Dee 103 Psalm

Fonn Doft.

Säajen däm Herr Gott, O miene Seel, un aules daut enn mie es, sien heilje Nome .

Säajen däm Herr Gott, O miene Seel, un doo nich aul sien Jenotte fejäte;

Dee die aul diene Sinde fejeft; dee aul diene Krankheite heele deit;

dee dien Läwe rade deit fonn ferinjnieren; un deit die kroone met Leeftolichkjeit en Erboarme;

dee dien Janka tofräd stalt met Goodet; diene Jugent woat nie jemoakt soo aus en Odla.

Dee Herr Gott deit Jerajchtichkjeit oabeide un Jerecht fa aul dän dee bedrekjt sent.

Hee muak siene Wäaj bekaunt to Mooses, sien Doone to dee Israel Säns.

Dee Herr Gott haft erboarme un es foll Jnod, langsom oajalich to senne, un haft fäl Erboarme.

Hee woat nich emma strofe, un woat sien Oaja nich fa emma hoole.

10 Hee haft nich jehaundelt doano aus onnse Sinde sent, un haft onns nich beloont no onnse Sind.

11 Dan soo huach aus dee Himmel es bowe dee Ead, soo huach es sien Erboarmen majchtich äwa dän dee am ferjchte.

12 Soo wiet aus Ooste fomm Waste es, soo wiet haft hee onnse Äwaträdunge wajch jenome fonn onns.

13 Soo aus en Foda Metleet haft äwa siene Säns, soo haft dee Herr Gott Metleet äwa dän dee am ferjchte.

14 Dan hee weet woo wie jemoakt sent, un behelt daut wie Stoff sent.

15 Waut onns Mensche aunbelangt, siene Doag sent soo aus Graus; soo aus dee Bloom emm Felt, so jelinjt am daut.

16 Dan dee Wint blost doa äwa, un daut es nich meeha; un dee Städ es nich to finje.

17 Oba däm Herr Gott sien Erboarme es fonn Eewichkjeit bott Eewichkjeit opp dän dee am ferjchte; jo, siene Jerajchtichkjeit to dee Säns äare Säns;

18 to dän dee sien Bunt hoole, un to dän dee siene Jeboote hoole dee to doone.

19 Dee Herr Gott haft sien Troon reed jemoakt enne Himmels; un sien Kjeenichrikj rejiat äwa aules.

20 Säajent däm Herr Gott, O jie siene Enjels; majchtich enn Krauft; dee sien Wuat doone, dee no dee Stem fonn sien Wuat horche.

21 Säajent däm Herr Gott, aul jie groote Menj, Deena dee sien Welle doone.

22 Säajent däm Herr Gott, aul siene Woakje enn aul dee Städe fonn sien Rejiare; säajen däm Herr Gott, O miene Seel.