No dit sach ekj feeha Enjel opp dee feeha Akje fonne Ead stone, dee de feeha Winde oppe Ead trig hilde, daut kjeen Wint blose sull oppe Ead, en daut Maea, en opp irjent en Boom.

En ekj sach noch een Enjel dee fonn Sonnopgank kjeem, dee daem laewendje Gott sien Saeajel haud; en hee schreach met ne lude Stem to dee feeha Enjel daen de Macht jejaeft wea, de Ead en daut Maea Schode to doone, en saed:

"Doot de Ead en daut Maea en dee Beem kjeen Schode bott wie onns Gott siene Sklowe aum Stearn jeteakjent ha".

En ekj head dee Zol fonn daen dee jeteakjent worde, hundat fearafeatich dusant, dee fonn jieda eent fonn dee Staume Iesrael jeteakjent weare:

ut Juda sien Staum, twalf duesent, ut Ruben sien Staum, twalf duesent, ut Gad sien Staum, twalf duesent,

ut Aser sien Staum, twalf duesent, ut Naftalie sien Staum, twalf duesent, ut Manassa sien Staum, twalf duesent,

ut Siemoon sien Staum, twalf duesent, ut Leefie sien Staum, twalf duesent, ut Iesachar sien Staum, twalf duesent,

ut Seebuloon sien Staum, twalf duesent, ut Joosef sien Staum, twalf duesent, ut Benjamien sien Staum, twalf duesent dee feseaejelt weare.

No dit sach ekj, en kjikj! ne groote Schoa dee nich to talle jinkj ut aule Natsjoone, en Jeschlajchte, en Mensche, en Schproake, dee fer daen Troon en fer daut Laum stunnde, aunjekjleet met wite Rakj, en Palmasta enn aeare Henj;

10 dee schreaje met ne lude Stem, "Daut Heil fonn onns Gott dee oppem Troon set, en fonn daut Laum".

11 En aule Enjel stunnde runt omm daut Troon en dee Eltesta en dee feeha laewendje Teare, en folle opp aeare Jesechte fer daen Troon en baede Gott aun,

12 en saede: "Amen! Saeajen en Harlichkjeit en Macht en Krauft jeheat onns Gott enn aule Eewichkjeit! Amen."

13 Eena fonn dee Elteste auntwuad mie en saed: "Dise dee met wite Kjleeda aunjetroke sent, waea sent dee, en fonn wua kome dee?"

14 En ekj saed to am: "Mien Herr, du weetst". En hee saed to mie: "Dit sent dee, dee ut groote Triebsaul jekome sent, en ha aeare Kjleeda wit jewosche enn daut Laum sien Bloot.

15 Doaromm sent see fer Got sien Troon, en woare am Dach en Nacht enn sien Tempel deene, en dee, dee oppem Troon set woat sien Tselt aewa an utspreede.

16 An woat niemols meeha hungre oda darschte, en de Sonn woat nich opp an faule, oda irjent en aundra Het,

17 dan daut Laum medd em Troon woat an weide, en woat an no laewendje Wotakjwalle leide, en Gott woat an aule Trone fonne Uage wesche.