Apostel 9
Reimer 2001
9 Oba Saul dreiwd noch emma met Mort jaeajen daem Herr siene Apostel, en jinkj nom Huagapriesta
2 en fruach am no Breew aun Damaskus fa dee Sienagooge, daut wan hee doa soone funk dee opp disem Wajch weare, beides Mana en Fruhes, daut hee daen dan jebunge no Jerusalem kunn bringe.
3 Nu aus hee delengd jinkj, en dicht bie Damaskus kjeem, schiend doa met eemol platslich en Licht fom Himel,
4 en hee foll oppe Ead, en head ne Stem fom Himel dee to am saed: "Saul, Saul, wuaromm fefollchst du mie?"
5 En hee saed: "Waea best du, Herr?" En hee saed: "Ekj sie Jesus daem du fefollchst;
6 oba sto opp, en go enne Staut enenn, doa woat die jesajcht woare waut du doone saust."
7 Nu dee Mana dee met am reisde stunnde en kunne nusscht saje, see heade en Toon, oba sage kjeenem.
8 En aus Saul sikj fonne Ead opprecht, en siene Uage opmuak, kunn hee nusscht seene. En see leide am bie de Haunt en brochte am enn Damaskus enenn.
9 Fa dree Daog wea hee doa, en aut nusscht en drunk uk nusscht.
10 Nu wea doa en jewessa Jinja, dee heet Ananias, en dee Herr saed to am enn en Jesecht, "Ananias!" En hee saed: " Kjikj! ekj sie hia, Herr."
11 En de Herr saed to am: "Sto opp en go no dee Gaus dee de Jlikje heet, en seakj enn daem Judas sien Hus no Saul, dee fonn Tarsus es; dan kjikj - he baet,
12 en haft jeseene enn en Jesecht en Maun met daem Nome Ananias kome, en siene Henj opp am laje, so daut hee wada seene kaun."
13 Ananias auntwuad: "Ekj ha fonn faele jeheat fonn dis Maun, woo fael beeset hee dee Heilje aunjedone haft enn Jerusalem;
14 en hia haft hee nu Follmacht jekjraeaje fonn daem Huagapriesta aul daen faust to naeme dee dien Nome aunroope."
15 Oba de Herr saed to am: "Go du, dan dis Maun es mien erwaeldet Jefaes mien Nome fer Natsjoone, Kjeenije en dee Kjinja Iesrael to brinje;
16 dan ekj woa am wiese woofael hee fa mien Nome liede mott."
17 En Ananias jinkj en kjeem enn daut Hus enenn, en laed siene Henj opp am, en saed: "Brooda Saul, de Herr haft mie jeschekjt, Jesus, dee die oppem Wajch wua du kjeemst bejaeajend, daut du wada seene sust, en met daem Heilje Jeist sust jefelt senne."
18 En platslich folle fonn siene Uage soo aus Scheepe, en hee kunn wada seene, en stunt opp en leet sikj taufe,
19 En aus hee je-aete haud, kjreach hee wada Krauft. Nu wea hee en Poa Doag bie dee Jinja enn Damsakus,
20 en fuats funk hee aun fonn Jesus to praedje enn dee Sienagooge, daut dee de Christus es.
21 En aula dee am heade weare erstaunt, en saede: "Es dit nich dee, dee daen enn Jerusalem ommbrocht dee dis Nome aunroope, en es hee nich hia uk doato hanjekome, daen faust to naeme, en nom Huagapriesta to brinje?"
22 Oba Saul wort meeha met Krauft erfelt, en erstaund dee Jude dee enn Damskus wonde, en bewees daut disa dee Christus es.
23 No meare Doag, plonde dee Jude am doot to moake.
24 Oba Saul wort enn waut aea faeanaeme wea. See woakte Dach en Nacht bie dee Stautspuate, daut see am ommbrinje muchte.
25 Oba dee Jinja neeme am enne Nacht en leete am enn en Korf derch dee Waunt erauf.
26 En aus hee no Jerusalem kjeem proowd hee sikj bie dee Jinja auntoschlute, oba see engste sikj fa am, wiel see jleewde nich daut hee werklich en Jinja wea.
27 Oba Barnabas neem am en leid am no dee Apostel, en fetald an woo hee oppem Wajch daem Herr jeseene haud, en daut dee to am jeraet haud, en woo hee en Damaskus brow enn Jesus sien Nome jeraet huad.
28 En hee wea met an enn Jerusalem en jinkj gauns frie met an erut en enenn, en raed brow enn daem Herr sien Nome,
29 Hee raed en street sikj met dee jriechesche Jude, oba dee proowde am doot to moake.
30 Oba dee Breeda worde daut enn en brochte am no Siseraea, en schekjte am no Tarsus.
31 Donn haud dee Jemeent enn gauns Judaea en Galilaea Fraed, en worde oppjebuet, en waundelde enn Gottesforcht, en enn daem Heilje Jeist sien Troost, en femeade sikj.
32 Nu pasead daut, enn daem daut Peeta rommreisd, daut hee uk bott dee Heilje kjeem dee enn Lida wonde.
33 Doa funk hee en jewessa Maun dee Enaeas heet, dee aul acht Yoa oppemm Bad jelaeaje haud wiel hee jelaemt wea.
34 Peeta saed to am: "Enaeas, Jesus Christus moakt die jesunnt; sto opp, en moak die selfst dien Bad opp". En platslich stunnt hee opp!
35 En dee, dee enn Lida en Saron wonde sage am aule, en bekjeade sikj tom Herr.
36 Nu enn Joppe wond enn jewessa Jinjarin dee Tabita heet, [fedolmatscht wea daut Dorkas,] dee fael goode Woakje jedone haud, en emma dee Oame metholp.
37 Enn dee Doag wort see krank en storf; en aus see aea jewosche haude, laede see aea enn ne Bowestow han.
38 En wiel Lida dicht bie Joppe wea, en dee Jinja jeheat haude daut Peeta doa wea, schekjte see twee Mana, en prachada am daut hee fuats sull han kome.
39 Peeta Jinkj fuats met an met. Aus hee han kjeem, neeme see am enn dee Bowestow enenn, en doa stunnde dee Waetfruehes runt omm, hielde en weese am dee Wanikjs en Kjleeda dee Dorkas jemoakt haud aus see noch bie an wea.
40 Peeta oba schekjt an aule rut, kjneed sikj dol en baed, en dreid sikj nom Lief en saed: "Tabita, sto opp!"
41 Hee jeef aea siene Haunt en recht aea opp, en roopt dee Heilje en Waetfruehes, en stald aea doa laewendich han.
42 Dit wort enn gauns Joppe bekaunt, en faele jleewde aum Herr.
43 Hee bleef doa donn meare Doag enn Joppe bie en Siemoon, dee en Ladajoawa wea.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer