Add parallel Print Page Options

1-2 Ang mga pumuluyo sang Zion daw pareho sa puro nga bulawan nga naglubad ukon sa malahalon nga mga bato nga naglalapta sa mga karsada. Pareho sila sadto sa bilidhon nga bulawan, pero subong ginakabig sila nga daw mga kolon nga hinimo lang sang mga manugkolon. Bisan ang talunon nga mga ido[a] nagapatiti sang ila mga bata, pero ang akon iya katawhan nagapabaya sa ila mga bata pareho sang mga pispis nga ostrits[b] sa desierto. Tungod sa kauhaw ang dila sang ila mga lapsag nagapilit sa ila mga alingagngag. Nagapangayo ang mga kabataan sang pagkaon, pero wala gid sing may nagahatag sa ila. Ang mga tawo nga nagakaon anay sang manamit nga pagkaon, nagapangayo na lang subong sang pagkaon sa mga tawo sa dalan. Atong mga nagdako nga manggaranon, nagaukay na lang subong sang pagkaon sa basurahan. Ang silot sa akon mga kasimanwa mas sobra pa sa silot sang Sodom, nga gulpi lang nga ginlaglag sang Dios nga wala gid sing may nagbulig sa ila. Sadto anay, ang mga pangulo sang Jerusalem maayo gid ang lawas. Masilaw ang ila kaputi pareho sang snow ukon gatas. Mapula-pula ang ila supat pareho sang malahalon nga mga bato. Pero karon mas maitom pa sila sang sa uling, kag indi na sila makilala sa mga dalan. Daw sa mga tul-an na lang sila nga naputos sang panit, kag daw sa laya nga kahoy. Mas maayo pa ang mga nagkalamatay sa inaway sang sa nagkalamatay sa gutom. Amat-amat sila nga nagkalamatay sa gutom tungod nga wala gid sing pagkaon. 10 Pag-abot sang kalaglagan sa akon mga kasimanwa, bisan ang mabinalak-on nga mga iloy nagluto sang ila kaugalingon nga mga anak agod kaunon tungod sa puwerte nga kagutom.

11 Ginpaagom sang Ginoo ang iya bug-os nga kaakig sa Zion. Gani ginsunog niya ini hasta ang mga pundasyon sini. 12 Indi makapati ang mga hari sa bug-os nga kalibutan kag ang ila mga katawhan nga makasulod ang mga kaaway sa mga puwertahan sang Jerusalem. 13 Pero natabo ini tungod sa mga sala sang ila mga propeta kag mga pari, nga nagpamatay sang inosente nga mga tawo. 14 Kag karon nagapangapkap sila sa mga karsada pareho sang bulag. Nabulit sang dugo ang ila mga bayo, gani wala sing may nagapangahas nga magtandog sa ila. 15 Ginasinggitan sila sang mga tawo, “Palayo kamo! Mga mahigko kamo! Indi ninyo kami pagtanduga.” Gani nagpalagyo sila kag bisan diin na lang sila nga nasyon nagkadto; pero wala gid sang may nagbaton sa ila. 16 Ang Ginoo mismo ang nagpalapta sa ila, wala na sila ginasapak sang Ginoo. Wala na ginarespeto ang mga pari kag mga manugdumala.

17 Nagapalangdulom na ang amon mga panulok sa paghulat sang bulig sang amon kadampig nga mga nasyon, pero wala gid sila nagbulig sa amon. Nagbantay kami sa amon mga tore sa pag-abot sang nasyon nga indi man lang makaluwas sa amon. 18 Ginabantayan sang mga kaaway ang amon mga hulag. Indi kami makalakat sa mga dalan. Dali na lang ang amon katapusan. Naisip na ang amon mga inadlaw. 19 Mas madasig pa sang sa mga agila ang amon mga kaaway nga nagalagas sa amon. Ginalagas nila kami hasta sa mga bukid. Kag bisan sa kamingawan kami didto man sila nagahulat sa pagsalakay sa amon. 20 Nadakpan nila sa ila patibong ang amon hari nga ginpili sang Ginoo, nga ginasaligan namon nga magprotektar sa amon kontra sa mga kaaway nga mga nasyon.

