Add parallel Print Page Options

Ang Pagtimalos sang Dios

63 Sin-o bala ining nagaabot halin sa Bozra nga sakop sang Edom, nga ang iya matahom nga bayo may mga mantsa nga pula? Nagapadulong siya nga may puwerte nga gahom.

Siya amo ang Ginoo nga nagabantala nga maangkon na sang iya katawhan ang kadalag-an nga may pagkamatarong. May gahom siya sa pagluwas. Ngaa tama kapula ang iya bayo pareho sa bayo sang tawo nga nagalinas sang ubas? Nagsabat ang Ginoo, “Sa akon kaakig ginlinas ko ang mga nasyon nga daw sa mga ubas. Ako lang ang naglinas; wala sing may nag-upod sa akon. Ang ila dugo nag-agsik sa akon bayo; amo ina nga namantsahan ang akon bayo. Ginhimo ko ini kay nag-abot na ang adlaw nga balusan ko ang akon mga kaaway kag luwason ko ang akon katawhan. Natingala ako sang makita ko nga wala gid sing bisan isa nga nagbulig sa akon. Gani ako lang ang nagluwas sa akon katawhan paagi sa akon gahom. Ang akon kaakig amo ang nagtulod sa akon sa pagsilot sa akon mga kaaway. Sa akon kaakig, gintapak-tapak ko ang mga nasyon, kag ginpaduling-duling ko sila pareho sa hubog. Ginpaagay ko ang ila dugo sa duta.”

Ang Kaayo sang Dios

Isugid ko ang gugma sang Ginoo. Dayawon ko siya sa tanan niya nga ginhimo sa aton. Madamo nga maayo nga mga butang ang iya ginhimo sa aton nga mga katawhan sang Israel tungod sa iya dako nga kaluoy kag gugma.

Nagsiling ang Ginoo, “Matuod gid nga sila ang akon katawhan; mga anak ko sila nga indi magluib sa akon.” Gani ginluwas niya sila. Sa tanan nila nga mga pag-antos, nagaantos man siya, kag ginluwas niya sila paagi sa anghel nga nagpahayag sang iya presensya. Sa iya gugma kag kaluoy ginluwas niya sila; gin-atipan niya sila sa tanan nga adlaw sang una nga panahon. 10 Pero nagrebelde sila kag ginpasubo nila ang iya Balaan nga Espiritu. Gani ginkontra sila sang Ginoo, kag nangin kaaway nila siya. 11 Pero sang ulihi nadumduman nila ang mga nagligad nga panahon nga ginpaguwa ni Moises ang iya katawhan sa Egipto. Nagpamangkot sila, “Diin na bala ang Ginoo nga nagpatabok sa aton sa dagat upod sa aton pangulo nga si Moises nga pareho sang isa ka manugbantay sang mga karnero? Diin na bala ang Ginoo nga nagpadala sa aton[a] sang iya Balaan nga Espiritu? 12 Diin na bala ang Ginoo nga naghatag sang gahom kay Moises, kag nagpihak sang dagat sa aton atubangan, agod mabantog siya sa wala sing katapusan. 13 Diin na bala siya nga nagtuytoy sa aton sa pagtabok sa dagat? Wala gid kita masandad pareho sa mga kabayo nga nagaagi sa mahawan nga lugar. 14 Ginhatagan kita sang Espiritu sang Ginoo sang kapahuwayan pareho sang mga baka nga nagadulhog sa palahalban sa patag.”

Ginoo, gintuytuyan mo kami nga imo katawhan, agod padunggan ka. 15 Tan-awa kami halin sa langit, ang balaan kag dungganon mo nga puluy-an. Diin na bala ang imo pagkabalaka sa amon kag ang imo gahom nga ginpakita mo sadto sa amon? Diin na bala ang imo gugma kag kaluoy? 16 Kay ikaw ang amon Amay bisan indi kami pagkilalahon ni Abraham kag ni Jacob[b] nga ila mga kaliwat. Huo, ikaw, Ginoo, ang amon Amay. Ikaw ang amon Manluluwas halin pa sang una.

