Job 36
Ang Biblia, 2001
Ipinahayag ni Elihu ang Kadakilaan ng Diyos
36 Si Elihu ay nagpatuloy, at nagsabi,
2 “Pagtiisan mo ako nang kaunti at sa iyo'y aking ipapakita,
sapagkat alang-alang sa Diyos ako'y mayroong masasabi pa.
3 Dadalhin ko mula sa malayo ang aking kaalaman,
at bibigyan ko ng katuwiran ang sa akin ay Maylalang.
4 Sapagkat tunay na hindi kasinungalingan ang mga salita ko;
siyang sakdal sa kaalaman ay kasama mo.
5 “Tunay na ang Diyos ay makapangyarihan at hindi humahamak sa kanino man;
sa lakas ng unawa, siya'y makapangyarihan.
6 Ang masama ay hindi niya pinananatiling buháy,
ngunit sa napipighati ay ibinibigay niya ang kanilang karapatan.
7 Hindi niya inaalis ang kanyang mga mata sa matuwid;
kundi kasama ng mga hari sa trono,
kanyang itinatatag sila magpakailanman, at sila'y pinararangalan.
8 At kung sila'y matanikalaan,
at masilo ng mga tali ng kapighatian;
9 inilalahad nga niya sa kanila ang kanilang gawa
at ang kanilang mga pagsuway, na sila'y nag-uugaling may kayabangan.
10 Binubuksan niya ang kanilang pandinig sa aral,
at iniuutos na sila'y bumalik mula sa kasamaan.
11 Kung sila'y makinig at maglingkod sa kanya,
gugugulin nila ang kanilang mga araw sa kasaganaan,
at ang kanilang mga taon sa kasayahan.
12 Ngunit kung hindi sila makinig, sila'y mamamatay sa tabak,
at sila'y walang kaalamang mapapahamak.
13 “Ang masasama ang puso, galit ay kinukuyom,
kapag kanyang tinatalian sila, hindi sila humihingi ng tulong.
14 Sila'y namamatay sa kabataan,
at ang buhay nila'y natatapos sa piling ng mahalay na lalaki.
15 Inililigtas niya ang mga dukha sa kanilang kahirapan,
at binubuksan ang kanilang mga pandinig sa kasawian.
16 Inakit ka rin niya mula sa kabalisahan,
patungo sa maluwag na dako na walang pilitan;
at ang nakahain sa iyong hapag ay punô ng katabaan.
17 “Ngunit ikaw ay puspos ng paghatol sa masamang tao;
kahatulan at katarungan ang humahawak sa iyo.
18 Mag-ingat ka baka ikaw ay akitin ng poot upang mangutya,
huwag hayaang sa kalakhan ng pantubos ikaw ay mawala.
19 Mananaig ba ang iyong sigaw upang malayo ka sa kaguluhan,
o ang lahat ng puwersa ng iyong kalakasan?
20 Ang gabi ay huwag mong pakaasahan,
kung kailan ang mga bayan ay inaalis sa kanilang kinalalagyan.
21 Mag-ingat ka, huwag kang bumaling sa kasamaan;
sapagkat ito ang iyong pinili sa halip na kahirapan.
22 Tingnan mo, ang Diyos ay itinataas sa kapangyarihan niya;
sinong tagapagturo ang gaya niya?
23 Sinong nag-utos sa kanya ng kanyang daan?
O sinong makapagsasabi, ‘Ikaw ay gumawa ng kamalian?’
24 “Alalahanin mong dakilain ang kanyang gawa,
na inawit ng mga tao.
25 Napagmasdan iyon ng lahat ng mga tao;
natatanaw ito ng tao mula sa malayo.
26 Narito, ang Diyos ay dakila, at hindi natin siya kilala,
hindi masukat ang bilang ng mga taon niya.
27 Sapagkat ang mga patak ng tubig ay kanyang pinapailanglang,
kanyang dinadalisay ang kanyang ambon sa ulan,
28 na ibinubuhos ng kalangitan,
at ipinapatak ng sagana sa sangkatauhan.
29 May makakaunawa ba ng pagkalat ng mga ulap,
ng mga pagkulog sa kanyang tolda?
30 Narito, ang kanyang kidlat sa palibot niya'y kanyang ikinakalat,
at tinatakpan niya ang mga ugat ng dagat.
31 Sapagkat sa pamamagitan ng mga ito'y hinahatulan niya ang mga bayan;
saganang pagkain ay kanyang ibinibigay.
32 Tinatakpan niya ng kidlat ang kanyang mga kamay;
at inuutusan ito na ang tanda'y patamaan.
33 Ang pagsiklab niyon tungkol sa kanya'y nagsasaysay,
na naninibughong may galit laban sa kasamaan.
