjt dee Beese äa Mul.

Daut Behoole fonn dee Jerajchte es jesäajent; oba dee Beese äa Nome woat fefule.

Dee Weise enn Hoat näme Lea aun; oba en plauprija Noa woat hee wajch schuwe.

Wäa enn Opprejchtijchkjeit waundelt, jeit sejcha; oba wäa enn fekjeade Wäaj waundelt woat utjefunge woare.

10 Wäa met dee Uage plinkjt brinjt Trua; oba dee noarische Leppe woare wajch jeschowe woare.

11 Dee Jerajchte äa Mul es ne Kjwal fonn Läwe; oba Jewault bedakjt dee Beese äa Mul.

12 Haus brinjt jachte fäa; oba Leew bedakjt aule Sind.

13 Weisheit es jefunje enn däm siene Leppe dee Festentnis haft; oba en Stock luat fa däm dee kjeen Festentnis haft.

14 Dee Weise doone Wissenschoft oppbewoare, oba dee Noare äa Mul es Fenijchtunj.

15 Däm rikja Maun sien Rikjdom es siene stoakje Staut; dee Oame äare Oamoot es äare Fenijchtunj.

16 Dee Jerajchte äare Oabeit es fa Läwe; dee Beese äa Loon es fa Sind.

17 Wäa Acht jeft opp Unjarejchtunj es enn dän läwes Wajch; oba wäa Dodle aufsajcht es febiestat.

18 Wäa Haus festakjt met Leppe dee leaje, un wäa schlajchtet rät fonn aundre, sent noarisch.

19 Wan doa fäl jerät woat, dan heat Äwaträdunk nijch opp; oba wäa siene Leppe trigj helt es fäasejchtijch.

20 Dee Jerajchte äare Tunj es soo aus reine Selwa; dee Beese äa Hoat es en kjleenet Dinkj.

21 Dee Jerajchte äare Leppe feede fäl; oba Noare stoawe wiels see nijch Weisheit ha.

22 Däm Herr Gott sien Säajen moakt rikj, en Hee lajcht kjeen Trua doa enopp.

23 En beeset Dinkj ut to oabeide es soo aus Lache to dee Noarische; soo es Weisheit to en Maun dee Festenis haft.

24 Daut waut dee Beese sikj fäa engst woat opp am kome; oba dee Jerajchte äa Janka woat am jejäft woare.

25 Soo aus dee Kjrieselwint febie jeit; so es dee Beesa nijch meeha; oba dee Jerajchta es ne eewje Gruntloag.

26 Soo aus Ädikj to dee Täne, un soo aus Ruak to dee Uage, soo es dee Fulens to däm dee am jeschekjt haft.

27 Däm Herr Gott siene Forjcht deit Doag lenja moake; oba dee Beese äare Joare woare kjarta jemoakt woare.

28 Dee Jerajchte äa erwoarte es tom freihe; oba dee Beese äare Hopninj woat feschwinje.

29 Däm Herr Gott sien Wajch es ne Macht to dee Opprajchte; oba Fenijchtunk es to dee Beese äare Oabeit.

30 Dee Jerjachte woare niemols festat woare, un dee Beese sele nijch enn daut Launt wone.

31 Dee Jerajchte äa Mul haft fäl Weisheit; oba dee fedreide Tunj saul aufjeschnäde woare.

32 Dee Jerajchte äare Leppe weete waut scheen es; oba dee Beese äa Mul weet blooss Fedreidet.