17 Ginoo, ngaa bala ginatugot mo nga indi kami magsunod sa imo mga pamaagi? Ngaa ginapatig-a mo ang amon mga tagipusuon, nga tungod sini nadula ang amon pagtahod sa imo? Talupangda kami liwat, kay mga alagad mo kami kag imo kami ginapanag-iyahan. 18 Malip-ot lang nga tion nga ginpanag-iyahan sang imo balaan nga katawhan[c] ang imo templo; kag karon gin-guba ini sang amon mga kaaway. 19 Imo kami halin pa sang una. Pero ginakabig mo kami nga daw indi imo, nga daw wala mo ginadumalahan.

Footnotes

  1. 63:11 sa aton: ukon, sa kay Moises.
  2. 63:16 Jacob: sa Hebreo, Israel.
  3. 63:18 imo balaan nga katawhan: ukon, katawhan nga ginseparar mo para sa imo.

God’s Day of Vengeance and Redemption

63 Who is this coming from Edom,(A)
    from Bozrah,(B) with his garments stained crimson?(C)
Who is this, robed in splendor,
    striding forward in the greatness of his strength?(D)

“It is I, proclaiming victory,
    mighty to save.”(E)

Why are your garments red,
    like those of one treading the winepress?(F)

“I have trodden the winepress(G) alone;
    from the nations no one was with me.
I trampled(H) them in my anger
    and trod them down in my wrath;(I)
their blood spattered my garments,(J)
    and I stained all my clothing.
It was for me the day of vengeance;(K)
    the year for me to redeem had come.
I looked, but there was no one(L) to help,
    I was appalled that no one gave support;
so my own arm(M) achieved salvation for me,
    and my own wrath sustained me.(N)
I trampled(O) the nations in my anger;
    in my wrath I made them drunk(P)
    and poured their blood(Q) on the ground.”

Praise and Prayer

I will tell of the kindnesses(R) of the Lord,
    the deeds for which he is to be praised,
    according to all the Lord has done for us—
yes, the many good things(S)
    he has done for Israel,
    according to his compassion(T) and many kindnesses.
He said, “Surely they are my people,(U)
    children who will be true to me”;
    and so he became their Savior.(V)
In all their distress he too was distressed,
    and the angel(W) of his presence(X) saved them.[a]
In his love and mercy he redeemed(Y) them;
    he lifted them up and carried(Z) them
    all the days of old.(AA)
10 Yet they rebelled(AB)
    and grieved his Holy Spirit.(AC)
So he turned and became their enemy(AD)
    and he himself fought(AE) against them.

11 Then his people recalled[b] the days of old,
    the days of Moses and his people—
where is he who brought them through the sea,(AF)
    with the shepherd of his flock?(AG)
Where is he who set
    his Holy Spirit(AH) among them,
12 who sent his glorious arm(AI) of power
    to be at Moses’ right hand,
who divided the waters(AJ) before them,
    to gain for himself everlasting renown,(AK)
13 who led(AL) them through the depths?(AM)
Like a horse in open country,
    they did not stumble;(AN)
14 like cattle that go down to the plain,
    they were given rest(AO) by the Spirit of the Lord.
This is how you guided your people
    to make for yourself a glorious name.

15 Look down from heaven(AP) and see,
    from your lofty throne,(AQ) holy and glorious.
Where are your zeal(AR) and your might?
    Your tenderness and compassion(AS) are withheld(AT) from us.
16 But you are our Father,(AU)
    though Abraham does not know us
    or Israel acknowledge(AV) us;
you, Lord, are our Father,
    our Redeemer(AW) from of old is your name.
17 Why, Lord, do you make us wander(AX) from your ways
    and harden our hearts(AY) so we do not revere(AZ) you?
Return(BA) for the sake of your servants,
    the tribes that are your inheritance.(BB)
18 For a little while(BC) your people possessed your holy place,
    but now our enemies have trampled(BD) down your sanctuary.(BE)
19 We are yours from of old;
    but you have not ruled over them,
    they have not been called[c] by your name.(BF)

Footnotes

  1. Isaiah 63:9 Or Savior in their distress. / It was no envoy or angel / but his own presence that saved them
  2. Isaiah 63:11 Or But may he recall
  3. Isaiah 63:19 Or We are like those you have never ruled, / like those never called