21 Sige, magkalipay kamo kag magkinasadya, kamo nga katawhan sang Edom nga nagaestar sa duta sang Uz. Pero ipainom man sa inyo ang kupa sang silot sang Ginoo, kag mahubog kamo kag mahublasan. 22 Mga pumuluyo sang Jerusalem,[c] matapos na ang inyo silot. Madali na lang kamo papaulion sang Ginoo halin sa pagkabihag. Pero kamo nga katawhan sang Edom silutan sang Ginoo tungod sa inyo mga sala kag ipahayag niya ang inyo kalautan.

Footnotes

  1. 4:3 talunon nga mga ido: sa English, jackals.
  2. 4:3 ostrits: Tan-awa ang Job 39:13-18 parte sa kinaiya sang sini nga pispis.
  3. 4:22 Mga pumuluyo sang Jerusalem: sa Hebreo, anak nga babayi sang Zion.

[a]How the gold has lost its luster,
    the fine gold become dull!
The sacred gems are scattered
    at every street corner.(A)

How the precious children of Zion,(B)
    once worth their weight in gold,
are now considered as pots of clay,
    the work of a potter’s hands!

Even jackals offer their breasts
    to nurse their young,
but my people have become heartless
    like ostriches in the desert.(C)

Because of thirst(D) the infant’s tongue
    sticks to the roof of its mouth;(E)
the children beg for bread,
    but no one gives it to them.(F)

Those who once ate delicacies
    are destitute in the streets.
Those brought up in royal purple(G)
    now lie on ash heaps.(H)

The punishment of my people
    is greater than that of Sodom,(I)
which was overthrown in a moment
    without a hand turned to help her.

Their princes were brighter than snow
    and whiter than milk,
their bodies more ruddy than rubies,
    their appearance like lapis lazuli.

But now they are blacker(J) than soot;
    they are not recognized in the streets.
Their skin has shriveled on their bones;(K)
    it has become as dry as a stick.

Those killed by the sword are better off
    than those who die of famine;(L)
racked with hunger, they waste away
    for lack of food from the field.(M)

10 With their own hands compassionate women
    have cooked their own children,(N)
who became their food
    when my people were destroyed.

11 The Lord has given full vent to his wrath;(O)
    he has poured out(P) his fierce anger.(Q)
He kindled a fire(R) in Zion
    that consumed her foundations.(S)

12 The kings of the earth did not believe,
    nor did any of the peoples of the world,
that enemies and foes could enter
    the gates of Jerusalem.(T)

13 But it happened because of the sins of her prophets
    and the iniquities of her priests,(U)
who shed within her
    the blood(V) of the righteous.

14 Now they grope through the streets
    as if they were blind.(W)
They are so defiled with blood(X)
    that no one dares to touch their garments.

15 “Go away! You are unclean!” people cry to them.
    “Away! Away! Don’t touch us!”
When they flee and wander(Y) about,
    people among the nations say,
    “They can stay here no longer.”(Z)

16 The Lord himself has scattered them;
    he no longer watches over them.(AA)
The priests are shown no honor,
    the elders(AB) no favor.(AC)

17 Moreover, our eyes failed,
    looking in vain(AD) for help;(AE)
from our towers we watched
    for a nation(AF) that could not save us.

18 People stalked us at every step,
    so we could not walk in our streets.
Our end was near, our days were numbered,
    for our end had come.(AG)

19 Our pursuers were swifter
    than eagles(AH) in the sky;
they chased us(AI) over the mountains
    and lay in wait for us in the desert.(AJ)

20 The Lord’s anointed,(AK) our very life breath,
    was caught in their traps.(AL)
We thought that under his shadow(AM)
    we would live among the nations.

21 Rejoice and be glad, Daughter Edom,
    you who live in the land of Uz.(AN)
But to you also the cup(AO) will be passed;
    you will be drunk and stripped naked.(AP)

22 Your punishment will end, Daughter Zion;(AQ)
    he will not prolong your exile.
But he will punish your sin, Daughter Edom,
    and expose your wickedness.(AR)

Footnotes

  1. Lamentations 4:1 This chapter is an acrostic poem, the verses of which begin with the successive letters of the Hebrew alphabet.