Add parallel Print Page Options

Ang Katapusan sang Paghari ni Josia(A)

20 Pagkatapos sining mga ginhimo ni Josia para sa templo, ginpangunahan ni Haring Neco sang Egipto ang iya mga soldado sa pagpakig-away didto sa Carkemish, sa may Suba sang Eufrates. Nagkadto didto si Josia kag ang iya mga soldado sa pagpakig-away kay Neco. 21 Pero nagpadala si Neco sang mga mensahero kay Josia sa pagsiling, “Ano ang labot mo sa akon, Hari sang Juda? Indi ikaw ang akon ginasalakay kundi ang nasyon nga nagapakig-away sa akon. Kag nagsiling ang Dios sa akon nga dali-dalion ko ang pagsalakay. Gani indi pagkontraha ang Dios nga kaupod ko, kay basi kon laglagon ka niya.”

22 Pero wala mag-atras si Josia kay Neco. Wala siya magpamati kay Neco nga ginhambalan gid man sang Dios. Sa baylo, nagpakuno-kuno siya kag naglakat para magpakig-away kay Neco sa patag sang Megido. 23 Ginpana si Josia kag napilasan siya. Siling niya sa iya mga opisyal, “Kuhaa ninyo ako diri, kay grabe gid ang akon pilas.” 24 Gani ginkuha nila siya sa iya karwahe kag ginkarga sa isa pa niya ka karwahe kag gindala sa Jerusalem. Napatay siya didto kag ginlubong sa lulubngan sang iya mga katigulangan. Nagpangasubo para sa iya ang tanan nga katawhan sang Juda kag Jerusalem. 25 Naghimo si Jeremias sang mga panalambiton para kay Josia, kag hasta subong ginakanta ini sang mga manugkanta sa pagdumdom sa iya. Ini nga mga panalambiton masami nga ginakanta sa Israel, kag nasulat sa Mga Panalambiton. 26-27 Ang iban pa nga mga estorya parte sa paghari ni Josia, halin sa umpisa hasta sa katapusan, nasulat sa Libro sang Kasaysayan sang mga Hari sang Israel kag Juda. Nasulat man diri ang parte sa paghigugma ni Josia sa Ginoo nga ginpakita niya paagi sa pagtuman sa Kasuguan sang Ginoo.

Ang Paghari ni Jehoahaz sa Juda(B)

36 Ang anak ni Josia nga si Jehoahaz amo ang ginbulos sang mga tawo nga hari sa Jerusalem.

The Death of Josiah(A)

20 After all this, when Josiah had set the temple in order, Necho king of Egypt went up to fight at Carchemish(B) on the Euphrates,(C) and Josiah marched out to meet him in battle. 21 But Necho sent messengers to him, saying, “What quarrel is there, king of Judah, between you and me? It is not you I am attacking at this time, but the house with which I am at war. God has told(D) me to hurry; so stop opposing God, who is with me, or he will destroy you.”

22 Josiah, however, would not turn away from him, but disguised(E) himself to engage him in battle. He would not listen to what Necho had said at God’s command but went to fight him on the plain of Megiddo.

23 Archers(F) shot King Josiah, and he told his officers, “Take me away; I am badly wounded.” 24 So they took him out of his chariot, put him in his other chariot and brought him to Jerusalem, where he died. He was buried in the tombs of his ancestors, and all Judah and Jerusalem mourned for him.

25 Jeremiah composed laments for Josiah, and to this day all the male and female singers commemorate Josiah in the laments.(G) These became a tradition in Israel and are written in the Laments.(H)

26 The other events of Josiah’s reign and his acts of devotion in accordance with what is written in the Law of the Lord 27 all the events, from beginning to end, are written in the book of the kings of Israel and Judah. 36 And the people(I) of the land took Jehoahaz son of Josiah and made him king in Jerusalem in place of his father.