Job 20

Beibl William Morgan

20 Yna Soffar y Naamathiad a atebodd ac a ddywedodd, ² Am hynny y mae fy meddyliau yn peri i mi ateb: ac am hyn y mae brys arnaf. ³ Yr ydwyf yn clywed cerydd gwaradwyddus i mi; ac y mae ysbryd fy neall yn peri i mi ateb. ⁴ Oni wyddost ti hyn erioed, er pan osodwyd dyn ar y ddaear, ⁵ Mai byr yw gorfoledd yr annuwiolion, a llawenydd y rhagrithwyr dros funud awr? ⁶ Pe dyrchafai ei odidowgrwydd ef i’r nefoedd, a chyrhaeddyd o’i ben ef hyd y cymylau; ⁷ Efe a gollir yn dragywydd fel ei dom: y rhai a’i gwelsant a ddywedant, Pa le y mae efe? ⁸ Efe a eheda ymaith megis breuddwyd, ac ni cheir ef: ac efe a ymlidir fel gweledigaeth nos. ⁹ Y llygad a’i gwelodd, ni wêl ef mwy: a’i le ni chenfydd mwy ohono. ¹⁰ Ei feibion a gais fodloni’r tlodion: a’i ddwylo a roddant adref eu golud hwynt. ¹¹ Ei esgyrn sydd yn llawn o bechod ei ieuenctid, yr hwn a orwedd gydag ef yn y pridd. ¹² Er bod drygioni yn felys yn ei enau ef; er iddo ei gau dan ei dafod; ¹³ Er iddo ei arbed, ac heb ei ado; eithr ei atal o fewn taflod ei enau: ¹⁴ Ei fwyd a dry yn ei ymysgaroedd: bustl asbiaid ydyw o’i fewn ef. ¹⁵ Efe a lyncodd gyfoeth, ac efe a’i chwyda: Duw a’i tyn allan o’i fol ef. ¹⁶ Efe a sugn wenwyn asbiaid: tafod gwiber a’i lladd ef. ¹⁷ Ni chaiff weled afonydd, ffrydiau, ac aberoedd o fêl ac ymenyn. ¹⁸ Y mae efe yn rhoddi adref yr hyn a lafuriodd amdano, ac nis llwnc: yn ôl ei olud y rhydd adref, ac heb gael llawenydd ohono. ¹⁹ Am iddo ddryllio, a gado’r tlodion; ysglyfaethu tŷ nid adeiladodd; ²⁰ Diau na chaiff lonydd yn ei fol, na weddill o’r hyn a ddymunodd. ²¹ Ni bydd gweddill o’i fwyd ef; am hynny ni ddisgwyl neb am ei dda ef. ²² Pan gyflawner ei ddigonoldeb, cyfyng fydd arno; llaw pob dyn blin a ddaw arno. ²³ Pan fyddo efe ar fedr llenwi ei fol, Duw a ddenfyn arno angerdd ei ddigofaint; ac a’i glawia hi arno ef ymysg ei fwyd. ²⁴ Efe a ffy oddi wrth arfau haearn; a’r bwa dur a’i trywana ef. ²⁵ Efe a dynnir, ac a ddaw allan o’r corff, a gloywlafn a ddaw allan o’i fustl ef; dychryn fydd arno. ²⁶ Pob tywyllwch a fydd cuddiedig yn ei ddirgeloedd ef: tân heb ei chwythu a’i hysa ef: yr hyn a adawer yn ei luestai ef, a ddrygir. ²⁷ Y nefoedd a ddatguddiant ei anwiredd ef, a’r ddaear a gyfyd yn ei erbyn ef. ²⁸ Cynnydd ei dŷ ef a gilia: ei dda a lifa ymaith yn nydd ei ddigofaint ef. ²⁹ Dyma ran dyn annuwiol gan Dduw; a’r etifeddiaeth a osodwyd iddo gan Dduw.